Griekeland: Kos it’s lekker!

Na 3 jaar van getroude lewe het ons ‘n regte egte honeymoon gekry! Ons het besluit op Griekeland en is voort na die reisagent. Die goedkoopste opsies was Kreta en Kos. Ja ja, ons is al goed suinige Nederlanders. Ek’t nog nooit voorheen in my lewe van Kos gehoor nie, maar het besluit om te gaan google en het op ‘n ekspat-groep gevra vir aanbevelings. Kos het loshande gewen en ons het bespreek. Jippie!!! Met bietjie google het ek ook gesien dat Kos in die Bybel voorkom. Handelinge 21:1. Nogal pretty cool om op ‘n plek te kon wees waar die ysters van die geloof ook was baie baie lank terug.

EN nadat ons ons van hulle losgeskeur het, het ons afgevaar en reguit koers gehou en by Kos aangekom, en die volgende dag by Rhodus en daarvandaan by Pátara.

Dis net ‘n week gewees, maar was so so nodig. Ons het besef met die wat ons so oorsee bly het ons eintlik lanklaas net ‘n gewone vakansie van rus beleef. Ons wou natuurlik soveel moontlik van Europa sien en het elke keer baie intense toere gedoen wat ons eintlik meer uitgeput as uitgerus gelaat het na die tyd. Ek het verlief geraak op Kos-eiland en sou ons langer in Europa woon of ooit weer dit kan bekostig, sal ek weer en weer en weer op ‘n Griekse eiland wil gaan vakansie hou.

Ons het Sondag 10 Mei vanaf Schiphol gevlieg. Terwyl ons wag vir ons vlug het ‘n snaakse mannetjie na ons geloop en vir Adi kom sonroom aansmeer. Gingers en ‘n son-vakansie is gevaarlik… Ons vlug met Arke was heerlik en dit was ‘n direkte vlug. Ons is vanaf Kos se lughawe weer met ‘n bus opgelaai wat ons tot by Imperial Hotel gebring het. Ons het die goedkoopste opsie vir ‘n kamer gekies maar later gedink dat dit dalk meer ekonomies sou wees as ons liewers ‘n duurder kamer met kombuisapparaat gekies het want op die ou end moes ons elke ete gaan uiteet het wat maar mens se geld vinnig opvreet. Die aand het ons so bietjie in die dorpie gaan rondloop en vir ons elkeen ‘n hoed teen die son gekoop. Ons het heerlike skaaptjops by La Strega Restaurant naby ons hotel geëet. Die baklava was ook van die beste wat ek nog geproe het.                     Die Grieke was ontsettend vriendelik en oral is geselsies aangeknoop en die verbasing was vir hul super groot om Suid-Afrikaners daar te kry. Ek dink nie dis ‘n algemene gesig nie.

Maandag 11 Mei: Ons het besluit om ons onmiddelike omgewing te gaan verken en het na al die bouvalle gaan kyk. Dit was nogals indrukwekkend, veral om te dink dat sommige pilare en mosaïekwerk al voor Jesus se tyd ontstaan het.                                            Ons het na ‘n bitter lang winter in Nederland ook die warmte van die son ingedrink.   Ons het ons eerste gyros pita geëet en dit was byna elke middagete se storie siende dat dit so vullend en goedkoop is. Ons het ook die boom van Hippokrates gesien wat glo een van die oudste bome in Europa is. Hippokrates is op Kos gebore en het daar gepraktiseer. Ons het vir ons ‘n kopie van die eed gekoop en ek was nogals verbaas hoe spesifiek dit sê dat geen geneesheer vir ‘n vrou iets mag gee wat tot ‘n aborsie sal lei nie en hoe ‘n geneesheer ook geensins euthanasie sal toepas, selfs al word daarna gevra nie. Deesdae vee meeste geneeshere hul bloot daaraan af. Geen trots meer in die beroep om te GENEES ipv dood te maak nie.

Nor shall any man’s entreaty prevail upon me to administer poison to anyone; neither will I counsel any man to do so. Moreover, I will give no sort of medicine to any pregnant woman, with a view to destroy the child.

Dinsdag 12 Mei: Die dag was bietjie reënerig en nie juis ‘n strand-dag nie, so ons was bly dat ons die vorige dag vir die ekskursie na Nisyros-eiland bespreek het. Ons het ‘n ferry geneem en vriende gemaak met ‘n ouer Britse paartjie. Die vertel ons toe dat hul baie graag SA sou wou besoek maar dat dit vir hul net te duur is. Dit was aanvanklik vir my ‘n skok want ek was altyd onder die indruk dat SA goedkoop is. Die ander kant is seker dat ek nog altyd SA se plaaslike fooie betaal het en nie as buitelander uitgebuit word deur hotelle en plekke nie. Ek weet wel dat die Gautrein belaglik duur is in vergelyking met treine en subways in Europa. Die vulkaan op Nisyros was nogals indrukwekkend. Ons het in die groot krater afgeklim en kon die hitte onder ons voete voel. Ook kon mens die stink-eier-reuk van die swael ruik en rook by gate sien uitkom en water hoor borrel. Daar is ‘n legende dat Poseidon glo met een of ander god baklei het en ‘n stuk van Kos-eiland afgebreek het en toe op die god gegooi het. Dis nou glo hoe Nisyros ontstaan het en die vulkaan is eintlik die ander god wat kwaad is en probeer uitkom. Ons het verder in die dorpie rondgestap wat te skattig is met sy blou en wit huisies, katte orals en mosaïek vloere.         

Woensdag 13 Mei: Die dag het ons heerlik op die strand spandeer, getan en geswem. Die water is super helder en ons kon die vissies saam ons sien swem. So wow!!               En natuurlik het ons die cocktails-op-die-strand ding gedoen! Die een waiter by die restaurant kan vlot Nederlands praat en ons het nogal lekker gelag vir hom. Hy’t perongeluk vir ‘n Nederlandse omie gesê goede morgen ipv goede middag en die oom het dadelik op sy horlosie gekyk en gereken dat hy die jong man moet reghelp. Die Griek was sommer geïrriteerd en het om “mureneuker” toegesnou. Glad nie ‘n mooi woord nie, maar ek en Adi het uitgebars van die lag. Ons het lekker met hom gesels oor al die snaakse gewoontetjies wat die Nederlanders soms kan hê. Wat ons glad nie van Kos-eiland verwag het nie, was hoe Nederlands dit is. Die restaurante adverteer vir kelners wat Grieks, Engels en Nederlands magtig is, daar is tot Nederlandse vlae en posters van die Koningsgesin oral op en natuurlik ‘n paar Hollandse restaurante vir die Nederlanders wat doodbang is om enige vreemde kos te probeer. Byna ‘n Nederlandse kolonie!

Met sonsondergang het ons gaan perdry by Salt Lake Stables. Ek was die een in die groep wat die beste kon perdry en was voor-in-die-koor saam die Griek terwyl die ander doer ver agter gebly het omdat hul te bang was vir gallop. Ek’t nogals spesiaal en super cool gevoel. Een van ons beste besluite gewees! Hulle het ons by die hotel kom op-en-aflaai, die perdry langs die strand met die son wat oor die water sak was amazing en ons is boonop deur die Grieke genooi om saam hulle te kom braai. Die vark is die middag geslag en ons kon seker nie vir varser vleis gevra het nie. Drinkgoed was op die huis. Ek wonder of hulle nie eintlik teen ‘n verlies gewerk het nie — ek dink die Grieke se gasvryheid is dalk ‘n goeie eienskap wat hul nou in ‘n ekonomiese krisis gekry het. Interessant van die aand — ons was ‘n baie diverse Europese groep met mense o.a. vanuit Holland, Denemarke, Tseggië, Duitsland ens, maar tog was die voertaal meestal Duits en nie Engels soos wat mens so maklik aanneem dit sal wees nie. Ons het lekker met die ou Griekse omie gesels — hy was super polities inkorrek en ek sal dit liefs nie herhaal wat hy als gesê het nie…ek wil nie deur die menseregtekommissie ondersoek word nie en netnou kry die omie ook grief as een of ander Afrikaanse libtard hier kan lees. Ek’t dit weer baie geniet om met iemand te gesels wat nie doekies omdraai as daar oor die realiteit gepraat word nie.

Donderdag 14 Mei: Ons het vir die dag ‘n karretjie gehuur om die hele eiland te kan volry. Snaaks genoeg wou hul my internasionale lisensie eerder as Adi se SA lisensie hê, maar tog moes hy bestuur. Ek weet nie hoe dit gewerk het nie, maar anyways! Dit was toe ook nou ‘n eerste vir Adi om aan die regterkant van die pad te ry en ook goeie oefening vir ons Amerika-trippie later vanjaar.

Ons is eerste na Thermes waar daar natuurlike warm water is weens ‘n vulkaan. Ek’s bly ons het vroeg gegaan want dit was toe nog taamlik stil daar. Die warm water was heerlik al het die swael-reuk maar erg gestink. Toe ons oppak en terug kar toe gaan, toe kom daar massas mense aan, so ons het dit goed getime.

Ons volgende stop was Zia, ‘n dorpie baie hoog in die berge. Ons kon pragtige uitsigte van daar bo kry al was die paadjie soms senutergend.                                             Daar was klomp stalletjies en Adi het vir hom heuningrum gekry en ek ‘n paar olyf-sepies. Ek was super tempted om van die skattige Griekse babarokkies te koop, maar aangesien ons nog nie enige vooruitsig vir kinders gesien het nie, het ek dit maar gelos. Nou is ek lekker spyt!

Van Zia af het ons gery tot by Paradise Beach en dit is nou sowaar paradys! Wit sagte strande, nog helderder water, see wat baie lank vat om diep te word. Selfs die ginger wat gewoonlik son vermy en nie juis swem nie, het dit geweldig baie geniet.

Vandaar na Agios Stefanos, ‘n vervalle tempel en toe na Kefalos waar ons ‘n melkskommel gaan drink het. Ons het maar tussen plasies in die omgewing gery en die landskap herinner ontsettend baie aan Oos-kaap Karoo. Selfs die skape wat daar wei! By Kefalos se hawe het ons die helderste turkoois water beleef en kon ons ook die visse sien swem. Wow wow wow! Van daar is ons weer terug na Kos-stad.

Vrydag 15 Mei. Ons het die dag weer heerlik in die son en op die strand deurgebring en net gechill. Die aand is ons na ‘n Griekse kultuur-aand. Daar is Griekse danse gelewer met ‘n ete en onbeperk wyn. Wat ‘n bliksem! My glas is heelaand opgetop en vir iemand wat basies nooit drink nie, was dit nie goed nie. Ek kan niks meer van die aand onthou nie, maar het glo vir die Britte aan tafel gesê ons Suid-Afrikaners like hulle niks. Hoe ek by die hotel gekom het weet ek ook nie. Ek weet net die volgende dag was sleg. Hoekom mense ooit vrywilliglik wil dronk word, sal ek nooit verstaan nie. Ek sak my kop in skaamte.

Saterdag 15 Mei. Babbeleer. Later die dag het ons wel na ‘n kissing-fish plekkie gegaan waar jy met jou voete in die water sit en die visse aan jou voete knibbel. Dink dit het dalk gehelp deur my bloedsomloop weer mooi aan die gang te kry. Dit was erg kielierig in die begin — veral as hul so tussen jou tone suig, maar my voete was nog nooit ooit so skoon en mooi nie. Iets wat ek definitief elke Somer wil laat doen.

Sondag 16 Mei. Ons laaste tydjie op die eiland. Ons het uitgeboek en toe strand toe gegaan. Daar het ek ‘n lekker rugmassering deur ‘n Chinese vroutjie gekry. Aangesien ons geld na die week bietjie aan die min kant was, het ek haar erg afgestry en toe sy my deur die massering (wat mal lekker was) vertel sy’t ‘n man en kind by die huis en sy’s vir 6 maande in Griekeland om geld bymekaar te maak omdat hul regtig swaarkry, toe voel ek nogals baie sleg dat ek haar so kwaai afgestry het. Maar aan die ander kant, sy’t darem iets gekry waar ek die normale prys nie sou kon betaal nie. Die middag het ons by die hotel se swembad deurgebring en net gechill tot ons bus wat ons lughawe toe geneem het ons kom oppik het.

Van daar is ons weer op die vliegtuig Schiphol toe. Ons het so bietjie genip toe ons bagasie vreeslik lank vat om te kom. Ons het ampertjies die laaste trein na Groningen gemis en sou op die stasie moes slaap tot die volgende oggend indien ons hom nie betyds gevang het nie. Dank die Here ons kon op hom kom.

Dit was werklik een van die lekkerste vakansies in my lewe. Vir ‘n keer het dit gevoel of daar niks is wat my jaag en my opstres nie. Ons het elke dag net gevat soos dit kom. Selfs Adi wat dit moeilik vind om totaal en al te ontspan en weg van die studies te wees, het ek vir die eerste keer werklik sien ontspan. En die ontspanning het ons goed gedoen. Na dese verwag ons ons eersteling! Made in Greece.

Dinge waar Suid-Afrika vir Nederland oortref

LEES EERS: HIERDIE IS NIE “N POST WAT DIE TWEE LANDE IN ALLE OPSIGTE MET MEKAAR VERGELYK NIE. DIT IS INELKGEVAL ONMOONTLIK. EK SÊ NIE SA IS BETER OF NL IS BETER NIE. EK KLA OOK NIE OOR WAAR EK TANS WOON NIE. EK VERGELYK SLEGS SEKERE DINGE MET MEKAAR. HIERDIE IS MY EIE ERVARING. DUS, KAN ONS ERVARINGE OOK VAN MEKAAR VERSKIL. DANKIE DAT JY MY BLOG LEES!

Ek woon nou al vir byna 3 jaar oorsee waarvan 18 maande in Nederland is. Alhoewel ek dit geniet om in Europa te woon en soms bly is ek woon hier as ek almal se Facebook statusse lees oor bv loadshedding en misdaad, raak ek mettertyd bewus van dinge wat beter in onse elektrisiteitslose land is. Ek’t besluit om bietjie meer hiervan te vertel en sal ook die lysie mettertyd aanvul soos wat ek nuwe dinge ervaar en dit moontlik raak om te vergelyk. Dit is in geen spesifieke volgorde nie, ek skryf bloot soos ek onthou.

1. Die weer. Daar’s nie ‘n ander manier om dit te stel nie, maar Europese weer SUCK! Veral in Nederland is die weer ook baie onvoorspelbaar. Die een oomblik skyn die son en die volgende oomblik reën jy sopnat. Nou die oggend voor ek my oppas-kinders skool toe vat, toe skyn die sonnetjie heerlik by die eetkamer in. Ek het met blydskap verklaar dat dit soos ‘n goeie dag lyk tot die kiddie my herinner dat ek nie moet opgewonde raak  nie. En sowaar die res van die dag was in ‘n grou wolk met ‘n pisreëntjie gehul. Die winter is nou nie doodgaan koue nie, maar hou ook ontsaglik lank aan. Dit is nou byvoorbeeld al einde Mei en ons maksimum temperature die week oorskry nog nie eers 15 grade nie. Dis nou as dit ooit by 15 uitkom die dag. Ek verlang regtig na die Afrika son! Ek weet my skoonfamilie sing altyd “prys die Heer met blye galme” as dit reën op die plaas. Ek sing daardie selfde lied sodra die reën ophou in Nederland. Voordeel: die dae wat die son skyn, waardeer jy dit wel opreg. Ook is dit dan heel gesellig om na die park toe te gaan en is daar ‘n opgewonde atmosfeer in die lug.
2. Ruimte/ spasie. Ek dink nie Suid-Afrikaners besef hoe geseënd hul is met al die oop ruimtes en groot huise nie. My huisie in Nederland is dalk nou wel maklik om skoon te maak, maar ek’t al vir my bloukolle gestamp net in ‘n poging om te stort. En ek’s nie eers ‘n groot persoon nie! My arme boetie het met sy kuiertjie ook ‘n harde tyd gehad om hier te beweeg. My kombuis is ook net groot genoeg vir een persoon om op ‘n slag daar in te pas. Ek weet regtig nie hoe die Nederlanders, die langste mense in die wêreld, dit regkry om in hierdie klein spasies te oorleef nie. As jy wel in ‘n klein dorpie kan woon, is die huisies effens groter.
3. Huurgeld: Dit is ongelóóflik duur om ‘n plek te huur. Ons bly in ‘n 1-slaapkamer woonstel. En dan moet ook in ag geneem word dat ons kombuisie en badkamer piepklein is en daar letterlik net 1 mens op ‘n slag kan inpas. Huur is 875€ per maand. Dit teenoor ons R2000 p.m in Bloemfontein vir ‘n groter woonstel. Ek sit dit maar in Euros, want jy gaan in jou oggendkoffie stik as jy dit in Rand moet oorsit. Ek doen dit nie eers meer nie, dit maak my net depressief!! Hul manier om ‘n huurhuis te bekom is ook heel anders. Waar mens in SA net na ‘n agent gaan en ‘n plek kry, moet jy hier eers op ‘n website jouself inskryf (dit kos natuurlik ook geld per jaar) en dan moet jy punte opbou, voor jy ‘n lekker huurhuis kan kry. Ons sou dalk kon goedkoper kry, maar sommige van ons Nederlandse vriende moes vir 5 jaar lank punte opbou voor hul eers ‘n plek kon kry. En so baie tyd het ons nou ook nie. Koop is ook nie altyd maklik nie. Sommige huise kan wel goedkoop (Nederlandse goedkoop) gekry word, maar dan kom daar ook soms baie ander reëls by, soos dat jy byvoorbeeld nooit die huis mag uitverhuur nie. Dus, as jy trek, kan jy nie altyd jou huis as belegging hou en ‘n inkomste genereer daarmee nie. Dit is wel net in bepaalde gevalle en hang ook af van jou dorp se eie reëls.
4. Mediese dinge: Alhoewel ek baie daarvan hou dat die dokters in Nederland nie net links-en-regs antibiotika voorskryf nie en dat hul selfs ‘n natuurlike pad kies, is daar tog dinge wat my vreeslik frustreer. Soos wanneer jy oor iets bekommerd is, en die dokter nie juis vir jou ‘n antwoord gee nie en iets sê soos “kom terug as dit vererger.” Ek weet vriende wat ‘n babatjie het, is ook al moedeloos om dit te hoor, veral as hul regtig bekommerd is oor hul siek kind. Adi het ook een keer oor iets gaan uitvind, toe sê die dokter vir hom “ek’t nooit eers vir myself vir so iets getoets nie” Wat de hel het dit te make of die dokter al homself daarvoor getoets het of nie??? Die ander ding is, die feit dat jy altyd ‘n verwysing van die dokter benodig om na ander spesialiste of so te gaan. Jy kan byvoorbeeld nie direk na ‘n pediater of ginekoloog of fisioterapeut gaan nie, dus is dit soveel ekstra moeite. Gepraat van fisio!! Dalk is ek baie bederf met my moeder wat self ‘n fisio is (een van die bestes), maar die fisio hier in Nederland is nie naastenby op dieselfde vlak nie. Die hele behandeling is maar slegs 15min lank (in teenstelling met ‘n uur in SA). En dan is dit natuurlik ook dubbeld so duur. Dit het ook gevoel of die fisio net hier bietjie druk en daar bietjie druk en toe is hy klaar. Ek voel dis iets wat ek self ook sou kon doen en dat die fisio uitstappie net ‘n mors van 15 minute en baie geld was.
5. Boerdery: in Nederland mag ‘n boer nie self ‘n dier vir eie gebruik slag nie. Ook mag die boer nie self medikasie aan ‘n siek dier toedien nie, maar moet ‘n veearts uitgeroep word. My vader wat ‘n bemarker vir Cipla Agrimed in SA is, sou byvoorbeeld nie hier kon werk nie. Boerderygrond is ook ongelooflik duur hier en dan is dit ook nogsteeds moeilik om ‘n lewe van die piepklein stukkie grond te maak. Selfs met al die moeilikhede wat SA boere het, dink ek hulle het dit vir seker makliker as in Nederland.
6. Haarkappers: My gunsteling ding vir as ek vir ‘n haarsny in SA gegaan het, was daardie hare was en kop massering wat mens voor die sny gekry het. ‘n Blaas was ook meestal ingesluit by die baie ordentlike prys (R70 vir ‘n sny-en-blaas by HEADS salon in Bloemfontein – Presidentstraat 5).**Ek’s intussen ook in kennis gestel dat pryse in SA ook al redelik gestyg het. Ten minste kry julle nog ‘n kopwas!**  In Nederland is daar nie so iets nie. Nee outjies, hier gebruik hul ‘n spuit kannetjie, spuit jou haartjies so stukkie-vir-stukkie nat en sny dan. En as jy wil blaas moet jy ekstra betaal. Vir ‘n vrou om hare te laat sny kos ongeveer 25€ of meer. Ek’t onlangs my oppaskind vir ‘n haarsny gevat (seuntjie) en dit was alreeds 14€ vir 3 minute se werk.  En ek is vas oortuig dat SA haarkappers BAIE meer talentvol is as die in Nederland. Ek’t wel ‘n staaltjie om te vertel…. een van die opleidingskole in Nederland het ‘n meisie een keer op ‘n FB groep gevra vir modelle om op te oefen. Omdat ek altyd kans sien vir iets wat verniet is, het ek dadelik vir haar ‘n boodskap gestuur. In die boodskap vra ek verskoning vir my gebroke Nederlands omdat ek van Suid-Afrika is. Ek kry toe die boodskap terug dat sy jammer is, maar ongelukkig nie weet hoe om met kroesies te werk nie!!! En dit terwyl ek ‘n baie wit profielfoto van myself op het! Ek het dit maar daar gelaat en nou het ek iets om te vertel. Ai ai!
7. Troues. Hier trou mens eers voor die wet en dan in die kerk indien jy ‘n gelowige is. Die kerkdiens is ook net ‘n normale diens (met ouderlinge en als wat instap) en glad nie ‘n spesiale diens vir die paartjie nie. Die paartjie staan nie eers daar voor soos ons in SA doen nie, maar sit ook in die banke soos die res van die mense. Dit is ook nie ‘n gegewe dat daar gaan kos wees nie. Veral as die troue na 6 plaasvind (Nederlanders eet almal, op die kop, om 6 uur aandete. Niks vroeër nie en niks later nie). Ek en Adi is gewoond mens kry so groot ete by ‘n troue dat ons onsself een keer uitgehonger het die heeldag vir die ‘groot eet.’ Daar was toe egter nie ‘n ‘groot eet’  nie en ons het amper doodgegaan so honger was ons! Ek sien wel op ander uitnodigings dat daar genoem word dat daar restaurante in die omgewing is, sou jy iets wou gaan eet (vreemd né??). Maar dit lyk nie of ‘n ete saam jou uitnodiging hier aan die orde van die dag is nie.  Hulle dans ook glad nie. Verál nie as jy in ‘n Gereformeerde kerk is nie. Ek’t een keer vertel van my en Adi se troue waarop daar gedans is en die een man was verskriklik geskok dat ons, wat Christene is, aan sulke dinge meedoen. Dan kos die troue dieselfde as wat my en Adi s’n met 200 gaste met ‘n ete en ‘n dans gekos het. * Ek’t intussen terugvoer gekry dat nie alle troues in Nederland is soos ek beskryf nie en dat daar vele is wat glo net soos die in SA is. Ek sal meer moet vriende maak met verloofdes….
8. Kerk: Ek het baie kritiek vir die kerke in SA en ek ontken nie dat daar ook groot goggas daar is nie. Maar ek mis die kerk vreeslik. Dit is baie moeilik om middle ground hier in Nederland te vind. Onder baie streng gereformeerdes, glo hul byna soos ‘n sekte dat slegs mense in hul kerk ‘ware gelowiges’ is en sal hul nie eers ‘n troue of ‘n doop van vriende in ‘n ander kerkdenominasie gaan bywoon nie. Dit is nou as hul ooit vriende in ‘n ander kerkverband het. Selfs al is dit ook ‘n gereformeerde kerk, maar in hul oë nie die ‘enigste ware kerk’ nie. Christene in ander kerke is ook nie hierdie mense se ‘broers of susters in Christus’ nie. Ek vind dit bietjie belaglik. Kerkmusiek: ek hou nie juis van ‘n band in die kerk nie, alhoewel ek die band in ons Korea-kerk vreeslik geniet het en ook ‘n voorsanger is. Maar die Psalms in Nederland het die aakligste wysies en word super stadig en trekkerig gesing. Veral “sing vrolik” is ‘n dolk deur my hart soos wat dit hier as ‘n begrafnislied gesing word. Vele konserwatiewe kerke sing dan ook nie gesange nie. Ek ervaar dat die Nederlanders glad nie musiektalent het nie. Dink bietjie…van hoeveel bekendes en klassieke komponiste van Nederland het jy al gehoor? André Rieu tel nie, hy’s van Maastricht wat byna in België of Duitsland is. Nederlanders moet maar by prentjies teken bly (dink Rembrandt van Rhyn, Johannes Vermeer, Vincent van Gogh…). Ek moet wel toegee, dat ten spyte van die aaklige Geneevse wysies, die Nederlanders wel sing! In Suid-Afrika het ons regtig mooi kerkmusiek en Totius het so ‘n goeie job gedoen met die Psalms dat dit eintlik ‘n skande is dat lidmate skaars hul monde oopmaak. Die kerke wat dan minder streng is, is óf heeltemal van die pad af, óf is Baptiste wat ons wil gedoop kry. Ons was eers lidmate van ‘n konserwatiewe kerk, maar hul het beswaar gemaak en ons is deur die ouderlinge aangespreek omdat ons ander kerke se dienste bygewoon het (hoe durf ons met súlke Christene wat nie deel is van die ‘ware kerk’ nie meng). Ons het besluit dat ons nie weer lidmaat van ‘n kerk hier sal word tot ons tyd klaar is nie. Intussen besoek ons gereeld verskillende kerke en ons het twee kerke waar ons tans die gemaklikste voel en meer gereeld as ander besoek (Vrijgemaakte kerk en ‘n meer internasionale CCG)
9. Kersfees. Kersfees is niks besonders in Nederland nie. Soos glad nie!! Hulle vier wel vroeër in Desember Sinterklaas, maar Kersfees self bestaan dalk uit ‘n kerkdiens en niks meer nie. Ons eerste Kersfees hier het ek ‘n Kersboom opgesit en die ouderling het vir my mooi kom vertel dis nie hoe gereformeerdes dit moet doen nie. Nou gaan ons Desembers Duitsland toe, waar Kersfees amazing is! Ons was die laaste Kersfees ook by ‘n Lutherse Kerk gewees en dit was ongelooflik om met daardie kerkmusiek die Here te kon loof. Die Duitsers het weer hope talent gekry as dit by musiek kom. Ook het hul orals oor Duitsland Kersmarkte waar jy versierings, glühwein, warm sjokkolade of enige oulike goedjies kan koop. ‘n Winter-Kersfees is ook heeltemal overrated. Meestal sneeu dit nog nie teen Kerstyd nie en daar’s niks lekker aan koudkry nie. SA se warm Somerkersfeeste is baie meer ‘festive’ waar die kinders kan buite speel en Ou Kersaand ook sommer buite langs die braai en swembad gevier kan word.
10. Braai. Ek was nogals verstom om te sien hoe baie die Nederlanders braai. Maar, slegs binne seisoen!! Die koerante kondig selfs aan wanneer die braaiseisoen begin en dan sal jy die volgende week kan kole koop by die supermark. Moenie dink om kole te kry voor dan nie. Die Nederlanders eet ook die vleis soos dit van die braaier afkom en dus eet niemand saam nie. Anders as wat ons in SA al die vleis in die braaibak sit en dan almal saam die ete geniet. Ek vind SA se manier baie meer “gezellig” as in Nederland. En natuurlik het hul nie pap en sheba soos ons nie. Maar die kan ek darem self maak met geel meel.
11. Restaurante. Restaurante is baie duur in Nederland. Ek vind wel dat dit wissel van plek tot plek. Volgens my ervaring (nie dat ek juis baie in hierdie area het nie) is die restaurante in Groningen byvoorbeeld duurder as in Amsterdam or Rotterdam. Ek dink ons eet baie meer uit in Suid-Afrika as hier in Nederland. Maar dalk is dit ‘n goeie ding! Tuis-etes is gewoonlik gesonder!
12. Jy moet als SELF doen. Self huis skoonmaak, self petrol ingooi, self jou inkopies inpak ens. Nou hierdie puntjie is nie noodwendig vir my ‘n slegte ding nie en is dalk juis ‘n goeie ding. Dalk het ons Suid-Afrikaners te veel in gemak geval deurdat ons nooit meer self iets doen nie. Hierdie een sal dalk weer op die lys vir ‘n volgende beplande blog waar ek oor die goeie dinge in Nederland wil skryf, kom.
13. Rook. Die mense hier is nie juis bedagsaam as hul rook nie (alhoewel ek tog ‘n paar onbedagsame rokers in SA ook ken). Rokers sal maklik sommer ‘n sigaret aansteek terwyl jy met ‘n baba langs hul staan. Of by uitgange (soos bv die kerk of ‘n besigheid) staan en rook sodat jy noodgedwonge deur die stank moet loop om in/uit te gaan. In my ervaring rook Suid-Afrikaners ook uit respek nie by die kerk nie en sal kinders, selfs al weet hul ouers dat hul rook, ook uit respek nie voor hul ouers rook nie. In Nederland staan die 14-jarige sommer buite die kerk ook en rook en dis ook geen probleem nie. As ek dit sou waag….
14. Laster. In Suid-Afrika sal jy nie sommer die Here se naam net misbruik nie. Altans, waar ek vandaan kom is dit erger as vloek en dis net gewoon nie iets wat mens doen nie. Ja ons hoor dit baie in Hollywood films en so, maar ek was regtig nie voorbereid op hoe die Nederlanders (moet sê dis nie die gelowiges nie) laster nie. Hulle “Jezus” die hele tyd! Dit offend my BAIE. Ek hoop ten minste as Nederlanders hier lees wat dit doen, dat hul daaroor sal dink dat dit super disrespekvol is om die Almagtige God se Naam sommer net so rond te slinger.

Verder kan ek nie aan nog goedjies op die oomblik dink nie, maar ek is taamlik seker die lys sal nog aangevul word. Indien jy ook ‘n Suid-Afrikaner is wat in Nederland woon, is jy welkom om kommentaar te lewer van dinge wat jy ook ervaar het. Bogenoemde dinge is als my eie ervaring en ek’t niks gaan navors nie. So jy is welkom om my te korrigeer! Dan wil ek ook noem dat ek nie blind is vir SA se foute nie, maar tog ook net wou noem watter dinge wel beter in onse mooie land is.

PS. Hierdie is ook GLAD nie ‘n poging om Nederland te probeer sleg maak nie. Hier is ook hope dinge wat lekker en beter mag wees. Ek wil bloot net wys dat ALS nie altyd beter is nie en dat daar ook ‘n paar dinge in SA is waarvoor ons dankbaar moet wees. Ek het belowe om ook ‘n stukkie nog oor die goeie dinge in Nederland te skryf. Daar is egter nogals baie goeie dinge, so ek sal eers bietjie meer tyd op hande moet hê. xxx

Korea #12 – Vakansie na Europa

Liewe vriende en vriendinne

Eerstens, ‘n Geseënde Kersfees, Voorspoedige nuwe jaar en gelukkige Valentynsdag! En sommer geseënde Paasfees as ek teen daardie tyd nog nie weer geskryf het nie. Ek is maar lui vir skryf deesdae…. Hier is bietjie nuus oor ons lewens hier in Korea, asook ons Europa-trippie wat ons oor Kersfees en Nuwejaar gedoen het.

Europa was wonderlik en ek het aanvanklik verskriklike heimwee gehad en wou letterlik op die vliegtuig begin huil het toe ons weer moes terugvlieg Korea toe, dit het net verkeerd gevoel. Ons is mos veronderstel om huis toe te gaan na ‘n vakansie. Korea sal nou maar net nooit ‘huis’ wees nie. Ek was ook ongelooflik siek die eerste paar dae in Europa, dit nadat ek die Woensdag voor ons gevlieg het al by die dokter was (wat met my gekommunikeer het via google translate), maar dit het nie juis gewerk nie. Hulle gee mens net genoeg medisyne vir 3-dae en dis baie flou…

Ons het van Incheon af na Amsterdam gevlieg via Beijing. Beijing is die deurmekaarste lughawe ooit en ek hoop om nooit weer daar tyd te hoef te spandeer nie. Ek kon ook agterkom dat daar ‘n moerse gap tussen die Koreane en Chinese is — die Koreane is maar ‘n stappie of twee hoër…

Van Amsterdam af, het ons ons eerste trein na Nijmegen geneem. Van daar sou ons volgende trein na Hannover eers oor 4 ure vertrek. Ons het gereken ons sal in die stasie wag/slaap, maar ongelukkig het hulle ons uitgejaag omdat die stasie vir die aand gesluit het. Ons het toe maar met ons bagasie en als in die strate afgestap en ‘n koffie in ‘n Egiptiese bar gaan drink. Dit was maar ongemaklik en die hele plek het van hubblies gestink wat verseker nie goed was vir my brongitis nie. So het ons maar vir 4 ure in die middel van die nag in Nijmegen se strate rondgedwaal. Ons het aanvanklik in die Moslem-gedeelte ingestrompel en was maar bietjie skrikkerig vir al die immigrante. Nie ver daarvandaan nie, het ons die ‘wit’ area gekry waar die ‘scene’ heeltemal anders was. Almal ry met hul fietse nagklub toe…en dit was selfs vermaaklik om te sien hoe iemand na ‘n paar drankies fietsry. Die rasse-skeiding was nogal opvallend in die dorp. Met ons wandelings het ons ook op ‘n monument van Charl die Grote afgekom (Charlemagne), koning van die Franke. Interessant dat hy so naby aan die Moslem-gebied is en hy juis die koning was wat sy volk en land teen die Moslem-invalle jare gelede beskerm het. Net jammer die Moslems stroom nou alweer vir Europa toe…

Ons het naderhand maar op ‘n bankie voor die stasie probeer lê, maar dit was maar koud en weereens nie gehelp vir my aaklige griep-lyf nie. Dit was darem nie lank voor ons uiteindelik ons trein kon neem nie. Ek kon darem ‘n lekker slaap-sessie inwerk tot in Hannover (Duitsland).

Dit was nogal lekker om in Hannover te stop en ‘n effense gevoel van bekendheid te kry omdat ek in 2009 ook vir Luise (spreek uit: Lu-Ize) gaan kuier het na ons koortoer. Daar kon ons gou ‘n Kersmark beleef terwyl ons gewag het vir Vivo se trein om te kom. Sy het van Antwerpen (België) gekom om ook saam ons Kersfees te vier.

Ons is baie dankbaar vir Luise en haar gesin wat ons al 3 so gasvry in hul huis ontvang het, ons kos gegee het en letterlik op die hande gedra het. Dit het ook ons toer aansienlik goedkoper gemaak. Ons is 6pm saam hul na hul kerk se pragtige Kersdiens gewees wat gepak was met mense. Terug by die huis was dit tyd vir feesvier en het ons uit die Bybel gelees, die kerse aan die Kersboom aangesteek en presente uitgedeel en Duitse koekies geëet. Tannie Ina het ook vir ons wors gebraai wat ook heerlik was aangesien ek nie gaan waag om hierdie wors in Korea te eet nie (net nou is daar hond of so iets in)… Ek was ongelukkig so siek soos ‘n hond en het nie weer saam na die middernag-Kersdiens gegaan nie. Ek was nogals teleurgesteld, want dis gewoonlik (van wat ek laas onthou), baie spesiaal. Die volgende dag is ons egter vir die Sondag (wat ook Kersdag was) kerk toe en daar was aansienlik minder mense gewees. Ons het ook in vleilande gaan stap wat heerlik was om weer ooptes te sien (waarvan hier bitterlik indien eniges in Korea is). Die son het ook deur die wolke gebreek en dit was pragtig.

26 Desember:

Ons sou na Luise-hul se tannie op ‘n plaas daar naby gaan, maar hulle kon nie ‘n groter kar geleen kry nie (ons is een persoon te veel vir hul kar gewees). Ek’t aangebied om op Adi se skoot te sit, maar hulle was sooooo geskok dat ek dit net oorweeg om die wet te oortree. Vir my is dit weer vrek snaaks dat hulle so paranois is om dit so stiptelik te volg…as hulle maar net geweet het hoeveel mense ‘n student in ‘n 5-seater kan prop en dan ry mens soms van Bloem tot by Warmbad…

                                                       Ons is toe na Hamburg vir die dag. Adi en Vivo het dit geniet, maar dit was regtig nie vir my iets so wow nie. Dalk was ek net te siek gewees om dit te kon geniet. Ons het darem lekker gluhwein en hot tjoklit gedrink daar naby die hawe en het ook in die kerk-toring opgegaan en oor die stad en hawe uitgekyk wat baie mooi was.

27 Desember:

Adi wou graag die dorpie van sy voorvaders besoek het, so ons is toe na Schlebusch-Leverkusen. Ons het tot na die Schlebusch-kasteel toe gegaan, maar dis eintlik meer van ‘n groot huis as ‘n kasteel. Baie klein dorpie. Ek kon wel ACC600 daar by ‘n apteek kry (witmens medisyne yeah!!!! Die Koreane se goed is als so flou en is net genoeg vir 2-3 dae se gebruik, seker omdat hier so baie mense selfmoord pleeg). Adi kom nogal van ‘n royal-familie af… Die duke (of watookal hy was), was Rooms-katoliek en toe sy seuns bekeer en protestante word, het hy hulle vervolg. Hulle het toe Nederland toe gevlug. Daar het die een met ‘n Hollandse nooi getrou en hulle kinders is Suid-Afrika toe…

Ons is ook Koln toe (Cologne). Daar kon ons ook na die baie groot katedraal gaan kyk het. Hy is veronderstel om so sandsteen-kleur te wees, maar agv besoedeling is dit so swart kleur. Hy is permanent in restourasie soos wat hul die heletyd probeer om hom skoon te maak. Al die groot kerke in Europa getuig nogals van die Christendom wat op ‘n stadium daar was.

Adi het na die Romeins-germaanse kultuurmuseum gegaan en ek en Vivo het besluit om na die eau de cologne-winkel/fabrieke te gaan. Dis hier waar die eerste cologne gemaak is, maar twee verskillende ‘brands’ (4711 en Farina) claim albei om die eerste een te wees. Hulle het baie geskenkpakke wat mens kan koop en so, maar dit ruik maar vir my na seep, so ekt niks gekoop nie, al is die idee dat dit die eerstes was nogal cool.

28 Desember:

Ons het na Worms gegaan om die Luther Denkmal te besoek. Dis hier waar Martin Luther se verhoor ‘back in the days’  plaasgevind het en ook waar hy sy bekende woorde: “Hier staan ek, ek kan nie anders nie, God help my” gespreek het.  Hy het dit gesê na die Roomse kerk gevra het dat hy als wat hy gesê het oor hul dwalinge, sal terugtrek. Hy het geweier. Dis regtig nogal ‘n mooi monument met al die groot manne wat deel was van die Hervorming. Ek en Vivo het natuurlik baie geleer soos wat Adi ons baie entoesiasties vertel het oor wie elkeen was en wat hul als gedoen het.

Ons het die aand in Munich in ‘n jeug-hostel oorgeslaap. Luise en haar familie was so gaaf om dit als vir ons te betaal as deel van ons Kersgeskenk!! Die hostel is regtig baie nice en as ek ooit weer in Europa iewers sal moet oornag, gaan ek nie nog sukkel met duur gastehuise en hotelle nie.

29 Desember:

Ons het douvoordag opgestaan en ‘n trein gevat na Fussen, in Suid-Duitsland. Dis die naaste treinstasie aan Schwanstein, waar twee pragtige kastele in die berge staan: Hohenschwangau en Neuschwanstein. Neuschwanstein is ook die kasteel wat Disney as sy logo gebruik. Super mooi!! Die natuurskoon is ook asemrowend met die Alpsee (Alpe meer) en die Alpe in die verte. Dis ook asof daar ‘n anderster kultuur in Bavaria is as die res van die plekke wat ons besoek het. Ek verkies ook Suid bo Noord-Duitsland. Dis regte Heidi-wêreld. Ons was toe met ‘n toer deur die Neuschwanstein kasteel, ons tyd het ons nie toegelaat om deur Hohenschwangau ook te gaan nie, omdat hulle spesifieke toer-tye vir spesifieke taalgroepe het, en ons wou dit nou nie in Japanees of so sien nie. Daar was natuurlik ‘n kleinhuisie vol Asians daar, mens sou sweer ons het nie Korea verlaat nie. Ons het ook heerlike Hot tjoklit en koek geniet vir 5 Euro en dan kry jy ‘n koppie met Neuschwanstein kasteel op by! Bargain!! En natuurlik het ons perdekar gery! Dit was regtig ‘n hoogtepunt in die toer en ek sal bittergraag in die toekoms daar wil gaan oornag vir ‘n dag of twee om net bietjie meer van ‘n ‘feel’ te kry vir die unieke kultuur wat daar is.

Van daar af, is ons Antwerpen toe, in België, om ons bietjie te gaan tuismaak in Vivo se kamer.

30 Desember:

Ons het bietjie gerus na ons besige week in Duitsland en Vivo het ons so bietjie die stad laat verken. Ek en Adi is ook die aand na ‘n gereformeerde kerkdiens toe om bietjie te kyk hoe hulle kerk hou. Adi sê die preek was goed, so ek sal hom maar op sy woord vat, want ek kon absoluut niks verstaan nie, al was dit vir my moontlik om met die Vlaminge te kommunikeer as ek gewoonweg met hulle gepraat het of hulle met my. Ongelukkig voel hulle net soos die doppers in SA dat dit amper ‘n sonde is om mooi te mag sing. Dis vir my wraggies erg die getrekkery aan die liedjies en mense wat skaars hul kakebene wil beweeg. En ek glo nie mens kan dit blameer omdat dit ‘ou liedere’  is wat gesing word nie, want die Lutherane sing ook ou liedere, net met soveel meer passie en nie asof hul een voet in die graf staan nie.

31 Desember:

Ou jaar! Vivo het my bietjie die stad gaan wys en ons het na die hawe gegaan en mooi fotos geneem. Ons het ook ‘n tipe Kersmark geniet met sulke donut-rige goed wat ons in Nutella kon doop (mmmmm….bliss) en eet. Ons het vir Stefan Bekker (Kovsie vriend wat in Amsterdam woon) by die stasie gaan kry en toe ook saam met Vivo se klasmaats bietjie gekuier waarna ons almal na haar kamer is en sy so gaaf was om vir almal kos te maak.

Ek’t ook die baie goeie nuus gekry dat my boetie ‘n beurs van Sunette Bridges gekry het nadat ek hom benoem het daarvoor, so toe vier ek sommer nog lekkerder die ou jaar. Toe dit nou begin later word, het ons na ‘n kroeg gegaan, ‘n doppie gedrink en toe nader na die rivier begin beweeg vir die vuurwerk-vertoning. Ons het ook deur die rooi-lig gebied gestap. Dis nogal erg!! Die meisies staan in die vensters soos winkelpoppe en pose in onderklere ens. Ekt nogals nie gedink die bordele is so oop en bloot nie. Adi was so diep in gesprek met ‘n Hollander, hy’t dit gemis. En natuurlik teruggehardloop toe ons daar uit is en dit met hom meedeel!!! Dit het darem vir baie vermaak gesorg onder ons klomp. By die rivier het ons met ‘n tonnel onderdeur gegaan om van die ander kant af te kyk omdat die rivier-bank te vol mense was aan ons kant. Dit het vir my soos ‘n ewigheid gevoel. Wat nogals cool is, is dat die roltrappe van hout is. Die vuurwerkvertoning was amazing en dit het lekker lank aangehou. Al wat vir my hiper-weird was, was ‘n vrou wat daar was met haar klein hondjie…dink sy regtig hy wil ook graag dit sien???

1 Januarie:

Ons was Gent toe vir die dag, maar dit was nie juis iets besonders nie en baie winkels was gesluit omdat dit die eerste was. Dit was wel mooi met al hul water en huisies ens.

2 Januarie:

 Vandag was Luxembourg se beurt. Dis ook ‘n staat of so iets op sy eie. Dis baie mooi daar met mure en water en huisies ens. Die plek bestaan ook nogal ‘n hele tydjie hoor! Beslis een van die dae waar ek die meeste gestap het.

Oppad terug Antwerpen toe, het ons eers by ‘n dorpie in Walonië gestop – sommer net. Libremont. Dit was ook weer ‘n lekker ‘change of scenery’. Dis ‘n klein dorpie en al die erwe is lekker groot met grasperke ens. Daar was tot dwergbokkies gewees agter die kerk wat vreeslik mak was en ons aandag vreeslik geniet het. Terwyl ons vir die trein gewag het, het ons besluit om ietsie by die kroeg op die stasie te gaan drink. Omdat ons nie Frans kan praat nie, maak Adi toe die fout om in Engels te bestel. “May I order a drink, please?” Die ander manne in die kroeg ‘mock’ toe heeltyd en herhaal wat hy gesê het en maak grappies en lag verskriklik. Die kroegdame ignoreer hom ook flat-out. Adi probeer toe weer en sê : “Afrique le Sud.” Toe skielik kon almal Engels praat en het Adi ook sy bier gekry. Hul wou net weet dat ons nie Britte is nie…

3 Januarie:

                Brugge. Dit was definitief vir my die mooiste Belgiese stad wat ons besoek het. Daar was ‘n bekoring aan die hele plek. Oral was daar perdekarre (vir die toeriste natuurlik) wat bygedra het tot die atmosfeer. Die kerke daar was ook taamlik na aan mekaar. Ons het die middag bietjie na ‘n harp-uitvoering gaan luister en die ou het ander vreemde instrumente bespeel. Ek’t ook die duurste cupcake van my lewe gekoop (3 euro), maar dit was heerlik, veral omdat ek al vir 6 maande in Korea sonder dit moes gaan.

4 Januarie:

Ons vertrek na Nederland. Ons eerste stop was Dordrecht. Daar het ons na Noag se ark gaan kyk wat deur Johan Huibers gebou is. Die Ark is 100% op skaal volgens die Bybel se aanduidings. En hy’s groot, baie groot!! Ek kan nou beter sien dat Noag al daardie diere kon inpas.  Johan moes sy navorsing ook erg goed gedoen het, want daar was tot video-presentations en uitbeeldings van hoe hy glo Moses te werk gegaan het. Soos bv hoe hy spykers gemaak het, hoe die kos gestoor is ens. Johan is ook ‘n Creationist en kon orals sy argumente teen evolusie ook bewys met baie van sy navorsing. Sy evangelisasie-werk eindig ook nie net by die Sondvloed nie, maar hy het ook toneeltjies van die Verbondsark, koningin Ester, Jesus se geboorte, Petrus wat op die water loop, die Skepping ens.

Alhoewel die meeste diere in die ark ‘fake’ is, is daar tog ook lewende diere soos honde, perdjies, poue, hoenders, klomp voëls, ens wat daar rondloop. Daar is ook ‘n ark-restaurant en dit was nogal kostelik toe ek hoor hoe ‘n Nederlandse ma vir haar kinders vertel dat daar nou nie regtig ‘n restaurant met hierdie kos in die ark was nie. Daar was vreeslik baie families daar en ook die grootste gesinne as in die res van Europa. Ek skryf dit toe aan die feit dat Dordrecht aan die Bybelgordel is en ernstige Christene is mos oor die algemeen meer ernstig daaroor om groot gesinne te hê en die Bybelse opdrag te gehoorsaam (wees vrugbaar en vermeerder). Dit was vir my baie mooi om te sien….hoekom nou net 1 of 2 kinders hê as jy 5 kan hê???

Ons het vir ons ‘n Ark-bordspeletjie gekoop wat nogals lekker is en ook Johan Huibers se autobiografie. Ek lees dit nou op die oomblik en dit is werklik interessant en ek leer ook sommer baie oor die geskiedenis van my moederland.

Ons het van daar af na Amsterdam vertrek en weer by Stefan aangesluit. Hy het ons bederf met ‘n heerlike gekookte ete by sy huis (lekker groot nogal!) Hy het ons die aand toe na Utrecht geneem om ‘n drankie te gaan drink in ‘n kroeg wat vroeër ‘n Rooms-katolieke kerk was. Dit voel nogal vreemd om daar te staan en drink terwyl die moeder Maria en saints almal na jou kyk. Die atmosfeer in die Europese kroeë is vir my baie lekker. Ek dink dis juis omdat hulle nie musiek speel baie van die tye nie en die atmosfeer geskep word deur die mense se gepraat met mekaar. Ek haat mos ‘n club waar ek nie kan hoor wat die mense vir mekaar sê nie. Adi het ‘n Duvel (duiwel) gedrink en ek en Stefan het ‘n kriek gedrink. Ons het ook bitterballe geëet.

 Stefan het ons toe op die Trajektum Lumen roete deur die stad gevat. Hulle poog om die beste bewaarde ou-Europese stad te wees, deur sekere geboue ens op kunstige maniere te verlig. Stefan is baie ingelig oor als en kon ons verskriklik baie geskiedenis en interessante feite vertel. Dit het my ook meer gemotiveer om op elke plek waar ek in die toekoms bly, bietjie meer te probeer uitvind wat daar als aangaan, sodat ek ook eendag so ‘n ‘toergids’ vir vriende kan wees wat kom kuier. Die Trajektum Lumen in Utrecht is ook iets wat ek vir enigeen sal aanbeveel wat Nederland besoek. Dis net ‘n halfuur met die trein vanaf Amsterdam.

Ons het in totaal 50 treine in 8 dae gery met ons hele toer!!!

5 Januarie:

Oppad terug Korea toe en ek is in trane. Is nou gatvol vir Asiërs en slegte kos. Ek’t nou die Weste geproe en wil huistoe!! Dit was so lekker om met mense te kon kommunikeer wat my verstaan! Hetsy dit Engels, Afrikaans of Duits was. Die wat my goed ken weet mos ek is baie lief vir gesels en hierdie geen-kommunikasie in Korea maak my dood. Ek dink dis waar my keerpunt gekom het dat ek nie nog ‘n jaar in Korea wil deurbring nie.

Moenie my verkeerd verstaan nie, Korea was nog net goed vir ons. Maar ek dink ‘n jaar was genoeg en dat daar ander avonture op ons wag. As ons egter nie ander en beter moontlikhede in SA of elders kry nie, mag ons dit dalk oorweeg om later weer Korea toe te kom, al is dit net vir die lekker salaris.

Maar ek sal nie weer kindergarten wil gee nie. Ek dink ek is nou allergies vir klein kindertjies en hulle irriteer my net ongelooflik baie. Adi geniet hulle nogal baie. Eintlik snaaks omdat hy die een was wat voor die tyd gesê het hy wil nie met kleintjies werk nie en ek wou weer graag. Maar ek mis my hoërskool-kids met wie mens darem ‘n gesprek kan voer en dieper in ‘n voorgeskrewe boek in kan delf as om net hulle te leer lees. Ek dink wel my 5 en 6-jariges hier lees uitstekend…seker omdat ek ‘n spelling-nazi is en hulle dril. Ek moet sê dit is nogal impressive om te dink dat in SA die kinders eers op 7-jarige ouderdom hul eie taal begin lees en skryf en dalk so bietjie engels leer praat. Maar hier kan hulle al vlot Koreaans lees en skryf as hul 5 is en dan begin hulle ook Engels lees en skryf. En om te dink die tale het nog verskillende simbole ook. Net jammer hul verstaanvlakke is nie dieselfde as hul lees en skryf vermoëns nie. En dis die eintlike probleem.

Maar ek sal nooit enige land aanbeveel om Korea se opvoedingstelsel te na-aap nie. Dan kies ek eerder SA se onder-standaard waar die kinders nog gelukkig is en net kan speel. Dis skokkend om te dink dat Korea se selfmoordsyfer bykans net so hoog is as SA se moordsyfer. En meestal is dit kinders wat net onder die akademiese druk vou. Die dag van hul groot matriek-eksamen (die toets duur iets soos 9-ure) en die dag daarna is wanneer die meeste selfmoorde gebeur. Ek hoor gereeld dat die kinders tot 7pm nog skool het (ja, die HELE dag). Dan eers begin hul met buitemuurs soos Taekwondo of nog ekstra akademiese klasse soos Engels. As dit klaar is (kom ons sê so 10PM), dan begin hulle eers met huiswerk en swot. Volgens wat ek hoor, slaap die gemiddelde Hoërskool-kind van 2am tot 6am. Die res van die tyd swot hulle. Dit is regtig INSANE!!

Ek het ook nou die dag koffie gedrink saam met ons kerk se worship-team se klavierspeler. Sy is ‘n Koreaanse meisie van amper 30. Sy vertel my toe hoe sy stres dat sy nooit ‘n man gaan kry nie, want sy het nie tyd om bietjie mense te ontmoet nie omdat sy die heeltyd swot. En by haar werk? Nee sy is ‘n psigiater en sy soek nie ‘n crazy nie, haha!

Verder gaan dit goed met ons en ons gaan nog aan. Ons begin voelers uitsteek vir ander moontlikhede en beide ek en Adi het al positiewe terugvoer gekry, maar nog niks definitief nie.

Ek sal julle graag wil vra dat julle ook vir ons bid in hierdie tyd dat daar vir ons nuwe deure sal oopgaan en dat ons ook die regte besluite sal maak. Dis nogal ‘n stresvolle storie want ons moet aan die einde van die maand kennis gee en ons hoop om dan al meer sekerheid te hê.

Intussen sien ek vreeslik uit om al die geliefdes in SA te sien en ek beplan om sommer ‘n lekker bring-en-braai te hou (BRAAI!!!!!!! VLEIS!!!!) met almal wat ons hopelik ook verlang het.

Ek weet ek vra elke keer en dat net soos 2 mense dit ooit doen, maar skryf asseblief terug. Ek wil regtig ook weet hoe dit met jou gaan, anders sou ek nie die moeite gedoen het om julle te update nie. Ek het ook bietjie my facebook gedeaktiveer tot en met paasfees, so ek gaan nou my emails ekstra baie waardeer. Ek hoop ek hou by die challenge, 40 dae is super lank!!

Ek hoop julle behou kontak!!

Liefde

Lize

(PS. Jammer vir die super lang brief!! )