Die ondankbare roeping

Voor ek mamma geword het en my as tuisteskepper bekwaam het, was ek ‘n onderwyseres. Nie vir lank nie. Ses maande in Suid-Afrika, een jaar in Suid-Korea en een jaar in Nederland. Altyd het ek gedink dat onderwys een van die mees ondankbaarste beroepe is. Jy werk jou oor ‘n mik, raak emosioneel betrokke by die kinders en probeer jou bes om vir hulle die beste te lewer. Maar die kinders bly stout, hulle doen nie moeite nie, die ouers trap JOU uit, jy kry crap salaris, mense dink jy werk net halfdag en het boonop mos so baie vakansie.

Maar ek was verkeerd. Die ondankbaarste werk is om ‘n tuisteskepper te wees. Nou dink mense jy het sommer heeltyd vakansie, maar  in werklikheid het jy GEEN vakansie nie. Want kyk, ‘n huis maak homself nie skoon nie, maar klaarblyklik kan hy homself baie vinnig vuil maak. 24/7 is JY aan diens. Geen publieke vakansiedae nie. Saterdae ook nie. Ses maande swanger met ‘n rug so seer dat jy nie eers kan loop nie is steeds nie ‘n goeie verskoning om ‘n blaaskans te kan vat nie. En dalk maaggriep en heelnag opgegooi? Moenie eers dink daaraan om siekverlof in te sit nie…

So soms verlang ek terug na die werksplek, waar ek ten minste die stout kinders in my kop kan vloek en die ouers wat nie hul kinders kan dissiplineer nie in my gedagtes kan judge. Waar ek werklik kan vakansie hou en wel ‘n salaris ontvang. Want daar was ook kinders wat diep in my hart gekruip het, ouers wat my gereeld bedank het. Daar was ook baie lekker gewees en mens het nodig gevoel. Dat jy jou deel vir die samelewing doen.

Vandag is maar een van daai dae. Ek weet die pros om by die huis te bly by my kinders outweigh die cons. Ek weet dit. Ek voel baie bevredig as my hele huis silwerskoon is (die paar keer wat dit gebeur). Ek kry ‘n lekker gevoel as ek die mense se verbasing om hul gesigte sien “het jy nie ‘n ousie nie?”  Soms sê manlief dankie vir die huishouding (hy’s eintlik ‘n baie goeie ou). En al is my dogtertjie hoe klouerig en vereis sy baie aandag, maak al haar soentjies weer op vir dit. Oupa en ouma help ook darem gereeld deur haar bietjie te kom haal vir saamry op die plaas of bietjie daar te kuier. Dus is die voordele baie meer as die nadele. Maar vandag voel dit nie so nie. Deurmekaar huis = 10 Lize = 0. Dalk is more ‘n beter dag.

Korea #13 Busan

Goeie dag vriende en vriendinne

Ek het nie weer so baie dinge om te vertel soos laas keer nie (julle sug seker van verligting)…

Ons was die naweek bietjie Busan toe, wat die groot stad aan die Suide van Suid-Korea is. Ons het bietjie vir ‘n vriendin, Izette Bredenkamp gaan kuier wat daar werk.

Dit was ‘n langnaweek en ons het Vrydag die sneltrein soontoe gevat…en glo my, hy snel hoor!!

Ons het by ‘n motel bespreek wat taamlik naby aan als is, maar nie heeltemal so gewensd was nie. Weereens die les geleer dat goedkoop koop nie die beste koop is nie. Omdat baie hotelle al vol bespreek was vir die langnaweek was ons bietjie oorhaastig met ons bespreking en het ons nie die reviews op die internet oor die motel gelees nie. Dit was darem heel leefbaar, maar ek sal volgende keer verkies as my kamer nie bo ‘n nagklub (een waar foreigners verbied word, nogal) is nie. Ek was ook nogal opgewonde om in ‘n lekker bad te le en ‘soak’, maar dis nou ook nie so lekker as die water nie warm is nie!! So ja, verblyf was maar shabby, maar darem nie ‘n probleem nie. Baie van julle wonder seker nou hoekom ons nie by Izette oornag het nie. Die blyplekke in Korea is baie klein en ingeprop. Meeste engelse onderwysers bly in ‘n officetel wat ‘n een-kamer huis is. Dis nou waar jou kombuis, kamer, leefarea ens als in baie beperkte spasie ingeprop word. Dus wou ons nie vir Izette te overcrowd nie en privaatheid is nie so moontlik nie.

Vrydag: Izette het ons by die stasie gekry en ons is na Taejongdae Park. Hier is baie mooi uitkykpunte oor die see en mens kan vir Japan van daar af sien op die horison. So Korea en Japan is werklik baie naby aan mekaar! Daar is vreeslik baie afgronde en kranse hier en vreeslik baie mense pleeg ook hier selfmoord deur van die kranse af te spring. Daar is nou ‘n monument opgerig van ‘n ma wat haar kinders vashou en by dit staan “onthou jou ma”, bedoelende dat diegene wat wil selfmoord pleeg eers moet dink aan hoeveel hul ouers vir hul opgeoffer het en wat jy aan hulle gaan doen as jy selfmoord pleeg. Dis ‘n baie mooi, maar hartseer monument.

Alhoewel Korea die probleem van selfmoord erken, is dit nie of hul juis iets hieraan doen nie. Ek dink dit sal baie help as hul byvoorbeeld ‘n wet maak dat mens net sekere ure mag werk per dag en dalk selfs ‘n Sondag of so as rusdag verklaar. Een Filipynse meisie wat in ons Bybelstudie is wat nou weer teruggekeer het Fillipyne toe, het amper nou die dag begin huil toe sy se, hoe sy uitsien om net te kan rus. Sy was vir 5 jaar in Korea en het non-stop gewerk. Sy het nooit af gehad nie en elke dag van die week gewerk. Sy het ook gekla hoe sleg dit vir haar was om as Christen op Sondae te moes werk. Sy het egter ‘n familie in die Filipyne vir wie sy geld gestuur het omdat hulle dit so nodig het. Ek dink hierdie baie werk sonder rus, die vreeslike kompetisie en druk om te presteer is die grootste oorsaak van die selfmoorde hier.

Na Taejongdae se gestap was my lyf maar lekker seer, ek voel dit nogsteeds, en dis al amper ‘n week na die tyd!!

Ons het Busan akwarium gaan besoek wat meer as 35 000 visse/diere het. Dit was heel lekker om te sien, ons was net bietjie laat, so het nie gesien hoe hulle die haaie en pikkewyne voer nie. Die klomp verskillende jellyvisse was vir my baie interessant. En mooi. Hulle lyk so rustig waar hulle in die water swewe. Die akwarium het ook ‘n baie groot tonnel waardeur jy kan loop, dan swem die visse en haaie en skilpaaie so om jou. Nogal cool.

Ons het die aand bietjie Meksikaans geeet en het dit heel baie geniet. Dis nou een ding van Busan – meer Westerse restaurante as net MacDonalds.

Saterdag: Ons het die oggend bietjie Madame Tussauds se wax museum besoek en so paar fotos saam George Clooney en Elvis geneem. Die museum is egter nie baie groot nie.

Vir die middag is ons na die UN Memorial en begraafplaas. Dis nogal regtig ‘n mooi en stil plek wat nog baie goed in stand gehou word. Omtrent so 40 Suid-Afrikaners het in die Koreaanse Oorlog omgekom en ons kon hulle monument ook sien. Die meeste sterf-gevalle was egter Amerika met meer as 33 000 gevalle soldate. Dis nogals regtig intense, veral as mens die soldate se ouderdomme sien…died at age 17, 18, 21…. Dit het my net weereens laat besef watse euwel oorloe is wat jongmense van hul lewens beroof. Dit het my laat dink aan ‘n foto wat ‘n ruk terug op facebook gesirkuleer het met die onderskrif “I’m tired of old men dreaming up wars for young men to die in.”

Ons het Busan museum besoek. Sommige van die goed was interessant, maar ek’s nou nie juis ‘n museum-mens nie. Daar’s hopeloos te veel goed wat mens moet lees. Van die prentjies oor hoe Busan voorheen gelyk het met die tradisionele huisies, dink ek dis eintlik hartseer dat dit nou als moes plek maak vir al die hoe wolkekrabbers wat die hele aansien van Korea so versies.

Hier by die museum het ons ook aan hul culture experience deelgeneem. Ek en Adi is soos ‘n Koreaanse koning en koningin aangetrek. Dit was heel pret, maar ek’s bly ek was nie ‘n Koreaanse koningin nie! Hul hande mag glad nie gewys het nie (as jou hande wys is jy ‘n slet), so hulle het hierdie lang moue gehad wat dit moes bedek. Korea is nou nog teen oop skouers, maar hulle dra die kortste broekies en rompies! Ek dink tot die lekker meisies in SA sal te skaam wees om dit aan te trek… en moenie dink die wintertemperature van -20 keer hulle nie, o nee!! Rokkies sal hul dra…en almal kyk daarna…

Ons het ook ‘n tradisionele tee-seremonie gedoen. O my siel, mag ek nooit so ingewikkelde proses van tee maak ooit weer beleef nie!! Sekere dinge mag jy net met sekere hande doen, die lappie moet op ‘n sekere manier gevou word, jy moet presies aftel hoeveel druppels tee in die koppie val ens ens. Die tee-sakkie en ketel ding werk vir my maar meer effektief, hoor! Ek dink voor Korea al sy tegnologie gekry het, moes die mense regtig verveeld gewees het om sulke klomp strooi uit te dink. Wel, dit was darem ‘n ervaring.

Die Sondag het ons net saam Izette kerk toe gegaan en toe maar weer die langpad aangepak terug huis toe. Weens ons suinigheid wou ons nie weer met die sneltrein ry nie, maar agterna dink ek dat R70 ekstra eintlik die geld werd sou wees om 3 ure vroeer by die huis te kon wees. Weereens, goedkoop koop is NIE altyd die beste koop nie!!

Die Koreaanse skooljaar het die week begin (hulle begin in Maart), so ons het nou ‘n klomp nuwe babies en klomp wat nou grootskool toe is. Shame, die nuwe 3-jariges huil maar nog een stryk deur. Hulle weet seker dat die res van hulle lewe gaan hel wees en dat die tyd vir rus en speel nou vir ewig verby is. Ons hoor hulle van ons kantoor af huil, en ons is so 2 vloere bo hulle!! Hulle kom nou eers van volgende week na Engels, en dan gaan hulle seker EERS huil as hulle witmense sien. Adi gaan maar sy baard skeer dat hy nie te ‘scary’ is nie.

Ek hou sover van my nuwe klasse, die klassies is net baie groter die jaar. Ekt nou amper 30 kinders per klas. My een ekstra-klas (Laerskool kinders wat engels ekstra neem) het net 3 seuntjies, maar hel hulle is stout!! Veral die een is onmoontlik. Hulle kom nou al van laasjaar en ekt gehoop ek sal hom kan tem, maar daai kind is so wild soos die wildtuin self. Dis natuurlik die gebrek aan ouers (die ouers werk van vroegoggend tot laat) wat die kind seker so onmoontlik maak. En die feit dat hulle al gatvol vir skool is en nie nog ekstra engels ook wil he nie (hul het alreeds engelse klasse by die skool ook).

Vandag het een van die dogtertjies in my 6-jaar klassie aan die slaap geraak. Hulle is soooo moeg want hulle rus nooit nie! Al hierdie kinders sit met sulke pers kringe onder die oe van te min slaap. Iets sal regtig moet verander, anders gaan dit nog Korea se downfall beteken.

Moenie my verkeerd verstaan nie…ek bewonder hul hardwerkendheid. Hulle het 50 jaar terug NIKS gehad nie, maar hulself gekry waar hulle is deur harde werk. Ek wens soms so ‘n kultuur wil in SA ook ontstaan om mense bo hul omstandighede te laat uitstyg. Korea kon baie maklik vir Noord-Korea of Japan geblameer het vir al hul probleme, maar dan sal hulle ook nou nog in plakkershutte gewoon het. In stede daarvan het hulle besluit om op te staan en hulself weer op te werk. Hulle moet nou maar net bietjie balans vind en leer om hul families hul prioriteit te maak.

Privaatskole begin so een vir een toemaak hier in Korea – nie omdat almal staatskool toe gaan nie, maar omdat die kinders minder word. Ek neem aan hulle gaan dit ook aan hul ekonomie begin voel oor so paar jaar… Die dominee in Busan is bv van Amerika en hy het 4 kinders…en die Koreane is almal sooo verbaas en het hom al gevra of al die kinders van dieselfde ma is! Hier kry die mense selde meer as 2 kinders. Korea het van die laagste geboortesyfers in die wereld.

Iets anders wat vir my ‘n vreeslike riem onder die hart is, is hoe die koreane kan geld mors. Soms wonder ek wat die ouer garde dink oor die nuwe generasie wat als so vermors waarvoor hulle so hard gewerk het. Ons het al hoeveel keer gesien hoe mense net eenvoudig goed weggooi wat nog in perfekte bruikbare toestand is. Soos sitkamerstelle, beddens, rakke  word net so weggegooi en dan lyk dit nog regtig goed. Selfs kinderspeelgoed word weggegooi sodra die kind nou te oud is daarvoor. Ek dink baie aan al die arm mense in Suid-Afrika wat wat sal gee vir meubels of speelgoed vir hul kinders.

Ek moes vir my klasse als nuwe flitskaarte gemaak het vir hierdie jaar. Die ou kaarte moes ek weggooi. Hulle lyk PRESIES dieselfde, behalwe dat die nuwe kaarte ‘n ander kleur ‘border’ het. Nou ek weet regtig nie wat dit saak maak nie, dit gaan mos oor wat in die binnekant van die border staan. Ek ril as ek dink aan al die papier, ink, lamineer-sheets ens wat gemors word net oor so simpel rede. Weereens dink ek net aan die SA kinders wat almal nie eers flitskaarte het om mee te leer nie!

Verder vat ons dit maar rustig en soek maar vir werk as ons terug in SA is. Bid maar vir ons dat die deure sal oopgaan waar God ons wil gebruik.

Minder as 3 maande, dan is ons terug in die land van boerewors en biltong!!

Skryf terug!!

Liefde

Lize (en Adi)

Korea #12 – Vakansie na Europa

Liewe vriende en vriendinne

Eerstens, ‘n Geseënde Kersfees, Voorspoedige nuwe jaar en gelukkige Valentynsdag! En sommer geseënde Paasfees as ek teen daardie tyd nog nie weer geskryf het nie. Ek is maar lui vir skryf deesdae…. Hier is bietjie nuus oor ons lewens hier in Korea, asook ons Europa-trippie wat ons oor Kersfees en Nuwejaar gedoen het.

Europa was wonderlik en ek het aanvanklik verskriklike heimwee gehad en wou letterlik op die vliegtuig begin huil het toe ons weer moes terugvlieg Korea toe, dit het net verkeerd gevoel. Ons is mos veronderstel om huis toe te gaan na ‘n vakansie. Korea sal nou maar net nooit ‘huis’ wees nie. Ek was ook ongelooflik siek die eerste paar dae in Europa, dit nadat ek die Woensdag voor ons gevlieg het al by die dokter was (wat met my gekommunikeer het via google translate), maar dit het nie juis gewerk nie. Hulle gee mens net genoeg medisyne vir 3-dae en dis baie flou…

Ons het van Incheon af na Amsterdam gevlieg via Beijing. Beijing is die deurmekaarste lughawe ooit en ek hoop om nooit weer daar tyd te hoef te spandeer nie. Ek kon ook agterkom dat daar ‘n moerse gap tussen die Koreane en Chinese is — die Koreane is maar ‘n stappie of twee hoër…

Van Amsterdam af, het ons ons eerste trein na Nijmegen geneem. Van daar sou ons volgende trein na Hannover eers oor 4 ure vertrek. Ons het gereken ons sal in die stasie wag/slaap, maar ongelukkig het hulle ons uitgejaag omdat die stasie vir die aand gesluit het. Ons het toe maar met ons bagasie en als in die strate afgestap en ‘n koffie in ‘n Egiptiese bar gaan drink. Dit was maar ongemaklik en die hele plek het van hubblies gestink wat verseker nie goed was vir my brongitis nie. So het ons maar vir 4 ure in die middel van die nag in Nijmegen se strate rondgedwaal. Ons het aanvanklik in die Moslem-gedeelte ingestrompel en was maar bietjie skrikkerig vir al die immigrante. Nie ver daarvandaan nie, het ons die ‘wit’ area gekry waar die ‘scene’ heeltemal anders was. Almal ry met hul fietse nagklub toe…en dit was selfs vermaaklik om te sien hoe iemand na ‘n paar drankies fietsry. Die rasse-skeiding was nogal opvallend in die dorp. Met ons wandelings het ons ook op ‘n monument van Charl die Grote afgekom (Charlemagne), koning van die Franke. Interessant dat hy so naby aan die Moslem-gebied is en hy juis die koning was wat sy volk en land teen die Moslem-invalle jare gelede beskerm het. Net jammer die Moslems stroom nou alweer vir Europa toe…

Ons het naderhand maar op ‘n bankie voor die stasie probeer lê, maar dit was maar koud en weereens nie gehelp vir my aaklige griep-lyf nie. Dit was darem nie lank voor ons uiteindelik ons trein kon neem nie. Ek kon darem ‘n lekker slaap-sessie inwerk tot in Hannover (Duitsland).

Dit was nogal lekker om in Hannover te stop en ‘n effense gevoel van bekendheid te kry omdat ek in 2009 ook vir Luise (spreek uit: Lu-Ize) gaan kuier het na ons koortoer. Daar kon ons gou ‘n Kersmark beleef terwyl ons gewag het vir Vivo se trein om te kom. Sy het van Antwerpen (België) gekom om ook saam ons Kersfees te vier.

Ons is baie dankbaar vir Luise en haar gesin wat ons al 3 so gasvry in hul huis ontvang het, ons kos gegee het en letterlik op die hande gedra het. Dit het ook ons toer aansienlik goedkoper gemaak. Ons is 6pm saam hul na hul kerk se pragtige Kersdiens gewees wat gepak was met mense. Terug by die huis was dit tyd vir feesvier en het ons uit die Bybel gelees, die kerse aan die Kersboom aangesteek en presente uitgedeel en Duitse koekies geëet. Tannie Ina het ook vir ons wors gebraai wat ook heerlik was aangesien ek nie gaan waag om hierdie wors in Korea te eet nie (net nou is daar hond of so iets in)… Ek was ongelukkig so siek soos ‘n hond en het nie weer saam na die middernag-Kersdiens gegaan nie. Ek was nogals teleurgesteld, want dis gewoonlik (van wat ek laas onthou), baie spesiaal. Die volgende dag is ons egter vir die Sondag (wat ook Kersdag was) kerk toe en daar was aansienlik minder mense gewees. Ons het ook in vleilande gaan stap wat heerlik was om weer ooptes te sien (waarvan hier bitterlik indien eniges in Korea is). Die son het ook deur die wolke gebreek en dit was pragtig.

26 Desember:

Ons sou na Luise-hul se tannie op ‘n plaas daar naby gaan, maar hulle kon nie ‘n groter kar geleen kry nie (ons is een persoon te veel vir hul kar gewees). Ek’t aangebied om op Adi se skoot te sit, maar hulle was sooooo geskok dat ek dit net oorweeg om die wet te oortree. Vir my is dit weer vrek snaaks dat hulle so paranois is om dit so stiptelik te volg…as hulle maar net geweet het hoeveel mense ‘n student in ‘n 5-seater kan prop en dan ry mens soms van Bloem tot by Warmbad…

                                                       Ons is toe na Hamburg vir die dag. Adi en Vivo het dit geniet, maar dit was regtig nie vir my iets so wow nie. Dalk was ek net te siek gewees om dit te kon geniet. Ons het darem lekker gluhwein en hot tjoklit gedrink daar naby die hawe en het ook in die kerk-toring opgegaan en oor die stad en hawe uitgekyk wat baie mooi was.

27 Desember:

Adi wou graag die dorpie van sy voorvaders besoek het, so ons is toe na Schlebusch-Leverkusen. Ons het tot na die Schlebusch-kasteel toe gegaan, maar dis eintlik meer van ‘n groot huis as ‘n kasteel. Baie klein dorpie. Ek kon wel ACC600 daar by ‘n apteek kry (witmens medisyne yeah!!!! Die Koreane se goed is als so flou en is net genoeg vir 2-3 dae se gebruik, seker omdat hier so baie mense selfmoord pleeg). Adi kom nogal van ‘n royal-familie af… Die duke (of watookal hy was), was Rooms-katoliek en toe sy seuns bekeer en protestante word, het hy hulle vervolg. Hulle het toe Nederland toe gevlug. Daar het die een met ‘n Hollandse nooi getrou en hulle kinders is Suid-Afrika toe…

Ons is ook Koln toe (Cologne). Daar kon ons ook na die baie groot katedraal gaan kyk het. Hy is veronderstel om so sandsteen-kleur te wees, maar agv besoedeling is dit so swart kleur. Hy is permanent in restourasie soos wat hul die heletyd probeer om hom skoon te maak. Al die groot kerke in Europa getuig nogals van die Christendom wat op ‘n stadium daar was.

Adi het na die Romeins-germaanse kultuurmuseum gegaan en ek en Vivo het besluit om na die eau de cologne-winkel/fabrieke te gaan. Dis hier waar die eerste cologne gemaak is, maar twee verskillende ‘brands’ (4711 en Farina) claim albei om die eerste een te wees. Hulle het baie geskenkpakke wat mens kan koop en so, maar dit ruik maar vir my na seep, so ekt niks gekoop nie, al is die idee dat dit die eerstes was nogal cool.

28 Desember:

Ons het na Worms gegaan om die Luther Denkmal te besoek. Dis hier waar Martin Luther se verhoor ‘back in the days’  plaasgevind het en ook waar hy sy bekende woorde: “Hier staan ek, ek kan nie anders nie, God help my” gespreek het.  Hy het dit gesê na die Roomse kerk gevra het dat hy als wat hy gesê het oor hul dwalinge, sal terugtrek. Hy het geweier. Dis regtig nogal ‘n mooi monument met al die groot manne wat deel was van die Hervorming. Ek en Vivo het natuurlik baie geleer soos wat Adi ons baie entoesiasties vertel het oor wie elkeen was en wat hul als gedoen het.

Ons het die aand in Munich in ‘n jeug-hostel oorgeslaap. Luise en haar familie was so gaaf om dit als vir ons te betaal as deel van ons Kersgeskenk!! Die hostel is regtig baie nice en as ek ooit weer in Europa iewers sal moet oornag, gaan ek nie nog sukkel met duur gastehuise en hotelle nie.

29 Desember:

Ons het douvoordag opgestaan en ‘n trein gevat na Fussen, in Suid-Duitsland. Dis die naaste treinstasie aan Schwanstein, waar twee pragtige kastele in die berge staan: Hohenschwangau en Neuschwanstein. Neuschwanstein is ook die kasteel wat Disney as sy logo gebruik. Super mooi!! Die natuurskoon is ook asemrowend met die Alpsee (Alpe meer) en die Alpe in die verte. Dis ook asof daar ‘n anderster kultuur in Bavaria is as die res van die plekke wat ons besoek het. Ek verkies ook Suid bo Noord-Duitsland. Dis regte Heidi-wêreld. Ons was toe met ‘n toer deur die Neuschwanstein kasteel, ons tyd het ons nie toegelaat om deur Hohenschwangau ook te gaan nie, omdat hulle spesifieke toer-tye vir spesifieke taalgroepe het, en ons wou dit nou nie in Japanees of so sien nie. Daar was natuurlik ‘n kleinhuisie vol Asians daar, mens sou sweer ons het nie Korea verlaat nie. Ons het ook heerlike Hot tjoklit en koek geniet vir 5 Euro en dan kry jy ‘n koppie met Neuschwanstein kasteel op by! Bargain!! En natuurlik het ons perdekar gery! Dit was regtig ‘n hoogtepunt in die toer en ek sal bittergraag in die toekoms daar wil gaan oornag vir ‘n dag of twee om net bietjie meer van ‘n ‘feel’ te kry vir die unieke kultuur wat daar is.

Van daar af, is ons Antwerpen toe, in België, om ons bietjie te gaan tuismaak in Vivo se kamer.

30 Desember:

Ons het bietjie gerus na ons besige week in Duitsland en Vivo het ons so bietjie die stad laat verken. Ek en Adi is ook die aand na ‘n gereformeerde kerkdiens toe om bietjie te kyk hoe hulle kerk hou. Adi sê die preek was goed, so ek sal hom maar op sy woord vat, want ek kon absoluut niks verstaan nie, al was dit vir my moontlik om met die Vlaminge te kommunikeer as ek gewoonweg met hulle gepraat het of hulle met my. Ongelukkig voel hulle net soos die doppers in SA dat dit amper ‘n sonde is om mooi te mag sing. Dis vir my wraggies erg die getrekkery aan die liedjies en mense wat skaars hul kakebene wil beweeg. En ek glo nie mens kan dit blameer omdat dit ‘ou liedere’  is wat gesing word nie, want die Lutherane sing ook ou liedere, net met soveel meer passie en nie asof hul een voet in die graf staan nie.

31 Desember:

Ou jaar! Vivo het my bietjie die stad gaan wys en ons het na die hawe gegaan en mooi fotos geneem. Ons het ook ‘n tipe Kersmark geniet met sulke donut-rige goed wat ons in Nutella kon doop (mmmmm….bliss) en eet. Ons het vir Stefan Bekker (Kovsie vriend wat in Amsterdam woon) by die stasie gaan kry en toe ook saam met Vivo se klasmaats bietjie gekuier waarna ons almal na haar kamer is en sy so gaaf was om vir almal kos te maak.

Ek’t ook die baie goeie nuus gekry dat my boetie ‘n beurs van Sunette Bridges gekry het nadat ek hom benoem het daarvoor, so toe vier ek sommer nog lekkerder die ou jaar. Toe dit nou begin later word, het ons na ‘n kroeg gegaan, ‘n doppie gedrink en toe nader na die rivier begin beweeg vir die vuurwerk-vertoning. Ons het ook deur die rooi-lig gebied gestap. Dis nogal erg!! Die meisies staan in die vensters soos winkelpoppe en pose in onderklere ens. Ekt nogals nie gedink die bordele is so oop en bloot nie. Adi was so diep in gesprek met ‘n Hollander, hy’t dit gemis. En natuurlik teruggehardloop toe ons daar uit is en dit met hom meedeel!!! Dit het darem vir baie vermaak gesorg onder ons klomp. By die rivier het ons met ‘n tonnel onderdeur gegaan om van die ander kant af te kyk omdat die rivier-bank te vol mense was aan ons kant. Dit het vir my soos ‘n ewigheid gevoel. Wat nogals cool is, is dat die roltrappe van hout is. Die vuurwerkvertoning was amazing en dit het lekker lank aangehou. Al wat vir my hiper-weird was, was ‘n vrou wat daar was met haar klein hondjie…dink sy regtig hy wil ook graag dit sien???

1 Januarie:

Ons was Gent toe vir die dag, maar dit was nie juis iets besonders nie en baie winkels was gesluit omdat dit die eerste was. Dit was wel mooi met al hul water en huisies ens.

2 Januarie:

 Vandag was Luxembourg se beurt. Dis ook ‘n staat of so iets op sy eie. Dis baie mooi daar met mure en water en huisies ens. Die plek bestaan ook nogal ‘n hele tydjie hoor! Beslis een van die dae waar ek die meeste gestap het.

Oppad terug Antwerpen toe, het ons eers by ‘n dorpie in Walonië gestop – sommer net. Libremont. Dit was ook weer ‘n lekker ‘change of scenery’. Dis ‘n klein dorpie en al die erwe is lekker groot met grasperke ens. Daar was tot dwergbokkies gewees agter die kerk wat vreeslik mak was en ons aandag vreeslik geniet het. Terwyl ons vir die trein gewag het, het ons besluit om ietsie by die kroeg op die stasie te gaan drink. Omdat ons nie Frans kan praat nie, maak Adi toe die fout om in Engels te bestel. “May I order a drink, please?” Die ander manne in die kroeg ‘mock’ toe heeltyd en herhaal wat hy gesê het en maak grappies en lag verskriklik. Die kroegdame ignoreer hom ook flat-out. Adi probeer toe weer en sê : “Afrique le Sud.” Toe skielik kon almal Engels praat en het Adi ook sy bier gekry. Hul wou net weet dat ons nie Britte is nie…

3 Januarie:

                Brugge. Dit was definitief vir my die mooiste Belgiese stad wat ons besoek het. Daar was ‘n bekoring aan die hele plek. Oral was daar perdekarre (vir die toeriste natuurlik) wat bygedra het tot die atmosfeer. Die kerke daar was ook taamlik na aan mekaar. Ons het die middag bietjie na ‘n harp-uitvoering gaan luister en die ou het ander vreemde instrumente bespeel. Ek’t ook die duurste cupcake van my lewe gekoop (3 euro), maar dit was heerlik, veral omdat ek al vir 6 maande in Korea sonder dit moes gaan.

4 Januarie:

Ons vertrek na Nederland. Ons eerste stop was Dordrecht. Daar het ons na Noag se ark gaan kyk wat deur Johan Huibers gebou is. Die Ark is 100% op skaal volgens die Bybel se aanduidings. En hy’s groot, baie groot!! Ek kan nou beter sien dat Noag al daardie diere kon inpas.  Johan moes sy navorsing ook erg goed gedoen het, want daar was tot video-presentations en uitbeeldings van hoe hy glo Moses te werk gegaan het. Soos bv hoe hy spykers gemaak het, hoe die kos gestoor is ens. Johan is ook ‘n Creationist en kon orals sy argumente teen evolusie ook bewys met baie van sy navorsing. Sy evangelisasie-werk eindig ook nie net by die Sondvloed nie, maar hy het ook toneeltjies van die Verbondsark, koningin Ester, Jesus se geboorte, Petrus wat op die water loop, die Skepping ens.

Alhoewel die meeste diere in die ark ‘fake’ is, is daar tog ook lewende diere soos honde, perdjies, poue, hoenders, klomp voëls, ens wat daar rondloop. Daar is ook ‘n ark-restaurant en dit was nogal kostelik toe ek hoor hoe ‘n Nederlandse ma vir haar kinders vertel dat daar nou nie regtig ‘n restaurant met hierdie kos in die ark was nie. Daar was vreeslik baie families daar en ook die grootste gesinne as in die res van Europa. Ek skryf dit toe aan die feit dat Dordrecht aan die Bybelgordel is en ernstige Christene is mos oor die algemeen meer ernstig daaroor om groot gesinne te hê en die Bybelse opdrag te gehoorsaam (wees vrugbaar en vermeerder). Dit was vir my baie mooi om te sien….hoekom nou net 1 of 2 kinders hê as jy 5 kan hê???

Ons het vir ons ‘n Ark-bordspeletjie gekoop wat nogals lekker is en ook Johan Huibers se autobiografie. Ek lees dit nou op die oomblik en dit is werklik interessant en ek leer ook sommer baie oor die geskiedenis van my moederland.

Ons het van daar af na Amsterdam vertrek en weer by Stefan aangesluit. Hy het ons bederf met ‘n heerlike gekookte ete by sy huis (lekker groot nogal!) Hy het ons die aand toe na Utrecht geneem om ‘n drankie te gaan drink in ‘n kroeg wat vroeër ‘n Rooms-katolieke kerk was. Dit voel nogal vreemd om daar te staan en drink terwyl die moeder Maria en saints almal na jou kyk. Die atmosfeer in die Europese kroeë is vir my baie lekker. Ek dink dis juis omdat hulle nie musiek speel baie van die tye nie en die atmosfeer geskep word deur die mense se gepraat met mekaar. Ek haat mos ‘n club waar ek nie kan hoor wat die mense vir mekaar sê nie. Adi het ‘n Duvel (duiwel) gedrink en ek en Stefan het ‘n kriek gedrink. Ons het ook bitterballe geëet.

 Stefan het ons toe op die Trajektum Lumen roete deur die stad gevat. Hulle poog om die beste bewaarde ou-Europese stad te wees, deur sekere geboue ens op kunstige maniere te verlig. Stefan is baie ingelig oor als en kon ons verskriklik baie geskiedenis en interessante feite vertel. Dit het my ook meer gemotiveer om op elke plek waar ek in die toekoms bly, bietjie meer te probeer uitvind wat daar als aangaan, sodat ek ook eendag so ‘n ‘toergids’ vir vriende kan wees wat kom kuier. Die Trajektum Lumen in Utrecht is ook iets wat ek vir enigeen sal aanbeveel wat Nederland besoek. Dis net ‘n halfuur met die trein vanaf Amsterdam.

Ons het in totaal 50 treine in 8 dae gery met ons hele toer!!!

5 Januarie:

Oppad terug Korea toe en ek is in trane. Is nou gatvol vir Asiërs en slegte kos. Ek’t nou die Weste geproe en wil huistoe!! Dit was so lekker om met mense te kon kommunikeer wat my verstaan! Hetsy dit Engels, Afrikaans of Duits was. Die wat my goed ken weet mos ek is baie lief vir gesels en hierdie geen-kommunikasie in Korea maak my dood. Ek dink dis waar my keerpunt gekom het dat ek nie nog ‘n jaar in Korea wil deurbring nie.

Moenie my verkeerd verstaan nie, Korea was nog net goed vir ons. Maar ek dink ‘n jaar was genoeg en dat daar ander avonture op ons wag. As ons egter nie ander en beter moontlikhede in SA of elders kry nie, mag ons dit dalk oorweeg om later weer Korea toe te kom, al is dit net vir die lekker salaris.

Maar ek sal nie weer kindergarten wil gee nie. Ek dink ek is nou allergies vir klein kindertjies en hulle irriteer my net ongelooflik baie. Adi geniet hulle nogal baie. Eintlik snaaks omdat hy die een was wat voor die tyd gesê het hy wil nie met kleintjies werk nie en ek wou weer graag. Maar ek mis my hoërskool-kids met wie mens darem ‘n gesprek kan voer en dieper in ‘n voorgeskrewe boek in kan delf as om net hulle te leer lees. Ek dink wel my 5 en 6-jariges hier lees uitstekend…seker omdat ek ‘n spelling-nazi is en hulle dril. Ek moet sê dit is nogal impressive om te dink dat in SA die kinders eers op 7-jarige ouderdom hul eie taal begin lees en skryf en dalk so bietjie engels leer praat. Maar hier kan hulle al vlot Koreaans lees en skryf as hul 5 is en dan begin hulle ook Engels lees en skryf. En om te dink die tale het nog verskillende simbole ook. Net jammer hul verstaanvlakke is nie dieselfde as hul lees en skryf vermoëns nie. En dis die eintlike probleem.

Maar ek sal nooit enige land aanbeveel om Korea se opvoedingstelsel te na-aap nie. Dan kies ek eerder SA se onder-standaard waar die kinders nog gelukkig is en net kan speel. Dis skokkend om te dink dat Korea se selfmoordsyfer bykans net so hoog is as SA se moordsyfer. En meestal is dit kinders wat net onder die akademiese druk vou. Die dag van hul groot matriek-eksamen (die toets duur iets soos 9-ure) en die dag daarna is wanneer die meeste selfmoorde gebeur. Ek hoor gereeld dat die kinders tot 7pm nog skool het (ja, die HELE dag). Dan eers begin hul met buitemuurs soos Taekwondo of nog ekstra akademiese klasse soos Engels. As dit klaar is (kom ons sê so 10PM), dan begin hulle eers met huiswerk en swot. Volgens wat ek hoor, slaap die gemiddelde Hoërskool-kind van 2am tot 6am. Die res van die tyd swot hulle. Dit is regtig INSANE!!

Ek het ook nou die dag koffie gedrink saam met ons kerk se worship-team se klavierspeler. Sy is ‘n Koreaanse meisie van amper 30. Sy vertel my toe hoe sy stres dat sy nooit ‘n man gaan kry nie, want sy het nie tyd om bietjie mense te ontmoet nie omdat sy die heeltyd swot. En by haar werk? Nee sy is ‘n psigiater en sy soek nie ‘n crazy nie, haha!

Verder gaan dit goed met ons en ons gaan nog aan. Ons begin voelers uitsteek vir ander moontlikhede en beide ek en Adi het al positiewe terugvoer gekry, maar nog niks definitief nie.

Ek sal julle graag wil vra dat julle ook vir ons bid in hierdie tyd dat daar vir ons nuwe deure sal oopgaan en dat ons ook die regte besluite sal maak. Dis nogal ‘n stresvolle storie want ons moet aan die einde van die maand kennis gee en ons hoop om dan al meer sekerheid te hê.

Intussen sien ek vreeslik uit om al die geliefdes in SA te sien en ek beplan om sommer ‘n lekker bring-en-braai te hou (BRAAI!!!!!!! VLEIS!!!!) met almal wat ons hopelik ook verlang het.

Ek weet ek vra elke keer en dat net soos 2 mense dit ooit doen, maar skryf asseblief terug. Ek wil regtig ook weet hoe dit met jou gaan, anders sou ek nie die moeite gedoen het om julle te update nie. Ek het ook bietjie my facebook gedeaktiveer tot en met paasfees, so ek gaan nou my emails ekstra baie waardeer. Ek hoop ek hou by die challenge, 40 dae is super lank!!

Ek hoop julle behou kontak!!

Liefde

Lize

(PS. Jammer vir die super lang brief!! )

Korea #9 (13 Oktober 2012)

Hello julle oukies en vroukies!!

Jammer ek vat soooo lank om te skryf, maar ons het hierdie maand of 2 bietjie tot ruste gekom en in ons huisie in gesettle. So wou julle nie te veel verveel nie.

Ons geniet ons dorpie meer as in Seoul. Dis rustiger en hy het als wat ons nodig het. En by die skool is ons taamlik op ons eie en kan ons ons eie ding doen (dis nou die voordeel as die ander onderwysers nie juis engels verstaan nie). Ons meeste vriende is maar in die buurdorp, Cheongju, asook ons kerk. Ons gaan nou na ‘n presbiteriaanse kerk met ‘n Koreaanse dominee wat in Amerika grootgeword het. So sy engels is goed en hy ken die westerse leefstyl. Hy glo baie dieselfe as ons (Calvinisties/gereformeerd) waaroor ek baie bly is, is al moeg vir dominees wat als net sugarcoat en wat sê wat mense wil hoor. Ons het ‘n baie lekker kerkgemeenskap met heelwat ander buitelanders vanaf Amerika, Kanada, Australië, Brittanje en tot Zimbabwe. Ons is 4 Saffas. Na kerk gaan eet ons almal gewoonlik saam by Mac Donalds en kuier letterlik tot 6h die aand. En om te dink ons kerkdiens eindig al 1h! Dit is verseker die lekkerste kerk waarby ek nog lid was. Ek wens ek kan hulle sommer saamvat as ek ooit weer SA toe kom. Ek gaan ook nou begin om in die kerk se band te sing – alhoewel dit vir my nog so effens scary is…

Ons kerk het regtig ook baie sosiale aktiwiteite, wat dit veral lekker maak in ‘n vreemde land soos Korea. Ons gaan bv oor 2 weke op ‘n een-dag staptoer. Ek sien nogals uit, maar ek’s soooo onfiks, ek hoop ek maak dit!

Ons beste vriende is op die oomblik ‘n paartjie van Amerika (Sam & Nicole), wat ook omtrent ons ouderdom is. Hulle kom uit vreeslike groot gesinne!! Die man is die oudste van 10 en sy vrou is die oudste van 11. Hulle lewensuitkyk is nogals baie dieselfde as ons s’n, en dis nogal lekker om net met mense te kan kuier sonder om te worry of jy hulle nou gaan ‘offend’ of nie.

Ons het ook so kort vakansie begin Oktober gehad. Die Koreane het Chuseok. Dit is ‘n fees aan die einde van die oes.

Chuseok (Korean: 추석), originally known as Hangawi (한가위, from archaic Korean for “the great middle (of autumn)”), is a major harvest festival and a three-day holiday in Korea celebrated on the 15th day of the 8th month of the lunar calendar. Like many other harvest festivals, it is held around the Autumn Equinox. As a celebration of the good harvest, Koreans visit their ancestral hometowns and share a feast of Korean traditional food such as songpyeon and rice wines such as sindoju and dongdongju. – Wikipedia

Almal gaan dan na hul families en gee vir mekaar geskenke. Dis amper soos wat ons met Kersfees sou doen. So het ons toe ‘n lekker 5-dag langnaweek gehad. Ons is bietjie Seoul toe waar ons ook vir Ingrid, ‘n Universiteitsvriendin van my ontmoet het.                                                                                                                                                                                                                      Ons het die trick-eye museum besoek. Daar is orals prente op die mure geverf waar jy dan fotos saam kan neem dan lyk dit amper of jy deel is van die portret… of so iets.

Ingrid het laatmiddag ‘n teaterstuk gaan kyk, maar ons was bietjie suinig, dit was so $40 per persoon, so toe het ek en Adi bietjie Seoul Tower toe gegaan.

Pragtige uitsig oor Seoul vanaf die toring

Ons kon toe oor die hele Seoul uitkyk en ons het ook die lekkerste hamburgers ooit geëet. Ek sal graag in die dag ook wil teruggaan soontoe.

Die aand: ons het besluit om by ‘n Jinjilbang oor te slaap. Nou dit is ‘n Koreaanse tipe spa. Jy betaal $12 vir 12 ure en dan kan jy op die vloer in die saal slaap as jy wil en dan ook gebruik maak van die jacuzzis en warm baddens (mans en vrouens apart). Vir behandelinkies moet jy ekstra betaal. Die weird deel van dit is, die warmbaddens/jacuzzi deel. Jy moet kaal wees. Almal is kaal. Vir ons was dit baie vreemd en ons het eers met ons handdoekies orals heen geloop. Al die naakte Koreane was ook maar iets anders. Hulle loop daar rond asof dit hul glad nie pla nie. Die snaaksste deel was waar daar so ry baddens is wat nou water uitspuit om jou te masseer. Ons gaan lê toe elkeen in een… hoe snaaks (en weird) was dit nie toe ons teruglê en sien daar is spieels teen die dak nie!! En natuurlik Koreaanse meisies wat van die geleentheid gebruik maak om te kyk of ons nou anders as hulle is…. Maar ons het dit nogal geniet, veral na amper 4 maande van geen bad nie. Ons het net ‘n stort in ons appartment.

Dit was egter een te erg vir Adi en hy het uit die badkamers gevlug.

Die Dinsdag was nie ‘n amptelike vakansiedag nie, maar omdat die Woensdag ook een was, het ons skool vir ons af gegee. Ons het toe weer Seoul toe gegaan en gaan aansoek doen vir ons Duitse visas vir Desember vakansie. Ons gaan vir Kersfees en nuwe jaar by my Duitse vriendin Luise en my vriendin Vivo wat nou in België swot, gaan kuier. Ons hou nou maar duim vas dat ons visas goedgekeur word, alhoewel ek nie dink daar probleme sal wees nie. Dit was nogals ook geluk dat ons betyds by die ambassade was. Ons het die oggend van Ochang af die bus gevat, vliegkaartjies gaan koop, bank toe gegaan vir state, visa fotos gaan neem en fotostate van dokumente gaan maak…en toe kom ons 3 min voor 12h by die ambassade! Is bly ons het hom net-net oop gevang, anders sou ons onbetaalde verlof by die skool moes neem op ‘n ander dag en dit sou ons so R1000 gekos het.

Verder het ons culture day by ons skool gehad waar ons die kindertjies iets moes leer oor ons kultuur. Die juffrou kom nogals die Vrydag by ons aan en vra dat ons American folkdance moet doen. Kyk, hulle weier om te glo ons is van Afrika omdat ons nie swart is nie, al het hulle al ons paspoorte gesien. Ek sê toe vir haar “we no American, we teach African folkdance?” en sy sê toe maar “okay”.

Maar toe ons Dinsdag in die klas kom, toe is hy versier met Amerikaanse vlae en model-beeldjies van mount Rushmore en die White house ens. Wel, ons het nogsteeds vir die kinders Jan Pierewiet geleer, met ‘n tipe Volkspele dansie. Die onderwysers was eers bietjie verward elke keer as ons sê ons leer ‘n South African song, maar tog het die kinders dit baie geniet. https://www.facebook.com/video.php?v=10151184230698476&set=vb.811663475&type=3&theater Jan Pierewiet is regtig die maklikste Afrikaanse liedjie om vir ‘n kind te leer met al die herhalings. Gister toe ek in die bussie klim, toe sing die een 3-jarige dit vir my!! En haar uitspraak was nogals in die kol! Hulle klassie was Dinsdag maar net vir 10min by ons. Ek was nogals impressed! Net jammer dis nou die dag wat ek nie my kamera saamgebring het nie. Maar ek gaan verseker Maandag probeer om haar af te neem as sy dit sing. En sy is DIE cuteste kleintjie in die skool.https://www.facebook.com/video.php?v=10151201949433476&set=vb.811663475&type=3&theater

Deesdae dink die kindertjies hulle is baie oulik as hulle al hul engelse liedjies in die skoolbus oppad huistoe sing. Dit is nogals gesellig! Die kleintjies wat agter my in die bus sit, het ook begin om my nek en rug te kielie, nou lag ek fake sodat hulle moet aanhou…

Na ‘n daggie by die skool wat eers 6pm eindig, is die kindertjies poegaai. Een liedjie op die bus en dan kap hulle uit.

Die een wat altyd in Adi se klas begin huil het as sy hom sien, het darem nou na 3 maande aan hom gewoond geraak, alhoewel dit nog nie lyk of sy hom heeltemal vertrou nie.

Tot aan die einde het hierdie meisietjie nooit vir Adi heeltemal vertrou nie. Hier is sy in haar Chuseok-klere.

Haha! Dis seker sy rooi hare en baard wat vir haar net een te erg is. Die ander kinders is nou weer heeltemal gefassineerd daarmee. Hulle sal heeltyd aan sy bene of arms kom vryf. Hier is die Koreane mos nie harig nie, so lyfhare is vir hulle iets heeltemal anders. Ekt ook nog nie juis iemand met ‘n snor of baard hier gesien nie, behalwe ‘n baie ou omie.

Dit raak nou lekker koud hier. Hierdie week was die maksimum temperature maar 18’C en die minimum so 7. So dis bykans Warmbad se winter-weer. Ek sien glad nie uit na die winter nie, ek’t so idee dit gaan vrek koud wees. Hier by ons sneeu dit ook glo baie. Hopelik kry ons ook snow-days soos in Amerika waar die skole toe is agv te veel sneeu. Ons skool is juis buite die dorp en oppad soontoe is daar maar heuwels en draaie om daar uit te kom.

Mooi bly en ek hoop ek hoor sommer gou weer van julle!

Baie liefde

Lize & Adi

Korea #8 (2 Sept 2012)

Hey Peeps!!

Ek was maar stil die laaste tyd, maar ons lewe was so klein bietjie minder opwindend as laasmaand met die vakansie.

Ons raak nou lekker gesettle by die nuwe skool. Anders as gewoonlik is my favourite kind (ek weet hulle sê juffrouens moenie favourites hê nie, maar dis onmoontlik!) ‘n seuntjie…

Die middelste enetjie was my hart se punt.

Hy is 5-jaar oud en oral waar hy my raakloop, selfs al is dit in die dorp, sê hy dadelik “teacher, I’m happy.” Dis omdat deel van die roetine-vragies elke dag is, “how are you feeling.” Hy is vreeslik soet en ‘n regte pliggie, probeer so hard om als reg te doen en my te please. Adi reken hy was so kind gewees. Die ander seuntjies wil ek net elke dag vermoor…dink hulle sal my genees om ooit seuns te wil hê in die toekoms. Die dogtertjies is darem almal oulik en soet. Die klein kindertjies is ook nie noodwendig stout nie, ek dink meestal is hulle net ongelooflik woelig (ek dink almal ly aan ADHD). Die ouer kinders is wel duiwels. Soms baie arrogant en probeer die onderwyser manipuleer deur ongeskik te wees. Ek werk op ‘n punte-sisteem en trek net punte af as hul op my skree…dit het die seuntjies al lang trane laat huil as ek hul punte wegvat, maar ek hoop dit sal help om hulle bietjie te dissiplineer (ons mag hulle mos nie moer nie)…

Ons gaan lekker op ons eie aan. Hulle het vir ons ‘n rekenaar met internet by die skool beskikbaar gestel, so ons gebruik hom in ons af-periodes. Adi werk meestal aan sy meesters. Ek kyk net series. Ek gaan ook nou swot, het by Filadelfia opleidingskool ingeskryf vir Christelike berading. Hulle is so gaaf dat ek die teorie kan doen solank en dan net die praktiese werkswinkels moet inhaal sodra ek weer in SA is. Die modules wat hulle gepos het, het nogals vinnig gekom, net 7 dae met gewone airmail. So julle het geen verskonings om nie vir ons biltong te pos nie!! Ek sal ons adres sommer aanheg, ons weet nou hy werk!! Haha. Sover lyk my studie-materiaal baie interessant en Woord-gesentreerd, so ek is vreeslik opgewonde.

Ons was ook baie gelukkig deur ‘n vreeslike lekker kerk te kon kry in ons buurdorp. Hulle het selfs ‘n shuttle-bus wat ons in ons dorp optel. Die ds is ook baie gereformeerd en hy en Adi is nogals op dieselfde page itv teologie. Die dominee het in Amerika groot geword, al is hy ‘n Koreaan. Ons is ‘n hele klomp expats in die gemeente van letterlik elke engelssprekende land: Amerika, Kanada, Engeland, Australië, Suid-Afrika, Zimbabwe ens… Na kerk gaan koop elkeen vir hulle iets  te ete (die dominee het ons almal vandag bederf met Mac Donalds) en dan eet ons dit saam by die kerk en gesels. Ek dink regtig dis hoe kerk moet wees, waar

Die kruis by ons kerk

almal vriende is en nie net huistoe jaag as die diens verby is nie. Ons het nog elke Sondag nie voor 6pm by die huis gekom nie (kerk is 11:30-13:00). Dis regtig so ‘n seën want die mense gaan regtig kerk toe omdat hulle ‘n passie vir die Here het en dit nie net ‘n ritueel is wat hulle net gou moet kom afhandel nie. Ons werk op die oomblik deur die boek van Openbaring – dis regtig vrek interessant en baie van toepassing op vandag. Vir my vriende wat Korea toe gaan en opsoek is na ‘n oulike Engelse kerk, gaan loer op hul facebook page: https://www.facebook.com/Sangdanginternationalchurch?fref=ts

Ons gaan aan die einde van die maand weer ‘n laaaaaaang naweek hê (tot die Woensdag), so ons dink daaraan om Seoul toe te gaan vir die tyd.

Hulle het Dinsdag ‘n orkaan voorspel…omtrent al die kinders het by die huis gebly , ek’t ‘n totaal van 1h40min gewerk…en toe was hier maar net ‘n ou windjie…ek dink selfs die Kaapse Suidooster is sterker!! Koreane is maar sissies…. Ek was eintlik teleurgesteld, ek was lus vir bietjie aksie met bome wat ontwortel en so aan… net jammer dit was so sieldodend om nogsteeds vir 9ure by die skool moes te wees het die hele dag en niks doen nie!!

Een ding van die Koreane wat my regtig vang is dat hulle morsig is…en vreeslik gross. Hulle sal die publieke plekke skoon hou (baie image-bewus, moet goed lyk vir toeriste), maar in die woonbuurte self is dit baie vuil. Dit voel so andersom van SA. Hulle maak vreeslik keelskoon en spoeg sommer net waar hul wil – vandag het een sommer in die bus op die vloer gespoeg. Die reuke is ook soms maar iets om van naar te word.  Maar verder kan ek nie kla nie, ons is veilig en die koreane is ‘n baie vriendelike en hulpvaardige nasie.

Mooi bly en ek hoop ek hoor binnekort van julle!!

Liefde

Lize

Korea #7 Eerste week in Ochang

Hey hey

Sjoe, maar was die nou ‘n deurmekaar week!!

Eerstens wil ek net sê dat ek mal is oor ons nuwe apartment.

Ons apartment-blok. Korea het ‘n vreemde stelsel. Die apartment-blokke kry nie nommers van 1,2,3 soos wat mens by die ry af gaan nie, maar in volgorde van wanneer hul gebou is. So nommer 1 en nommer 2 kan ver van mekaar af staan.

Hy is in ‘n baie beter toestand as ons vorige een. Dis ook baie stiller hier in die dorpie as in woelige Seoul. So sover bly ons verskriklik lekker. Hier is minder hoër geboue, meer plantegroei, ryslande en groentetuintjies. Orals waar die mense iets kan plant, plant hulle…effektiewe grondverbruik?? Al wat jammer hiervan is, is hier is niks grasperke nie. By ons skool is daar darem bietjie gras. Ons skool is regtig op ‘n mooi plek met ‘n riviertjie, grasperk en hoenders met kuikentjies. Dit gee amper so plaas-gevoel.

Uitsig vanuit my klaskamer. Landerye.

Ons is sover die enigste witmense hier (het nog niemand anders hier gesien nie) en 2 van die dalk 5 mense in die dorp wat engels enigsins kan praat. Dis regtig baie afgesonderd hier!!

Volgens die Koreane is dit ‘n very very very small town. Maar tog is dit byna so groot soos wat ons al as ‘n stad sou beskou in SA.

‘n Dorp in Korea is wel nie soos ‘n dorp in SA nie… die plek is basies so groot soos Potch (nogals groot vir ‘n dorp), maar in Korea is hy nie eers op die kaart nie…

Skool is bietjie chaoties. Ons werk baie lekker, maar kommunikasie is ‘n groot probleem. Ons kan nie met enigiemand anders werklik praat nie, so meeste van die tyd bel hul ‘n ander Koreaan wat engels kan verstaan…en dan verstaan ek nie altyd haar engels nie. Die dieetkundige by die skool kan wel bietjie praat. Sy wou weet of ek nie van die kos hou nie, toe sy sien ek skep min in…en ek was maar baie eerlik, maar in ‘n ordentlike manier. Nou het ons darem al intussen viskoekies, springrolls en ‘n rolkoek gekry…so dinge verbeter aan die koskant!! Nou soek ek nog net bacon….

Adi en die kleintjies wat versot is op hom.

Die kindertjies is ook maar nog dom, iets wat my nogals frustreer, maar Adi geniet weer die heel kleintjies (3 jaar) baie meer. Dalk is dit omdat ek die mindset het van ek wil die kinders iets leer, waar Adi net ‘n clown is wat hul entertain. Die kinders geniet hom natuurlik vreeslik, behalwe vir die een dogtertjie wat elke keer as sy hom sien begin huil. Gingers is scary. True story.

Videos van Adi in aksie:

 https://www.facebook.com/video.php?v=10151538264063476&set=vb.811663475&type=3&theater 

https://www.facebook.com/video.php?v=10151576259323476&set=vb.811663475&type=3&theater

Ek’t myself as pet-sitter opgesign by een van die facebook groups van Korea. Dit is dat jy bereid is om na mense se diere te kyk as hul met vakansie gaan of so iets. Iemand wil nou weet of ek vir ‘n jaar na haar kat kan kyk tot sy weer Korea toe kom, maar ek is maar bietjie bang vir die hele langtermyn-ding. So ek hoop maar sy kry iemand wat dit sal doen want sy vertrek Vrydag. So kry haar nogals jammer. Maar ek moet seker nie ingee omdat ek iemand jammer kry nie, al mis ek soms die katte in my lewe. Hoop maar ek kan binnekort na iemand se kat kyk vir ‘n rukkie…

Ons het vanaand weer lekker gaan stap om die omgewing te verken. Het verby die Samsung fabriek geloop. Ons neem aan dit was maar die industriële gebied gewees. Wie sou kon dink so stappie in ‘n industriële gebied, nege uur die aand, kan so rustig en stresvry wees? Only in Korea.

Dis nuus vir eers…Vivo sê my briewe is so lank en oorweldigend dat sy net nie kan reply nie…so ek hoop julle reply nou!!!

Mooi bly!!

Lize & Adi

Korea #6 Jeju-vakansie (3 Aug 2012)

http://vimeo.com/46861450  – Click om ‘n slideshow van ons Jeju-trippie te sien….

Hey al julle mooie mense!!

Ons het ons trippie baie geniet – en ek’t ‘n tan om daarvoor te wys, whoop whoop!!

Ons is die eerste nag na die aquafest, dis in ‘n dorpie baie suid, nog op Korea mainland. Eerste aktiwiteit is ‘n glyplank met ‘n tube tot in die rivier…. En so verloor Adi sy trouring.

By die einste rivier waar Adi sy trouring verloor én weer gevind het.

Ons het maar gesoek en mense met duikbrille het probeer help, maar wats die kanse om so iets in die rivier te kry?? Een wat vloei?? Ons het aanvanklik moed opgegee, maar die Koreane is baie determineerde mense en het aangedring om nog te soek. Hulle het daardie aktiwiteit gestop en seker amper 10 werkers het begin duik en soek en raai wat?? Hulle het hom so waar as wragtig gekry!!! Kan dit nou nog nie glo nie. Maar ek moet sê, ons het nogal ‘n skietgebedjie of twee opgesê. Nodeloos om te sê, is ons ringe vir alle water-aktiwiteite afgehaal en mooi gebêre. Gelukkig is diefstal nie iets waaroor ons hier hoef te worry nie.

Ons het ook op ‘n nude walk gegaan.

Ek en Adi met ons papier-klere.

Hulle gee vir jou sulke papier-agtige klere, baie soos ‘n hospitaal-jurkie om aan te trek. Ek was maar versigtig en het my bikini aangehou. Adi het wel meer Adam gegaan. Die bome het glo helende eienskappe en dis goed vir ons as ons vel iets van dit absorbeer of so aan. Ons was so moeg, ons het maar net op een van die platforms gelê tot die tyd om was en nie veel ge’walk’ nie.

Die aand het ons ook in mongolese tente geslaap – ek dink dis meer soos glorified muskietnette.

Die tent waarin ons geslaap het.

Was nie sleg nie, maar ‘n matras is verseker meer gemaklik as bamboes. Dit was wel baie mooi met al die liggies wat in die rivier weerkaats het.

Ons is die volgende dag na Jeju-eiland met die ferry wat so 2 ure geneem het.

Op die ferry oppad na Udo-Island

Van daar het ons weer ‘n ander ferry na Udo eiland gevat. So 20 min. Dis ook baie mooi daar en ons het so bietjie rondgestap daar en die natuurskoon bewonder. Ons is toe na die coral beach.

In die water by Udo-Island

Baie mooi en die seesand is meer soos baie klein klippies/korreltjies… Die water was net ongelooflik koud. Tot die mense van Kaapstad het na hul asems gesnak. Dit was wel lekker aangesien dit nou hoogsomer hier is en ons vrek van die hitte. Hulle het nie golwe by hul see soos ons nie. Net rustige deininkies. Maar ek geniet dit om nie deur branders gerol te word met ‘n mond vol sout nie.

Ons is so 5-uur terug na Jeju toe en het toe by ons hotel gaan inboek. Volgens hulle kan elke kamer/woonstelletjie 4 mense bevat. Ons en ‘n ander couple het toe saam in die een plekkie gewoon. As dit ‘n 4-bed plekkie is, beteken dit in Korea ook nie noodwendig dat daar beddens is vir almal nie. Daar was 1 dubbelbed en ‘n kombers op die grond gegooi vir nog 2 mense!!! Die ander paartjie het toe daarop aangedring dat ons die bed die eerste en derde aand vat en dat hulle net een aand dit sal gebruik… Die man is ‘n Amerikaanse redneck soldaat wat ons nogal baie vermaak het. Hy was maar meestal gesuip gewees – alhoewel hy ons telkemale verseker het hy drink nie gewoonlik in die week nie. Hy’t ook nogal baie dieselfde gedink oor sekere goed as ons alhoewel hy maar nogsteeds vreeslik liberaal is. Dink net hy’t ‘n paar mense kwaad gemaak toe hy sê dat hy wens Barack Obama gaan dood. Sy meisie is van Nieu-Seeland. Ek kan nie regtig agterkom of ek baie van haar hou nie, alhoewel ek nie kan sê dat sy my pla nie.

Die res van die mense het toe gaan karaoke, en alhoewel ek baie van karaoke hou, was ek net te moeg en ons het eerder vroeg gaan inkruip.

Maandag het ons weer bietjie op die eiland gaan rondstap.

Al gatvol gestap op die stadium. Het ongelooflik warm gekry.

Dis baie mooi, maar in die somer wil ek regtig nie stap nie. Het wel die army sien oefen op die strand – in Korea moet jy 2 jaar militêre diensplig doen as jy ‘n man is, en jy is glo baie gelukkig as jy na Jeju gestuur word. Die sand was meestal sulke swart korrels – natuurlik omdat Jeju ‘n vulkaniese eiland, nes Hawaii is. Die rotse daar was ook anders.

Die Japanese grotte

Ons het na Japanese grotte gegaan daar op die strand. Hulle het die gegrou om kanonne in die oorlog weg te steek, ek dink dit was met die 2de Wêreldoorlog. Daar was net vreeslik baie goggos op die dak van die grot.

Ons het weer die middag by die strand spandeer.

Heerlik op die strand. Ons handdoeke het egter heeltemal verspoel. Darem kon iemand my sak red voor hy met my selfoon en kamera ook daarmee heen is. Na die hele vakansie het ons besef ons het iemand anders se handdoek. Seker in die harwar deurmekaar geraak!

HEERLIK verby. Hier was die water warm soos ‘n warm swembad (East China Sea). Dit is ook omtrent ‘n 100m lank knie-hoogte voor dit dieper begin raak. Die water was baie helder en ons kon die vissies saam ons sien swem het. Dit was vreeslik cool!! Ons het so lekker geswem en ontspan dat ons nooit besef het die gety het ingekom nie…Die eilandjie waar ons al ons goed neergesit het was toe nie meer daar toe ons teruggaan nie. Gelukkig het iemand ons goed geskuif – ongelukkig nadat als ge’soak’ is. gelukkig het ek my kamera en selfoon die oggend in ‘n waterproof sakkie gesit binne my groot sak, anders sou dit tickets gewees het.

Die aand het ons lekker in Jeju downtown gaan eet en toe by die hotel se swembad verder gaan kuier.

By die swembad saam met vriende wat ons op die toer gemaak het.

Ander mense was na die klub toe, maar ek verkies swem bo dans in hierdie warm plek. Ons klomp wat teruggegaan het het darem baie lekker saam gekuier.

Die aand het ons roommates baie later ingekom (hulle beurt vir die bed). Ek word later wakker omdat ek verskriklik warm kry EN omdat Matt vreeslik hard snork. Ek sit toe maar die aircon aan, maar besef toe, die hitte is van al die stoom van die stort af… Daar lê ons lawwe Amerikaanse vriend poedelkaal uitgepaas onder ‘n vuurwarme stort. Maak toe maar die water toe en gooi die nodigste met ‘n handdoek toe. Sukkel egter om te slaap…Matt snork nogsteeds baie hard. Besluit om hom wakker te gaan maak dat hy darem nou ook sy beurt vir die bed nuttig gebruik. Koue water oop. Maar die man slaap!! Hy’t darem vir 5 min opgehou snork en ekt amper begin wonder of ek hom dalk versuip het!! Hy’t toe so 7 uur die oggend in die bed gaan klim. Toe hy later weer wakker word kon hy niks onthou van dit nie…alhoewel hy gedink het die storie was vreeslik snaaks.

Ons het die dag bietjie afgegaan in die lava tubes.

In die lava-tube

Dis omtrent soos lang grotte, maar dis nogal groot. Die dak is seker so 15-20m en dis omtrent net so breed. Ek’s net nie heeltemal seker hoe lank dit was nie, want ons het nie tot die einde geloop nie. Dit was darem lekker koel daar onder. Ons het ook die maze gaan besoek en probeer om hom reg te kry. Het maar gesukkel maar op die ou end het ons wel by die eindpunt aangekom.

Ons het gaan perdry. Rip-off gewees. Ekt hierdie prentjie in my kop van perdry op die strand of in die berge ens. Betaal 8000W (dis so R56)…om EEN keer in die ring te ry. En toe raas die mense nog met my omdat ek die teuels vashou (mens moet glo aan die saal vashou). Ek kon dit nie glo nie. Moerse teleurstelling gewees!!

Laaste op ons agenda was Loveland.

By Loveland

Nou dis iets heel anders as die konserwatiewe Korea waaraan ek gewoond is. Seks-beelde orals en natuurlik museum ook. Van die Amerikaners het nogal mal gegaan met fotos saam die beelde (party is baie erg!!!), maar ons het maar gesoek na die meer beskaafdes (daars maar min sulkes gewees). Dit was wel ietsie wat nogal snaaks was. Jy kon ook allerhande dingetjies by ‘n winkeltjie daar koop…tot ‘n spesiale mussie vir die winter…

Ons het vir die laaste aand pizza, hoender en bier by die swembad geniet. Ekt die kuiertjie regtig baie geniet.

Woensdag het ons huiswaarts gekeer en begin pak vir die groot trek die volgende dag.

Ochang lyk sover heel oraait. Dis baie kleiner met minder geboue en meer groentetuine. Die skool het ook ‘n plaasatmosfeer met die ryslande en groentetuintjies om hom.

Uitsig oor die landery vanaf my klaskamer

Ons woonstel is ook ‘n groot verbetering. Al wat my bekommer is dat ek nog nie ‘n bus of busstop in ons omgewing gesien het nie. Die skoolbus sal ons wel elke dag op en aflaai. Die mense hier is ook glad nie engels magtig nie.

RIP English. Nogal by die “Engelse” skool

Hulle kom groet ons op straat vreeslik entoesiasties, maar dis maar al wat hulle kan sê: “Hello, pleased to meet you.” En dan slaan hulle blank. Shame, dis nogal cute as hulle so graag wil probeer.

My klaskamer

Ingrid het kom kuier!

Ingrid kom Sondag kuier as als volgens plan verloop. Ek sien baie uit om bietjie ‘n bekende te sien!! Hoop maar sy kom reg met ‘n trein of bus tot by ‘n nabygeleë stasie en dat die taxi-drywer haar by ons huis sal kan aflaai. Ek het darem die adres in hangul vir haar gegee, so hy behoort dit te kan lees.

Cheers vir eers, dis nou koffietyd.

Laat weet maar hoe dit daar gaan, ek geniet dit om julle emails ook te lees!!

Liefde

Lize        

Korea #3 – 23 Junie 2012

hey almal!!

Ons het uiteindelik by ons nuwe woonstel ingetrek. Dis nogsteeds in dieselfde gebou, net ‘n paar vloere laer (dankie tog!! trappe is nie vir my nie) en groter. Ons het ook darem nou ‘n dubbelbed, so ons hoef nie in hierdie hitte meer ‘n 3-kwart bed te deel nie.

Een ding wat vir my regtig opvallend is, is die dogtertjies wat verskriklik mooi aangetrek word…rokkies met valletjies en strikkies en blommetjies. En die haartjies is net so mooi gedoen. Niks Hannah Montana en daai goed waaroor die SA dogtertjies so begaan is nie. Ekt al daaraan gedink om ‘n paar rokkies hier te koop en te bêre vir my dogtertjies eendag. Ek kon niks sulke klere kry toe ek blommemeisie-rokkies gesoek het voor my troue nie – die dat ek dit toe laat maak het. Die seuntjies is ook cute – maar nog nie so cute soos die dogtertjies nie!! Haha… hierdie kinders maak net vir Adi heeltemal te broeis na my sin…. Hy wil net babas hê!!!

Die kids se engelse name is ook soms baie vreemd. Daar is bv ‘n meisietjie in my klas wie se naam ‘Pink’ is. En sy trek omtrent net pienk aan!! Christina is ook ‘n gewilde naam onder die dogtertjies – daar is omtrent altyd 2 Christinas per klas – en daar’s gewoonlik nie meer as 10 kinders nie. Ek wonder of die TV-reeks, Greys Anatomy dalk ‘n invloed kan hê, siende dat die Koreaan in die storie se naam ook Christina is. June, Jamie, Alice en Chloe is ook baie gewilde name… Diername is ook gewilde keuses, het ‘n paar Lions, Eagles, Tigers en Dragons. Ek wag nog vir ‘n kind wat Angry bird genoem gaan word – die Koreane is behep daarmee!! Die een dierbare seuntjie het vir my angry bird stickers gebring en my hele arm vol geplak… ek’t toe nou maar besluit om my rekenaar bietjie te ‘pimp’ met Angry birds. Ek moet sê, hulle is nogal my ‘gatkruip’ klassie…heeltyd vol komplimente ‘teacher you’re beautiful’  of hulle massage my skouers as hulle klaar is met hul werk.

Ons het die week begin met klasgee op ons eie. Ek is mal oor my klein kiddies, dierbare cuties wat net heeltyd wil drukkies gee… my senior klas het so een stoute hel in wat dit regtig nogal sleg maak. Een van daai gevalle waar die kind nie Engels xtra klasse wil doen nie, maar deur sy ouers gedwing word, nou maak hy dit vir almal sleg. Ek hoor al die ander onnies sê letterlik hul haat hom en is te bly dat hy tog nie weer in hul klas is nie. Hopelik kry ek iets uitgerig. Ons voel maar nog so effentjies verlore met hoe en wat en waar, maar elke dag raak ons meer gemaklik met die skoolgee.

Ek en Adi is albei bietjie verkouerig gewees die week, neem aan dis maar al die aanpassings. Snaakste ooit: Adi nies nogals vreeslik hard…so regte A-tie-suuuuuuuu nies. So nies hy toe ‘n paar keer in die klas…die Koreaantjies dink dis vrek snaaks en dat dit ‘n speletjie is… hulle skree heeltyd ‘again’ , ‘again’ ….En Adi kan nie ophou nies nie, so hy doen dit ‘again’.

Ons albei bied een keer ‘n dag ‘n 20 min- kindy aan. Dis maar net baie basic engels vir 4 jariges. Daar’s een meisie in Adi se klas wat nie kan ophou lag as hy inkom nie…sy wys tot met haar vinger na hom…ai, die gingerism…haha!!

Fisieke kontak tussen mans en vrouens in die publiek is ‘n totale taboo hier. Dit is wel aanvaarbaar vir 2 mans of 2 vrouens om hand-aan-hand te loop as teken van goeie vriendskap. Mans sal ook glo met mekaar slow-dance ens in klubs. Ons het voor die tyd juis gesorg dat ons niks meer as hande vashou by die skool nie – maar dit was ook te erg vir die koreane en ons is aangespreek. Daar het wel nou die dag 2 seuntjies in my klas baie hartstogtelik begin soen. Het hul maar net op ander plekke laat sit. Is vir my maar bietjie freaky.

Nog ‘n snaakse ding wat ek agter gekom het van die toilets, is dat die Koreane nie die toiletpapier afspoel nie, maar dit eerder in die asblik gooi – seker om blokkasies te keer. Dis net vir my weird en ek kan nie minder worry nie…..

Dis nogsteeds elke lunch vir my ‘n straf om te gaan eet… maar moet sê, die tofu nou-die-dag was eintlik heel lekker. En die aartappel. lol. Gelukkig kry ons met die pouse 3h ‘n broodjie… Ek glo nogsteeds dat brood vet maak, maar dis darem beter as om dood te gaan van die honger. Brood is eintlik baie duur hier – so R30 vir ‘n heel brood. Die koreane beskou dit nie as ‘n stapelvoedsel soos ons nie, maar eerder as ‘n snack. Dus word hier nie baie brood geëet oor die algemeen nie. Ons het intussen weer gebraai – bietjie steak die keer. Is maar duur, maar tog nie buitensporig nie.Ek en Adi het elk ‘n groterige steak vir so R60 vir albei gekoop. Ons het ook ‘n heerlike pasta plek naby ons huis ontdek, so ons kan darem die pizza so bietjie afwissel.

1.6 liter bier

Ons oorweeg dit om vir die vakansie na Jeju-Island te gaan. Ek sien daar is ‘n toer van 5 dae hierdie maand met verblyf en reiskoste ingesluit wat so R3000 per persoon kos. Hulle neem jou dan  ook na al die besienswaardighede daar op die eiland. Ek dink glad nie dis ‘n slegte deal nie, ek hoop net daar is so toer met ons vakansie tyd. Ons het die mense ge-email, so hoop ons kry positiewe terugvoer. Meeste foreigners hier het ons ook al gesê dat Jeju ‘n ‘must see’ is.

(gaan kyk op http://www.adventurekorea.com/ as julle meer wil uitvind van wat ons beplan vir vakansie).

Liefde

Lize (en Adi)

Korea #2 (17 Junie 2012)

Ons is sover maar nogsteed op die pizza haha. Het darem so bietjie sushi gekoop by die supermark alhoewel ek nogal die groot stukke vleis mis…veral my ma se appelkooskonfyt-hoender… Hier is baie tipe vis-goete maar eks nog te bang om enigiets te koop – die meeste van dit is sommer sulke heel goed wat nog nie skoongemaak is nie. Sal dalk later meer gewaagd raak.

Verskeidenheid van sushi of kimbab.

Bietjie seekat? Hierdie is darem dood, maar seekat word baie keer in Korea ook lewendig geëet.

Hier is plekke soos Mc Donalds en Burger King, maar nie wat baie naby aan ons apartment is nie. Pizza hut se pizzas is ook baie duur, so ons koop eerder by Pizza School wat so 5000KW is. Dit werk so op R45 uit  vir ‘n groot pizza. Een van ons co-teachers het darem aangebied om op gereelde basis ons te gaan bekendstel aan van die ander eetplekke. In Korea is dit goedkoper om te gaan uiteet as om vir 2 mense kos te maak….so hoekom gaan ek nou skottelgoed vuilmaak?

Vrugte is ongelooflik duur….ek is al so lus gewees, het nou die dag ‘n klein handjie vol bessies vir 3000kW gekoop – dis omtrent R27….

Ons het darem ontbyt-pap en yoghurt, maar met die dat ons al 11h middagete by die skool kry as ons eers 10h daar hoef te wees is ontbyt eet soms bietjie oorbodig. alhoewel ek maar ontbyt eet omdat ek nog nie so lief is vir die koreaanse kos nie en maar min eet by die skool.

Melk is nogals taamlik duurder as in SA, maar ons gun onsself maar die luxury.

Ons was Saterdag bietjie Seoul toe die oggend. Lyk regtig baie lekker daar. Ons was in ‘n huge laptop-winkel…so groot soos ‘n Game, maar verkoop NET laptops. Het toe vir Adi ‘n baie lekker laptop gekry vir R4500. Het nie veel verder geshop nie…het net so bietjie rondgeloop tussen klomp stalletjies. Oppad terug het ons verby ‘n paleis-iets gery, sal graag in die vervolg wil gaan besoek. Dit was baie warm en daar is so plein waar water vanuit die grond spuit in sulke dun straaltjies. Mens sien net orals ouers wat met hul kinders daar speel en baljaar in die water. Ek’t nie veel opgelet of dit baie besoedeld is nie…maar dink nie dis so erg nie. Dit stink gewoonlik vir my in Johannesburg en daar het hierdie keer niks my afgesit nie.

Namaaksel van Adidas. Nou nog spyt ons het nie maar die hemp vir Adi gekoop nie!

Ons het Sondag gaan inkopies doen by E-mart (ongelukkig so op die sabbat). Het egter met die terugkoms op die verkeerde bus geklim en toe lekker verdwaal… Ons bly toe maar sit, want wat gaan ons anyways doen as ons afklim. Toe die drywer klaar is met die roete toe probeer hy by ons hoor wat fout is, maar die kommunikasie was maar moeilik. Ons het wel reggekry om te verduidelik dat ons net weer wil terug ry… Ons moes toe maar wag dat sy breuk oor is en hy weer die terugroete aanpak. Gelukkig klim daar ‘n koreaanse vrou op die bus wat kan engels praat en sy kom agter ons is so effe benoud. Ons noem toe waar ons bly en wraggies, sy bly daar naby. Sy sê toe ons moet saam haar afklim en dan ‘n taxi neem…en sy’t betaal, wat ‘n bargain!! Werklik gebedsverhoor want volwassenes wat kan engels praat is so skaars soos hoendertande. 

Dit was ook met die shopping en verdwaal dat ek regtig so bietjie frustreerd begin raak het met die taal. Alhoewel ek weer dankbaar is nadat ek gesien het ‘n mede-Kovsie se ma is vermoor en pa kritiek na ‘n aanval  en ‘n oom wat Adi ken is by Soutpan geskiet, dat hier glad nie misdaad in Korea is nie. Ons los ons huis oop deur die dag, met 2 laptops en ons weet ons kan die aand terugkom en dit sal ng hier wees. En ons kan ook in die middel van die nag in die strate rondloop sonder om enigsins bang te voel. Al waar mens dit in SA nog kan doen is Orania…

 

Ek wil bitter graag bietjie see toe gaan – ek beny vir Ingrid wat in Pohang bly en gereeld op die strand kan gaan stap. Het sover nog net die see vanuit die vliegtuig gesien en toe ons daar verby ry nadat ons geland het in Incheon. Hoop om die vakansie te gaan draai in die Oos-kus. 

 

Ek kan nie regtig die skoolopset vergelyk met SA s’n nie omdat ek werk by ‘n kindergarten en in SA net met Hoërskool gewerk het. Die skoolgebou self is baie mooi en modern en baie kleurvol. HUlle het ook glasborde ipv swartborde – werk baaaaie beter, maar dit sal seker nie in SA heelbly as hulle dit by die skole implementeer nie. Engels word ook as ‘n speaking language geleer – met klem dat hulle die taal sal kan gebruik. Die heel kleintjies (4/5 jr) is maar die moeilikste omdat hulle absoluut niks van engels weet nie. Maar aan die ander kant spring mens ook nie net weg met moeilike grammar ens nie. Ons sal bv TPR (Total physical response) met hulle doen soos ‘hands up, jump left, ens terwyl jy dit saam met hulle doen. So leer hulle maar die aksies. Jy leer aanvanklik net vir hulle woordeskat in die begin mbv flashkaarte met prentjies op. Die werk raak egter vinnig moeilik want hulle is regtig skerp kindertjies. DIe 10-jariges doen bv dieselfde grammar as wat ek laasjaar met van my hoërskool kinders gedoen het. Ons maak egter baie van speletjies en liedjies gebruik om dinge vir hul te leer. Ek wens nogals ekt ‘n paar sulke liedjies laasjaar geken vir my HS kids – sou die goed baie makliker kon memoriseer. 

 

Die kinders is absoluut gek oor Adi, ek voel soms jaloers… as hy net in die gang af geloop kom hol hulle na hom en dis net Adi-teacher voor en agter. Hy het aanvanklik baie gestres oor die hele kindergarten idee, maar na 2 weke se observasie lyk hy baie meer ontspanne. Hy is eintlik opgewonde oor die klasgee. Asian kids is net mal cute en hulle vermaak mens regtig baie. Ek’s al klaar lief vir die kiddies. 

Ons het hierdie Vrydag bietjie op die dak gebraai om bye te sê vir Jon en Kandice, die 2 Kanadese in wie se plek ons kom werk. Saterdag het ons bietjie Itaewon toe gegaan, ‘n voorstad van Seoul. Baie interessant daar, daar is ‘n baie groot internasionale gemeenskap daar. Ons wou graag by Braai Republic, die SA restaurant gan eet het, maar hy was toe te vol. Ons kon darem baie lekker burgers te koop kry by ‘n Amerikaanse Diner. Ons het toe ook gaan kuier by ‘n Kanadese Pub en is later vir die rugby na Scrooches, ‘n Sportsbar waar hulle die rugby op big screen uitgesaai het. Dit was ‘n lekker ervaring, maar ek en Adi is vandag omtrent uitgeput.

 

Tot volgende keer….