Die Groblers val Europa binne

Desember was ek in die bevoorregte posisie dat my hele familie by ons kon kom kuier het vanaf SA. Nooit gedink mens sal 6 mense in ‘n piepklein 1-slaapkamer woonstel kon inprop vir byna ‘n maand nie, maar ons het dit reggekry! Ek gaan sommer bietjie van ons tydjie hier met julle deel.

Die hele kuiertjie het aanvanklik stresvol begin toe ek die vliegkaartjies vir my familie geboek het, en Standardbank my kaart gevries het aangesien dit so ‘n groot bedrag was. Dit is seker goed van hulle kant af, want sou dit ‘n skelm wees, sou ek seker baie dankbaar gewees het vir hierdie optrede. Dit het egter gemaak dat ek nie die kaartjies geboek kry nie en eers vir Standardbank moes bel. Die agentskap waardeur ek die kaartjies bespreek het was egter pateties. Vluchten24.nl (ook beken as Travel24.com). Moet hulle nooit ooit gebruik om vliegkaartjies te bespreek nie. Ek kon hul na vele pogings en meer as 10€ se belgeld nie in die hande kry op die foon nie en hul antwoord nooit hul emails nie. Eers toe ek vir hul ‘n belediging of twee op hul Facebook-blad skryf, het hul na my teruggekom en is my vliegkaartjie nommers sommer via Facebook se messenger gestuur (baie professioneel, né)??? Gelukkig het die res van die admin baie glad verloop.

Die hele familie was saam op die groot vlug tussen Johannesburg en Parys, maar vanaf Parys het my ma en Bernard byna direk na Amsterdam gevlieg en my pa en Cornelis so 12 ure later. Pa en Cornelis het toe bietjie Parys verken terwyl ek vir ma en Ber by die lughawe gekry het en bietjie in Amsterdam rondgewys het. Ek’t sommer die oggend ‘n lift gevang saam iemand wat ek op Facebook gevind het. Die treinkaartjies so vroeg in die oggend is baie duur, so toe waag ek die kans. Baie vriendelike vroutjie gewees, al het sy my goed laat verstaan hoe onverantwoordelik ek is om saam met vreemdelinge in ‘n kar te klim.

 

Na ek hul by Schiphol opgetel het, het ons ‘n free walking tour met Sandeman’s tours gedoen in Amsterdam. Ons het egter net die helfte gedoen want die mensies was maar moeg na die vlug. Ons is toe na Groningen. Intussen het ons ook plek op ‘n toer vir pa en Cor bespreek in Parys, maar hul toergids het toe nooit opgedaag nie. Nogals ‘n teleurstelling vir hulle gewees.

Ek moes weer kinders oppas die aand. Ma en Ber is saam met my na die familie toe en het my help kook en sommer ook daar geëet. Intussen het pa en Cor teen 11pm in Groningen aangekom. Ek moes by die kinders bly tot 2am aangesien die ma laat gewerk het. Die manne het die volgende dag die “hoge bed” wat ek 2de hands gekoop het opgeslaan sodat ons almal ‘n bed kon hê. Ma en pa in die slaapkamer, Bernard en Cornelis op die sleepercouch en ek en Adi op die hoge bed wat bo-oor die sleepercouch opgeslaan was.

Die volgende dag is pa vroeg die oggend saam met Adi Universiteit toe. Oppad terug verdwaal hy egter — en ons is rasend van bekommernis. Pa se foon werk nie. Uiteindelik na 2 ure sien ons hom verby die woonstelgebou stap. Bernard sien hom eerste en roep: “Daar’s die poepol!!” (in ons familie is dit soms meer ‘n troetelnaam as vloekwoord)… Die res van die week het hulle maar in Groningen spandeer en die stad leer ken. Ek moes nogsteeds in die middae werk.

Ons is die Vrydag 12 Desember bietjie na Gouda se Kersfees-fees. Dit was ook weer ‘n reënerige dag, maar ons kon gelukkig in die kerke skuil waar pragtige koor en orkes uitvoerings gegee is. Ons kon ook bietjie kaas proe en mens kon sien my familie is niks gewoond nie nalv die hande vol kaas blokkies hul op ‘n slag geproe het!!     

 

 

 

 

 

Ons het frikadelle (gehacktballen) by die een kerk gekoop. Die tannies het gedink dit is ongelooflik snaaks dat ons dit ‘n frikkadel noem. In Nederland is ‘n frikkadel ‘n lang worsie-agtige vleisigheid.  Daar was 3 Laerskoolmeisies wat “Rudolph the red nose reindeer” in Nederlands gesing het. Dit was super cute! Wens ek’t hul record.

Die volgende week het ons maar net lekker in Groningen gekuier. Die weer was ongelukkig regtig mislik gewees en ek is nogals jammer dat hul nie beter weer kon geniet nie. Die een dag is hulle na Ark van Noach in Dordrecht gewees en het hul dit ook baie geniet.Ons was die een daggie bietjie na Delfzijl en Appingedam. Ons weet dis die omgewing waar oupa Dijkema vandaan kom en wou bietjie ons ‘roots’ gaan soek. Dit was ongelukkig net ‘n aaklige nat pisserige dag gewees dat ons maar moeilik gevind het om dit te geniet. Ons kon darem vir ‘n paar minute skuiling by ‘n kunsuitstalling gevind het waar ons ook kon koffie drink.

Ek het van 19 Desember af verlof gehad en het ons ons tassies gepak en vroeg opgestaan en die trein na Düsseldorf geneem vir ons week in Duitsland. Die weer was ongelukkig nogsteeds nie beter nie en het dit byna die hele tyd gestortreën. Pa was so siek soos ‘n hond. Ons het by die hostel gaan inboek na ons ver moes stap soontoe en soortvan verdwaal het.

Ons het gewag vir die reën om op te klaar en het toe probeer om Düsseldorf te verken. Pa het maar in die hostel in die bed gebly. Die uitstappie was egter nie juis suksesvol nie weens die weer wat so sleg was. Ons kon eintlik maar ook in die bed gebly het. Van Düsseldorf het ons dus nie juis goeie memories gemaak nie.

Die volgende dag het ons vertrek na Keulen (Köln/ Cologne).

Ons wag vir ons lift na Keulen.

In ‘n poging om geld te spaar het ons basies geryloop. Darem nou nie heeltemal duim gegooi nie, maar op die website blablacar.com kon ons mense kry saam wie ons lifts kon vang. Dit het mooi uitgewerk en ons het saam ‘n baie oulike jong man gery. Hy en Cornelis het nou nog kontak. Altyd goed om internasionaal vriende te maak! Ou pappie het net nog sieker geword en is ons ook maar so gou as moontlik na die hostel om in te boek. Oppad soontoe loop ons hoeka toe nog deur die gay Kersmark. Ek dink dis wat my dalk die meeste van die gay pride-gemeenskap afsit. Hul totale obsessie met seksualiteit en geslagsdele. Waar al die ander Kersmarkte oulike goedjies en kersversierings verkoop was daar by die gay Kersmark net T-hemde met suggestiewe slagspreuke en sjokkolades in die vorm van penisse of vaginas. Regtig gross!! Ons het maar weer vir paps by die hostel gelos en bietjie gaan rondloop by ‘n ander Kersmark daar naby. Te pragtig!! Al die stalletjies is versier asof dit van die outydse Duitse geboue is.

Voor die grote Keulner Dom.

Daar was ook oulike dinge verkoop soos Kersversierings, houtspeelgoed waar as jy deur dit blaas ‘n geluid maak soos ‘n uil, skaap of padda; sjokkolades wat lyk soos egte gereedskap en natuurlik glühwein en warm sjokkolademelk om die koue weg te hou.

Die aand was pa weer reg om bietjie saam uit te kom en is ons na die Engel-Kersmark en ook die mark reg langs die Keulner-Dom (katedraal). Die markte was egter ongelooflik besig en ons het mekaar op ‘n tyd verloor en nogals gesukkel om mekaar weer te vind.

Die volgende dag het ons weer vertrek, eers na Marburg en toe na Kassel. In Marburg het ons ons bagasie in die lockers gesit en toe na die Altstadt en kasteel gaan kyk. Dit is ook die dorp waar die Grimm-broers ‘n baie groot rol gespeel het. Dit is sprokiesmooi daar en ons het die Kersmark in die Altstadt ook geniet. Daar was so ‘n gypsie wat trekklavier gespeel het met ‘n hoender op haar kop. Nogals iets gewees om te sien. Ons kon ook ‘n wonderlike uitsig oor die stad beskou. Ons het ‘n koeldrank in ‘n kafee’tjie gedrink teen skemer voor ons weer op die trein geklim het tot in Kassel. Pa was gelukkig heel gesond en beter en kon die dag saam met ons geniet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In Kassel het ons 2 aande oorgeslaap. Die hele stad was omtrent ‘n Kersmark en dit was selfs ‘n belewenis om net met die tram deur die stad te ry oppad na ons hotel toe. Omdat dit al redelik laat was, het ons nie weer uit gegaan nie en liewers slaap probeer inkry sodat ons die volgende dag kon geniet. Pa was egter die volgende dag weer hondsiek en ons het ‘n dokter gaan soek. Kon een kry naby die hotel, maar sy kon nie ‘n dooie woord engels praat nie. In my gebroke Duits het ek probeer help en as ons nie dadelik gesnap het nie, het sy so bietjie haar moer gestrip. Geduld is duidelik nie die Duitsers se sterk punt nie. Die rekening was egter belaglik duur en het ek nie eers genoeg kontant gehad nie, waarna die Duitser my weer uitgevreet het…maar wat dink sy?? Mens loop mos nie met 80€ in jou gatsak rond nie?? Ek het hul wel belowe om die res die volgende dag te kom betaal waarna hul dit aanvaarbaar gevind het. Pa is maar weer terug hotel toe om te gaan slaap en ek, Adi, ma en die broers is na die Wilhelmshohe Park. Lieflike plek. Ons het tot by die Wilhelmshohe kasteel gestap en ook na die eendjies gekyk by die dammetjie. Die reën het ongelukkig weer begin en het ons maar weer reg gemaak om terug te gaan hotel toe. Die manne was natuurlik weer al drie laf en het van die grasheuwel tot onder gehardloop…en geval… en met modderbroeke opgeeindig. Dit was dalk nie die slimste ding om op ‘n toer te doen nie… Ek en ma het besluit ons is nog lus vir die Kersmark en het die manne hotel toe gestuur. Hoe lekker was dit nie!! Ons het lekker op die Big Wheel gery en het dit geniet om oor die stad en Kersmarkte uit te kyk. En stalletjies kyk is tog soveel lekkerder as daar nie mans is om mens die heeltyd aan te jaag nie!

 

 

Die volgende dag (23 Des) het ons die doktersrekening gaan vereffen en toe kon ons almal, pa inkluis, weer na die Wilhelmshohe Park gaan. Die keer het ons verder gestap tot by die Löwenburg kasteel. Die kasteel is gebou met die doel dat dit soos ‘n ruïne moet lyk…toe kom die oorlog en nou is dit ‘n ware ruïne! Dit was regtig pragtig en ons het die uitstappie ook vreeslik geniet. Die reën het ons ook bietjie meer toegelaat om buite te kon wees. Ons het wel nie na die Hercules standbeeld gestap nie, ons wou nie vir pappie ooreis nie en ons wou maar probeer om nie te laat by die Klein-familie in Lübbecke aankom nie. Dit was ‘n langerige treinrit aangesien ons goedkoop treinkaartjies gekoop het en dan net op die stadige treine mag wees. Ons moes by die laaste oorklim ‘n ruk gewag het vir die volgende trein en het toe gaan koffie drink in ‘n kroeg daar by die stasie. Die kroegdame was ook maar ‘n regte bedonnerde Duitser wat geen geduld met ons gebroke Duits of Engels gehad het nie. Die Duitsers en die Nederlanders is darem nou werklik twee teenoorgestelde nasies!!

Ons het darem veilig in Lübbecke aangekom en bederf met lekker aandete en lieflike gasvryheid. Die ouers het by hulle in die huis gebly en ons jonges is na ‘n kothuisie daar naby, die Hexenhause (hekse huis).

 

                                                  Die Klein-familie het ons regtig op die hande gedra en is vir seker die vriendelikste Duitsers wat ek ken. Elke oggend kon ons ‘n heerlike ontbyt verwag en hul het regtig moeite gedoen om dit vir ons lekker te maak. Uiteindelik kon ons net rus en kuier sonder vele inspanning. Vir Ou Kersaand is ons saam met hulle kerk toe gewees 6pm, toe het ons die Kersete geniet en geskenke oopgemaak en Kersliedere gesing en weer 11pm na die volgende kerkdiens gegaan. Al kon ons nie juis veel van die preek verstaan nie, was die ongelooflike mooi Kersfees musiek en die Kersbome in die kerk die moeite werd gewees. Dit het regtig Kersfees ekstra spesiaal gemaak en ons kon as gesin saamstem dat dit die hoogtepunt van die hele toer was. Ek is regtig bly die Duitsers kon darem ook bietjie die Afrikaanse gesange beïnvloed…ons gesange en psalms is baie vroliker as die Nederlanders s’n!

Ons het die volgende dag of wat lekker in Lübbecke in die woud gaan stap. Heerlik mistig – dit voel of mens in ‘n sprokie is. Cornelis en Bernard het ook gou gou ‘n stok of twee beet gekry en in ‘n Lord of the Rings-fantasie-wêreld verdwaal. Verder het ons die aande kaartspeletjies gespeel saam Nora, Luise en Valk. Dink dit was dalk die langste wat die Groblertjies sonder ‘n TV was (sedert ons gesin ‘n TV gekry het so 10 jaar terug).

Die 27ste het ons weer op die trein geklim terug na Groningen. Ons het die sneeu net-net gemis in Nederland en dit het glo net begin sneeu in Duitsland toe ons daar weg is. Nogals ‘n teleurstelling vir my familie wat nog nooit sneeu gesien het nie en gehoop het op ‘n wit Kersfees. Dit was ysig koud in Groningen toe ons terugkom. Hul kon darem na die mense kyk wat geysskaats het op die ysskaatsbaan wat by die Grote Markt opgeslaan was.  Die paaie was ge-ys en kon ons selfs ‘n ongeluk voor ons woonstelblok beleef soos wat ‘n kar in ‘n ander een ingegly het. Ons het bietjie in Noorderplantsoen gaan stap. Die dammetjies was almal gevries en ons het onsself lekker vermaak deur sade en klippies op die ys te gooi dat dit sulke interessante geluide maak. Dit was ook kostelik om die eende dop te hou as hul op die dammetjie land en dan eers ‘n entjie moes ysskaats. Ook het ons van die ysskerwe opgetel en dan teen die dam verpletter. Groot pret gewees!

Ons sing bietjie ‘n kerkliedjie in die kerk wat heel moontlik ook die kerk van oupa Reint Dijkema was.

Rein en Gerrie Kooi

Lugfoto van die plaas

Die res van die dae was ons baie rustig gewees en het basies net gechill. Twee ouer mense, Rein en Gerrie Kooi, wat baie geïntereseer is in ons Nederlandse bloed, het baie moeite gedoen om bietjie meer oor oupa Reint Dijkema uit te vind. So het hul selfs uitgevind waar die plaas is waar hy grootgeword het en ook die kerk waar hy heel moontlik sou kerkgaan. Hulle was so gaaf om ons bietjie daarna toe te neem. Die plaas is tans ‘n tipe diere-rehabilitasie sentrum. Maar erg verwaarloos. Die mense wat nou daar bly was baie gaaf en het vir ons koffie aangebied. Die huis was egter so vuil, ons het maar net duim vasgehou dat die koppies waaruit ons gedrink het, darem skoon was. Ek is self baie lief vir honde en katte, maar moet sê, ek het die diere wat so orals op al die banke en stoele sit en lê, so bietjie een te erg gevind! Daar was wel die mooiste perde en ook ‘n mak wildsbokkie. By die kerk het meneer Kooi vir ons laat sing. Hy’t spesiaal ‘n Duitse lied uitgekies aangesien hy seker weet ek dink nie veel van die Nederlandse kerkmusiek nie.                                                                 Ons klompie het toe heerlik saam in die kerk bietjie gesing.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vir Oujaarsdag is ons vir die dag na die stad Zwolle, wat net so uur met die trein van ons af is. Daar het ons ‘n stadswandeling deur die stad gedoen en oliebollen geëet.

Vir Oujaarsaand is ons eers vroegaand na die kerk en toe het ons later na vriende wat so entjie van ons bly gegaan. Orals in die stad was daar bonfires soos wat die mense hul Kersbome verbrand (en ook sommer enige meubels, fietse, of watookal die vuur groter kon maak). Om 12h het ons op ‘n verkeerssirkel gaan staan en vonkelwyn gedrink terwyl ons klappers skiet. Een van my boeties het perongeluk ‘n klapper in die fietspad gegooi. Gelukkig is geen fietser beseer nie! Nuwejaars is nogals iets om te beleef in Nederland. Nog nooit het ek so baie vuurwerke aanskou  (en ‘n lawaai) nie. Die hele stad was skoon blou van die rook. Ek glo dit was ook ‘n interessante ervaring vir my familie gewees.

Ek’t die een dag met die familie gaan fietsry. Ons kon twee fietse leen en het die tog aangepak. Die son het lekker geskyn en die reën was nie naby nie, maar die wind was mal! Ons het ons doodgetrap as die wind teen ons was en het vir meer as 100m glad nie getrap nie as die wind van agter ons ‘n hupstoot gegee het. Pa se fietswiel het egter ongelukkig pap geraak na so 7.2km en moes hy omdraai en terugstap huistoe. Nogal ‘n jammerte dat dit hom moes tref. Ongelukkig moes iets anders fout wees want ons kon nie die band weer opgepomp kry nie. Ons ander het toe verder fietsgery en byna 20km all in all gery. Ek dink my ma en boeties het dit vreeslik geniet. Ook om die skapies en windmolens en als dop te hou. As ek terugdink, dink ek moes ons meer dae gaan fietsry het, alhoewel ek besef dat daar nie juis veel geleentheid was nie as gevolg van die slegte weer.

Ons roete soos ons fiets gery het.

 

Saterdag 3 Januarie is ons na Delft gewees. Dit is ‘n lang treinrit maar het die pragtige kerke geniet. Ons tyd was egter baie beperk en kon ons nie te lank bly nie aangesien ons nog voor donker by Madurodam in Den Haag wou uitkom. In die winter word dit al 4pm donker en omdat die treinrit alleen tot in Delft alreeds 3 ure was, was ons nogals gedruk vir tyd. Ek kon darem ‘n delft suiker en melkpotjie koop — dis nou nie die “duur” Delft met ‘n reeksnommer en als nie, maar ten minste staan daar nie “Made in China” op die bodem nie.   

Madurodam was baie vermaaklik en ek sal dit vir seker aanbeveel vir diegene wat in Nederland kom toer. Dit is ‘n park waar hul Nederlandse landmerke op ‘n skaal van 1:25 uitbeeld. Dit is ook baie leersaam met TV-skermpies wat jy kan druk met inligting oor hoe baie dinge in Nederland werk. Daar is treintjies wat ry en vliegtuie wat opstyg. Die weer het ongelukkig weer mislik geraak en die water het deur my skoene gekom. Sopnat kouse in die winter is nie lekker nie! Gelukkig was my moeder so slim om 2 pare oor mekaar aan te trek en kon ek haar een paar kry. Ek was baie dankbaar!!

 

4 Januarie het die familie hul goedjies gepak en het ons vertrek na Amsterdam. Daar het ons hulle by die Meininger Hotel gaan inboek en toe saam deur Amsterdam gestap en ‘n kanaalvaart gedoen wat ons baie geniet het. Die dag het vinnig tot ‘n einde gekom en het ons ons familie-kuiertjie by ‘n restaurant gaan afsluit. Pa het ons gestick… dink net toe hy met sy kaart betaal dat ons nie die ZAR as geldeenheid moes kies nie…. dit lyk na soveel meer geld as wat mens dit net in Euros hou! Ons is saam die familie weer na die hotel en hul het ons toe weer by die stasie daar langsaan kom afsien. Tranedal!!! Die kuiertjie was so lekker gewees en alhoewel dit ‘n maand lank was, het dit tog so kort gevoel. Ek is dankbaar dat ons Kersfees kon spandeer  saam die mense vir wie ons lief is en wat ook vir ons lief het. Ek hoop dat ons gou weer so kan maak!

Op Damplein

Amsterdam Centraal stasie

Tuis was ons huis leeg… en het die woonstelletjie baie groter gevoel as voor hulle koms! Ek moet erken, al verlang ek my dood, is ek baie bly ek hoef nie meer op daardie “hoge bed” te slaap nie! Hy is sommer die volgende week al aan die volgende sucker verkoop….

Korea #12 – Vakansie na Europa

Liewe vriende en vriendinne

Eerstens, ‘n Geseënde Kersfees, Voorspoedige nuwe jaar en gelukkige Valentynsdag! En sommer geseënde Paasfees as ek teen daardie tyd nog nie weer geskryf het nie. Ek is maar lui vir skryf deesdae…. Hier is bietjie nuus oor ons lewens hier in Korea, asook ons Europa-trippie wat ons oor Kersfees en Nuwejaar gedoen het.

Europa was wonderlik en ek het aanvanklik verskriklike heimwee gehad en wou letterlik op die vliegtuig begin huil het toe ons weer moes terugvlieg Korea toe, dit het net verkeerd gevoel. Ons is mos veronderstel om huis toe te gaan na ‘n vakansie. Korea sal nou maar net nooit ‘huis’ wees nie. Ek was ook ongelooflik siek die eerste paar dae in Europa, dit nadat ek die Woensdag voor ons gevlieg het al by die dokter was (wat met my gekommunikeer het via google translate), maar dit het nie juis gewerk nie. Hulle gee mens net genoeg medisyne vir 3-dae en dis baie flou…

Ons het van Incheon af na Amsterdam gevlieg via Beijing. Beijing is die deurmekaarste lughawe ooit en ek hoop om nooit weer daar tyd te hoef te spandeer nie. Ek kon ook agterkom dat daar ‘n moerse gap tussen die Koreane en Chinese is — die Koreane is maar ‘n stappie of twee hoër…

Van Amsterdam af, het ons ons eerste trein na Nijmegen geneem. Van daar sou ons volgende trein na Hannover eers oor 4 ure vertrek. Ons het gereken ons sal in die stasie wag/slaap, maar ongelukkig het hulle ons uitgejaag omdat die stasie vir die aand gesluit het. Ons het toe maar met ons bagasie en als in die strate afgestap en ‘n koffie in ‘n Egiptiese bar gaan drink. Dit was maar ongemaklik en die hele plek het van hubblies gestink wat verseker nie goed was vir my brongitis nie. So het ons maar vir 4 ure in die middel van die nag in Nijmegen se strate rondgedwaal. Ons het aanvanklik in die Moslem-gedeelte ingestrompel en was maar bietjie skrikkerig vir al die immigrante. Nie ver daarvandaan nie, het ons die ‘wit’ area gekry waar die ‘scene’ heeltemal anders was. Almal ry met hul fietse nagklub toe…en dit was selfs vermaaklik om te sien hoe iemand na ‘n paar drankies fietsry. Die rasse-skeiding was nogal opvallend in die dorp. Met ons wandelings het ons ook op ‘n monument van Charl die Grote afgekom (Charlemagne), koning van die Franke. Interessant dat hy so naby aan die Moslem-gebied is en hy juis die koning was wat sy volk en land teen die Moslem-invalle jare gelede beskerm het. Net jammer die Moslems stroom nou alweer vir Europa toe…

Ons het naderhand maar op ‘n bankie voor die stasie probeer lê, maar dit was maar koud en weereens nie gehelp vir my aaklige griep-lyf nie. Dit was darem nie lank voor ons uiteindelik ons trein kon neem nie. Ek kon darem ‘n lekker slaap-sessie inwerk tot in Hannover (Duitsland).

Dit was nogal lekker om in Hannover te stop en ‘n effense gevoel van bekendheid te kry omdat ek in 2009 ook vir Luise (spreek uit: Lu-Ize) gaan kuier het na ons koortoer. Daar kon ons gou ‘n Kersmark beleef terwyl ons gewag het vir Vivo se trein om te kom. Sy het van Antwerpen (België) gekom om ook saam ons Kersfees te vier.

Ons is baie dankbaar vir Luise en haar gesin wat ons al 3 so gasvry in hul huis ontvang het, ons kos gegee het en letterlik op die hande gedra het. Dit het ook ons toer aansienlik goedkoper gemaak. Ons is 6pm saam hul na hul kerk se pragtige Kersdiens gewees wat gepak was met mense. Terug by die huis was dit tyd vir feesvier en het ons uit die Bybel gelees, die kerse aan die Kersboom aangesteek en presente uitgedeel en Duitse koekies geëet. Tannie Ina het ook vir ons wors gebraai wat ook heerlik was aangesien ek nie gaan waag om hierdie wors in Korea te eet nie (net nou is daar hond of so iets in)… Ek was ongelukkig so siek soos ‘n hond en het nie weer saam na die middernag-Kersdiens gegaan nie. Ek was nogals teleurgesteld, want dis gewoonlik (van wat ek laas onthou), baie spesiaal. Die volgende dag is ons egter vir die Sondag (wat ook Kersdag was) kerk toe en daar was aansienlik minder mense gewees. Ons het ook in vleilande gaan stap wat heerlik was om weer ooptes te sien (waarvan hier bitterlik indien eniges in Korea is). Die son het ook deur die wolke gebreek en dit was pragtig.

26 Desember:

Ons sou na Luise-hul se tannie op ‘n plaas daar naby gaan, maar hulle kon nie ‘n groter kar geleen kry nie (ons is een persoon te veel vir hul kar gewees). Ek’t aangebied om op Adi se skoot te sit, maar hulle was sooooo geskok dat ek dit net oorweeg om die wet te oortree. Vir my is dit weer vrek snaaks dat hulle so paranois is om dit so stiptelik te volg…as hulle maar net geweet het hoeveel mense ‘n student in ‘n 5-seater kan prop en dan ry mens soms van Bloem tot by Warmbad…

                                                       Ons is toe na Hamburg vir die dag. Adi en Vivo het dit geniet, maar dit was regtig nie vir my iets so wow nie. Dalk was ek net te siek gewees om dit te kon geniet. Ons het darem lekker gluhwein en hot tjoklit gedrink daar naby die hawe en het ook in die kerk-toring opgegaan en oor die stad en hawe uitgekyk wat baie mooi was.

27 Desember:

Adi wou graag die dorpie van sy voorvaders besoek het, so ons is toe na Schlebusch-Leverkusen. Ons het tot na die Schlebusch-kasteel toe gegaan, maar dis eintlik meer van ‘n groot huis as ‘n kasteel. Baie klein dorpie. Ek kon wel ACC600 daar by ‘n apteek kry (witmens medisyne yeah!!!! Die Koreane se goed is als so flou en is net genoeg vir 2-3 dae se gebruik, seker omdat hier so baie mense selfmoord pleeg). Adi kom nogal van ‘n royal-familie af… Die duke (of watookal hy was), was Rooms-katoliek en toe sy seuns bekeer en protestante word, het hy hulle vervolg. Hulle het toe Nederland toe gevlug. Daar het die een met ‘n Hollandse nooi getrou en hulle kinders is Suid-Afrika toe…

Ons is ook Koln toe (Cologne). Daar kon ons ook na die baie groot katedraal gaan kyk het. Hy is veronderstel om so sandsteen-kleur te wees, maar agv besoedeling is dit so swart kleur. Hy is permanent in restourasie soos wat hul die heletyd probeer om hom skoon te maak. Al die groot kerke in Europa getuig nogals van die Christendom wat op ‘n stadium daar was.

Adi het na die Romeins-germaanse kultuurmuseum gegaan en ek en Vivo het besluit om na die eau de cologne-winkel/fabrieke te gaan. Dis hier waar die eerste cologne gemaak is, maar twee verskillende ‘brands’ (4711 en Farina) claim albei om die eerste een te wees. Hulle het baie geskenkpakke wat mens kan koop en so, maar dit ruik maar vir my na seep, so ekt niks gekoop nie, al is die idee dat dit die eerstes was nogal cool.

28 Desember:

Ons het na Worms gegaan om die Luther Denkmal te besoek. Dis hier waar Martin Luther se verhoor ‘back in the days’  plaasgevind het en ook waar hy sy bekende woorde: “Hier staan ek, ek kan nie anders nie, God help my” gespreek het.  Hy het dit gesê na die Roomse kerk gevra het dat hy als wat hy gesê het oor hul dwalinge, sal terugtrek. Hy het geweier. Dis regtig nogal ‘n mooi monument met al die groot manne wat deel was van die Hervorming. Ek en Vivo het natuurlik baie geleer soos wat Adi ons baie entoesiasties vertel het oor wie elkeen was en wat hul als gedoen het.

Ons het die aand in Munich in ‘n jeug-hostel oorgeslaap. Luise en haar familie was so gaaf om dit als vir ons te betaal as deel van ons Kersgeskenk!! Die hostel is regtig baie nice en as ek ooit weer in Europa iewers sal moet oornag, gaan ek nie nog sukkel met duur gastehuise en hotelle nie.

29 Desember:

Ons het douvoordag opgestaan en ‘n trein gevat na Fussen, in Suid-Duitsland. Dis die naaste treinstasie aan Schwanstein, waar twee pragtige kastele in die berge staan: Hohenschwangau en Neuschwanstein. Neuschwanstein is ook die kasteel wat Disney as sy logo gebruik. Super mooi!! Die natuurskoon is ook asemrowend met die Alpsee (Alpe meer) en die Alpe in die verte. Dis ook asof daar ‘n anderster kultuur in Bavaria is as die res van die plekke wat ons besoek het. Ek verkies ook Suid bo Noord-Duitsland. Dis regte Heidi-wêreld. Ons was toe met ‘n toer deur die Neuschwanstein kasteel, ons tyd het ons nie toegelaat om deur Hohenschwangau ook te gaan nie, omdat hulle spesifieke toer-tye vir spesifieke taalgroepe het, en ons wou dit nou nie in Japanees of so sien nie. Daar was natuurlik ‘n kleinhuisie vol Asians daar, mens sou sweer ons het nie Korea verlaat nie. Ons het ook heerlike Hot tjoklit en koek geniet vir 5 Euro en dan kry jy ‘n koppie met Neuschwanstein kasteel op by! Bargain!! En natuurlik het ons perdekar gery! Dit was regtig ‘n hoogtepunt in die toer en ek sal bittergraag in die toekoms daar wil gaan oornag vir ‘n dag of twee om net bietjie meer van ‘n ‘feel’ te kry vir die unieke kultuur wat daar is.

Van daar af, is ons Antwerpen toe, in België, om ons bietjie te gaan tuismaak in Vivo se kamer.

30 Desember:

Ons het bietjie gerus na ons besige week in Duitsland en Vivo het ons so bietjie die stad laat verken. Ek en Adi is ook die aand na ‘n gereformeerde kerkdiens toe om bietjie te kyk hoe hulle kerk hou. Adi sê die preek was goed, so ek sal hom maar op sy woord vat, want ek kon absoluut niks verstaan nie, al was dit vir my moontlik om met die Vlaminge te kommunikeer as ek gewoonweg met hulle gepraat het of hulle met my. Ongelukkig voel hulle net soos die doppers in SA dat dit amper ‘n sonde is om mooi te mag sing. Dis vir my wraggies erg die getrekkery aan die liedjies en mense wat skaars hul kakebene wil beweeg. En ek glo nie mens kan dit blameer omdat dit ‘ou liedere’  is wat gesing word nie, want die Lutherane sing ook ou liedere, net met soveel meer passie en nie asof hul een voet in die graf staan nie.

31 Desember:

Ou jaar! Vivo het my bietjie die stad gaan wys en ons het na die hawe gegaan en mooi fotos geneem. Ons het ook ‘n tipe Kersmark geniet met sulke donut-rige goed wat ons in Nutella kon doop (mmmmm….bliss) en eet. Ons het vir Stefan Bekker (Kovsie vriend wat in Amsterdam woon) by die stasie gaan kry en toe ook saam met Vivo se klasmaats bietjie gekuier waarna ons almal na haar kamer is en sy so gaaf was om vir almal kos te maak.

Ek’t ook die baie goeie nuus gekry dat my boetie ‘n beurs van Sunette Bridges gekry het nadat ek hom benoem het daarvoor, so toe vier ek sommer nog lekkerder die ou jaar. Toe dit nou begin later word, het ons na ‘n kroeg gegaan, ‘n doppie gedrink en toe nader na die rivier begin beweeg vir die vuurwerk-vertoning. Ons het ook deur die rooi-lig gebied gestap. Dis nogal erg!! Die meisies staan in die vensters soos winkelpoppe en pose in onderklere ens. Ekt nogals nie gedink die bordele is so oop en bloot nie. Adi was so diep in gesprek met ‘n Hollander, hy’t dit gemis. En natuurlik teruggehardloop toe ons daar uit is en dit met hom meedeel!!! Dit het darem vir baie vermaak gesorg onder ons klomp. By die rivier het ons met ‘n tonnel onderdeur gegaan om van die ander kant af te kyk omdat die rivier-bank te vol mense was aan ons kant. Dit het vir my soos ‘n ewigheid gevoel. Wat nogals cool is, is dat die roltrappe van hout is. Die vuurwerkvertoning was amazing en dit het lekker lank aangehou. Al wat vir my hiper-weird was, was ‘n vrou wat daar was met haar klein hondjie…dink sy regtig hy wil ook graag dit sien???

1 Januarie:

Ons was Gent toe vir die dag, maar dit was nie juis iets besonders nie en baie winkels was gesluit omdat dit die eerste was. Dit was wel mooi met al hul water en huisies ens.

2 Januarie:

 Vandag was Luxembourg se beurt. Dis ook ‘n staat of so iets op sy eie. Dis baie mooi daar met mure en water en huisies ens. Die plek bestaan ook nogal ‘n hele tydjie hoor! Beslis een van die dae waar ek die meeste gestap het.

Oppad terug Antwerpen toe, het ons eers by ‘n dorpie in Walonië gestop – sommer net. Libremont. Dit was ook weer ‘n lekker ‘change of scenery’. Dis ‘n klein dorpie en al die erwe is lekker groot met grasperke ens. Daar was tot dwergbokkies gewees agter die kerk wat vreeslik mak was en ons aandag vreeslik geniet het. Terwyl ons vir die trein gewag het, het ons besluit om ietsie by die kroeg op die stasie te gaan drink. Omdat ons nie Frans kan praat nie, maak Adi toe die fout om in Engels te bestel. “May I order a drink, please?” Die ander manne in die kroeg ‘mock’ toe heeltyd en herhaal wat hy gesê het en maak grappies en lag verskriklik. Die kroegdame ignoreer hom ook flat-out. Adi probeer toe weer en sê : “Afrique le Sud.” Toe skielik kon almal Engels praat en het Adi ook sy bier gekry. Hul wou net weet dat ons nie Britte is nie…

3 Januarie:

                Brugge. Dit was definitief vir my die mooiste Belgiese stad wat ons besoek het. Daar was ‘n bekoring aan die hele plek. Oral was daar perdekarre (vir die toeriste natuurlik) wat bygedra het tot die atmosfeer. Die kerke daar was ook taamlik na aan mekaar. Ons het die middag bietjie na ‘n harp-uitvoering gaan luister en die ou het ander vreemde instrumente bespeel. Ek’t ook die duurste cupcake van my lewe gekoop (3 euro), maar dit was heerlik, veral omdat ek al vir 6 maande in Korea sonder dit moes gaan.

4 Januarie:

Ons vertrek na Nederland. Ons eerste stop was Dordrecht. Daar het ons na Noag se ark gaan kyk wat deur Johan Huibers gebou is. Die Ark is 100% op skaal volgens die Bybel se aanduidings. En hy’s groot, baie groot!! Ek kan nou beter sien dat Noag al daardie diere kon inpas.  Johan moes sy navorsing ook erg goed gedoen het, want daar was tot video-presentations en uitbeeldings van hoe hy glo Moses te werk gegaan het. Soos bv hoe hy spykers gemaak het, hoe die kos gestoor is ens. Johan is ook ‘n Creationist en kon orals sy argumente teen evolusie ook bewys met baie van sy navorsing. Sy evangelisasie-werk eindig ook nie net by die Sondvloed nie, maar hy het ook toneeltjies van die Verbondsark, koningin Ester, Jesus se geboorte, Petrus wat op die water loop, die Skepping ens.

Alhoewel die meeste diere in die ark ‘fake’ is, is daar tog ook lewende diere soos honde, perdjies, poue, hoenders, klomp voëls, ens wat daar rondloop. Daar is ook ‘n ark-restaurant en dit was nogal kostelik toe ek hoor hoe ‘n Nederlandse ma vir haar kinders vertel dat daar nou nie regtig ‘n restaurant met hierdie kos in die ark was nie. Daar was vreeslik baie families daar en ook die grootste gesinne as in die res van Europa. Ek skryf dit toe aan die feit dat Dordrecht aan die Bybelgordel is en ernstige Christene is mos oor die algemeen meer ernstig daaroor om groot gesinne te hê en die Bybelse opdrag te gehoorsaam (wees vrugbaar en vermeerder). Dit was vir my baie mooi om te sien….hoekom nou net 1 of 2 kinders hê as jy 5 kan hê???

Ons het vir ons ‘n Ark-bordspeletjie gekoop wat nogals lekker is en ook Johan Huibers se autobiografie. Ek lees dit nou op die oomblik en dit is werklik interessant en ek leer ook sommer baie oor die geskiedenis van my moederland.

Ons het van daar af na Amsterdam vertrek en weer by Stefan aangesluit. Hy het ons bederf met ‘n heerlike gekookte ete by sy huis (lekker groot nogal!) Hy het ons die aand toe na Utrecht geneem om ‘n drankie te gaan drink in ‘n kroeg wat vroeër ‘n Rooms-katolieke kerk was. Dit voel nogal vreemd om daar te staan en drink terwyl die moeder Maria en saints almal na jou kyk. Die atmosfeer in die Europese kroeë is vir my baie lekker. Ek dink dis juis omdat hulle nie musiek speel baie van die tye nie en die atmosfeer geskep word deur die mense se gepraat met mekaar. Ek haat mos ‘n club waar ek nie kan hoor wat die mense vir mekaar sê nie. Adi het ‘n Duvel (duiwel) gedrink en ek en Stefan het ‘n kriek gedrink. Ons het ook bitterballe geëet.

 Stefan het ons toe op die Trajektum Lumen roete deur die stad gevat. Hulle poog om die beste bewaarde ou-Europese stad te wees, deur sekere geboue ens op kunstige maniere te verlig. Stefan is baie ingelig oor als en kon ons verskriklik baie geskiedenis en interessante feite vertel. Dit het my ook meer gemotiveer om op elke plek waar ek in die toekoms bly, bietjie meer te probeer uitvind wat daar als aangaan, sodat ek ook eendag so ‘n ‘toergids’ vir vriende kan wees wat kom kuier. Die Trajektum Lumen in Utrecht is ook iets wat ek vir enigeen sal aanbeveel wat Nederland besoek. Dis net ‘n halfuur met die trein vanaf Amsterdam.

Ons het in totaal 50 treine in 8 dae gery met ons hele toer!!!

5 Januarie:

Oppad terug Korea toe en ek is in trane. Is nou gatvol vir Asiërs en slegte kos. Ek’t nou die Weste geproe en wil huistoe!! Dit was so lekker om met mense te kon kommunikeer wat my verstaan! Hetsy dit Engels, Afrikaans of Duits was. Die wat my goed ken weet mos ek is baie lief vir gesels en hierdie geen-kommunikasie in Korea maak my dood. Ek dink dis waar my keerpunt gekom het dat ek nie nog ‘n jaar in Korea wil deurbring nie.

Moenie my verkeerd verstaan nie, Korea was nog net goed vir ons. Maar ek dink ‘n jaar was genoeg en dat daar ander avonture op ons wag. As ons egter nie ander en beter moontlikhede in SA of elders kry nie, mag ons dit dalk oorweeg om later weer Korea toe te kom, al is dit net vir die lekker salaris.

Maar ek sal nie weer kindergarten wil gee nie. Ek dink ek is nou allergies vir klein kindertjies en hulle irriteer my net ongelooflik baie. Adi geniet hulle nogal baie. Eintlik snaaks omdat hy die een was wat voor die tyd gesê het hy wil nie met kleintjies werk nie en ek wou weer graag. Maar ek mis my hoërskool-kids met wie mens darem ‘n gesprek kan voer en dieper in ‘n voorgeskrewe boek in kan delf as om net hulle te leer lees. Ek dink wel my 5 en 6-jariges hier lees uitstekend…seker omdat ek ‘n spelling-nazi is en hulle dril. Ek moet sê dit is nogal impressive om te dink dat in SA die kinders eers op 7-jarige ouderdom hul eie taal begin lees en skryf en dalk so bietjie engels leer praat. Maar hier kan hulle al vlot Koreaans lees en skryf as hul 5 is en dan begin hulle ook Engels lees en skryf. En om te dink die tale het nog verskillende simbole ook. Net jammer hul verstaanvlakke is nie dieselfde as hul lees en skryf vermoëns nie. En dis die eintlike probleem.

Maar ek sal nooit enige land aanbeveel om Korea se opvoedingstelsel te na-aap nie. Dan kies ek eerder SA se onder-standaard waar die kinders nog gelukkig is en net kan speel. Dis skokkend om te dink dat Korea se selfmoordsyfer bykans net so hoog is as SA se moordsyfer. En meestal is dit kinders wat net onder die akademiese druk vou. Die dag van hul groot matriek-eksamen (die toets duur iets soos 9-ure) en die dag daarna is wanneer die meeste selfmoorde gebeur. Ek hoor gereeld dat die kinders tot 7pm nog skool het (ja, die HELE dag). Dan eers begin hul met buitemuurs soos Taekwondo of nog ekstra akademiese klasse soos Engels. As dit klaar is (kom ons sê so 10PM), dan begin hulle eers met huiswerk en swot. Volgens wat ek hoor, slaap die gemiddelde Hoërskool-kind van 2am tot 6am. Die res van die tyd swot hulle. Dit is regtig INSANE!!

Ek het ook nou die dag koffie gedrink saam met ons kerk se worship-team se klavierspeler. Sy is ‘n Koreaanse meisie van amper 30. Sy vertel my toe hoe sy stres dat sy nooit ‘n man gaan kry nie, want sy het nie tyd om bietjie mense te ontmoet nie omdat sy die heeltyd swot. En by haar werk? Nee sy is ‘n psigiater en sy soek nie ‘n crazy nie, haha!

Verder gaan dit goed met ons en ons gaan nog aan. Ons begin voelers uitsteek vir ander moontlikhede en beide ek en Adi het al positiewe terugvoer gekry, maar nog niks definitief nie.

Ek sal julle graag wil vra dat julle ook vir ons bid in hierdie tyd dat daar vir ons nuwe deure sal oopgaan en dat ons ook die regte besluite sal maak. Dis nogal ‘n stresvolle storie want ons moet aan die einde van die maand kennis gee en ons hoop om dan al meer sekerheid te hê.

Intussen sien ek vreeslik uit om al die geliefdes in SA te sien en ek beplan om sommer ‘n lekker bring-en-braai te hou (BRAAI!!!!!!! VLEIS!!!!) met almal wat ons hopelik ook verlang het.

Ek weet ek vra elke keer en dat net soos 2 mense dit ooit doen, maar skryf asseblief terug. Ek wil regtig ook weet hoe dit met jou gaan, anders sou ek nie die moeite gedoen het om julle te update nie. Ek het ook bietjie my facebook gedeaktiveer tot en met paasfees, so ek gaan nou my emails ekstra baie waardeer. Ek hoop ek hou by die challenge, 40 dae is super lank!!

Ek hoop julle behou kontak!!

Liefde

Lize

(PS. Jammer vir die super lang brief!! )