#Flatschallenge2016 Dag 1: Hoekom ek besluit het om aan die uitdaging deel te neem

Dag 1: Hoekom ek besluit het om aan die uitdaging deel te neem:

Vandat ek swanger is en in Amerika die eerste keer met die moderne lapdoeke te doen gekry het soos wat ek in ‘n vorige post genoem het, het ek verlief geraak op die idee om lapdoeke te gebruik.

Al het ek nou ook moderne fluff, is daar tog steeds iets lekkers aan die regte outydse doeke wat mens nog moet vou en met ‘n snappi vasmaak. ‘n Spoegdoek het my al uit ‘n penarie gehelp (nie regtig nie – ek het weggooidoek ook gehad, maar wil dit nie gebruik as dit nie régtig nodig is nie) toe sussie in die stad besluit het om al die moderne doeke te bevuil.

Ek’t by die SACNU Facebook groep basies deel geraak van ‘n gemeenskap. Daar kan mens oor jou lapdoek-liefde praat met ander mammas wat jou passie deel sonder dat enigiemand dink jy’s ‘n weirdo. Dis dan ook hier waar ek van die uitdaging gehoor het en natuurlik kan ek nou nie die enigste loser in hierdie gemeenskap wees wat te pissie vir so uitdaging is nie. Dus, doen ek dit omdat dit die ‘in-ding’ is, lol!

Ander redes hoekom ek die challenge doen:

Ek’s heeldag by die huis en alhoewel ek baie het wat gedoen moet word (hoor ek die skottelgoed roep??? Joke net, ek was nie skottelgoed nie), kort mens soms iets anders om jou ook mee besig te hou.

Alhoewel ek eintlik ‘n baie lui mens is, kry ek nogals bevrediging as ek met my hande werk, so hopelik is dit die geval met die handwas ook.

Omtrent so 8 van sussie se doeke is maat 1 en gaan sy dit binnekort uitgroei. Moderne lapdoeke is duur, dus wil ek met die challenge ook kyk of ons dalk heeltemal sonder dit sal kan regkom deur net van die goedkoop “flats” gebruik te kan maak.

Ek wil vir die klomp ou bitterbekke wat my so afraai van lapdoeke bewys ek kán ook lapdoeke doen soos wat hulle dit in hulle tyd gedoen het — én oorleef.

Ek hou van die idee om mense meer bewus te maak van die alternatief om liewers lapdoeke te gebruik as plastiekdoeke. Ter wille van die wêreld, ons kinders én ons beursies.

Die flats and handwash challenge is ‘n inisiatief van Dirty Diaper Laundry.

Ek het altesaam 7 doeke gebruik op dag 1.

Foto’s van dag 1:

Mikrovesel lap binne-in uiltjie cover met fleece liner. Spesiaal reggesit vir pappa as hy more oggend die eerste doek gaan ruil. Aangesit kwart oor 7. Afgehaal half 11. Deurnat gewees. Geen lekkasie.

Moeseliendoek geboost met waslap. Origami vou. PEP cover. Aangesit half 11. Afgehaal 12:20. Nat gewees. Geen lek.

PEP-cover

Pocket gevul met ou flennie pyjama broekspyp. Aangesit 12:20. Geruil half 4. Kakaluier soos hul in Nederlands sal sê. Doek het dit mooi binne gehou alhoewel piepie gelek het. My afleiding is dat ek nie vinnig genoeg geruil het nie – sy het ‘n lang middagslapie gevat.

Strikluier aangesit half 4. Geruil 6h. Was nat, maar nie deurweek nie.

Old-school glodina. Aangesit 6h. Soos dit gewoonlik gaan, hou babas daarvan om in nuwe droë doeke te poef. Soos sy dadelik gedoen het toe ek hom aangesit het. Gelukkig vir fleece liners het ek net nodig gehad om die fleece gou te vervang en kon die doek verder aan bly tot kwart voor 8 toe ons haar nagdoek gaan aansit het.

Ontvangskombersie vir die nag. Kom ons hoop dis so absorberend soos hul sê dit is. Kwart voor 8 aangesit. Het doek 5 uur geruil omdat ek te veel gestres het dat hy nie gaan hou nie. Maar hy sou nog ‘n paar ure kon hou – was nog glad nie deurnat nie. Het toe katoendoek aangesit.

Lapdoek-liefde

Is jy mal? Nee Lize, nie lapdoeke nie, weggooidoeke! Hoekom op dees aarde sal mens in die 21ste eeu nou wil gaan staan en sukkel?

Dit is onder andere van die kommentaar wat ek gekry het toe ek tydens my swangerskap noem dat ek dit oorweeg om lapdoeke te gebruik. My ma het my en my boeties so grootgekry, en ek’s suinig, so dit was vir my net die logiese opsie dat ek dit ook gaan gebruik. Duidelik het meeste gedink my lawwe idee is uit die oude doos. Gelukkig tydens ons trippie na Amerika in Julie/Aug 2015 ontmoet ek vir Holly. Holly het 7 kinders waarvan 3 in doeke is. Lapdoeke. Dis toe wat ek vir die eerste keer in aanraking kom met die nuwe moderne lapdoeke. En agter kom hoe maklik dit eintlik is en van die vele voordele.

Ek het dadelik begin navorsing doen – op Facebook – waar dan nou anders? So het ek op die groep “South African cloth nappy users” groep afgekom. ‘n Nuwe wêreld het vir my oopgegaan. Ek’t verlief geraak op al die skattige bol-boudjies van mense wat nie foto’s van kleinding se gesig op die groep plaas nie, maar die cute agterente getooi in die oulikste prentjies van deesdae se moderne doeke. Ek moet erken – sommige mense is dalk so bietjie obsessief en verslaaf aan doeke en sal dalk maklik TLC se “my crazy obsession” kan haal met die baie doeke wat hul besit — wat heel moontlik nie meer ekonomies eers is nie!

My motivering om lapdoeke te gebruik en hoekom ek jou wil motiveer om dit ook te doen:

• Beter vir die omgewing – Ek weet nie van jul nie, maar altyd as daar rommel rondlê, is ‘n vuil weggooidoek seker die mees disgustingste ding wat daar bestaan. Ek onthou dat ek selfs al een keer by die see was en so doek op die golwe aangedryf gekom het. Bleh!! Ook vat ‘n doek byna 200 jaar om tot niet te gaan. As mens nou net dink hoeveel doeke met ‘n kleintjie gebruik (+- 6 ‘n dag vir ongeveer 2, 5 jaar), dink net al die rommel wat ophoop. Dis om van naar te word. Ook gebruik dit baie meer water om een weggooidoek te vervaardig as wat dit is om ‘n hele bondel wasgoed te was.
• Dis goedkoper. Ek’t vir my starter-kit so €140 betaal. Dit klink baie op een slag. Maar sover het ek nie meer as net daardie doeke nodig gehad nie. As ek dink ‘n klein pakkie Pampers kos €10 en volgens die pak is dit ‘n week se inhoud. Dus het ek al die doeke afbetaal intussen (sussie is nou 14 weke oud). Ek’t ook eintlik net 1 -2 ekstra bondels wasgoed wat ek per week doen, so water en elektrisiteit is nie juis ‘n faktor nie. Dis selfs nog goedkoper as mens die old-school Glodinas gebruik en sommer covers by PEP koop.
• Dis beter vir baba. Geen chemikalieë teen die boudjies nie. Ek’t ook onlangs ‘n foto op Facebook gesien verbygaan waar iemand wurms in hul Huggies ontdek het. Eish eish! Geen sulke dinge vir ons nie! Onlangs was die klinieksuster verbaas daaroor dat sussie nog nooit rooi boude gehad het nie. En ons gebruik omtrent nooit eers salfies nie – so dit maak dit net nóg goedkoper.
• Dis baie mooier as weggooidoeke. In Somer kan baba sommer sonder broek rondloop want die doek is mooi genoeg.
• Lapdoeke stink minder. Ja, jy’t reg gehoor! Die paar keer wat ek vir sussie moes weggooidoek aansit, dink ek konstant daar is bol in die broek.

Aanvanklik in die hospitaal het ons nog weggooi gebruik.By tuiskoms dadelik in die dag oorgegaan lapdoeke toe. Shame, dit het soooo huge gelyk aan sussie.

Little Lambs fitted higher rise

Met Little Lamb se bomb-proof wrap

Toe sy so 2 maande oud was het ek uiteindelik genoeg guts gehad om in die aand ook lapdoeke te doen. Ons is dus nou meeste van die tyd op lapdoeke en gebruik slegs weggooidoeke as ons ver reis of iewers anders oorslaap.

Ons gunsteling uiltjie-cover

Moeselien “flat” (1mnd oud)

OSFM pocket (1mnd oud)

Hoe gebruik mens lapdoeke?

Mens kry verskillendes. Daar is die AIO wat nes ‘n weggooidoek is. Jy sit hom aan en haal hom af en gooi in die was. Dan is daar AI2 waar jy die doek het en dan ‘n cover moet oorsit. Ons gebruik AI2 vir nagdoek. Little Lambs se bamboes werk goed vir ons. Dan kry mens ook pockets – dit lyk soos ‘n cover, maar het ‘n “pocket” waar jy dan ‘n “booster” insit. Dit kan enigiets wees wat piepie kan absorbeer. Ek gebruik ook die van Little Lambs en Cherub Tree wat ek 2de hands kon koop op ‘n Facebook groep. Hulle is ook One-size-fits-most met knopies waarmee jy die doeke groter en kleiner kan maak. Dus hou hul lank. Boosters word van verskillende materiale gemaak – hennep, bamboes, mikrovesel, ontvangskombersies, moeselien ens ens. Dan is daar die oudedoos plat voudoek. Die Glodinas. Moenie hul afskryf nie hoor! Dit raak later lekker om te vou en dit is baie prakties as dit kom by droogtyd. Daar is nog ander soorte ook, maar ek’t nog nie almal gebruik om veel kommentaar daaroor te kan lewer nie.

OSFM pocket. Sussie was maar 2 weke oud hier.

Dit het baie beter gepas toe sy ‘n maand oud was.

Was: Ek het so gaatjies-wasgoedemmer. Doeke gaan netso van die boudjies af na die emmer. Poef-doeke word net eers uitgespoel. Geen soaking in Milton of sterinappi en daai dinge van lank gelede nie. Op wasdag sit ek die doeke eers op ‘n kort siklus om die ergste piepie uit te spoel. Ek gooi so 3 druppels Tea Tree Oil ook in die bakkie om bakterieë te dood. Mens kan ook die doeke gou uitspoel in baba se badwater (na baba gebad het)! Daarna op ‘n lang siklus. As daar nog plek in die trommel is kan jy selfs nog ander wasgoed ook bygooi.

wasgoed

Volgende week is die #flatschallenge en eintlik die rede vir my post. Ons gaan probeer om mense meer bewus te maak van die voordele van lapdoeke. Ook veral om te bewys dat mense in armer gemeenskappe dit maklik ook kan doen al het jy nie ‘n wasmasjien nie. Flats is ook die goedkoopste opsie en mens kan sommer vir cheap cheap by PEP koop. Basies behels dit dat daar vir ‘n hele week net van die outydse vierkantige doeke wat jy vou en met ‘n snappi vasmaak gebruik gaan word en dat mens gaan handwas. Met hierdie post wil ek dus al my vriende wat ook kinders in die doeke het uitdaag om te probeer. Selfs al gebruik jy net een keer ‘n lapdoek, maak dit alreeds ‘n verskil in jou beursie, die omgewing en jou baba se boudjies. Komaan, probeer!

Ek sal vir die periode van 16-22 Mei probeer om daagliks te “update” hoe ek die uitdaging ervaar.

Ek gebruik meestal Little Lamb se doeke. Ek’s baie tevrede met die doeke self en nog meer tevrede met hul fantastiese verkoopsdiens. Verder gebruik ek ook nog pockets van Cherub Tree en strikluiers van Disana wat ek tweedehands gekoop het. Ek’s tevrede met hul. **Ek word nie betaal om hierdie ‘brands’ te adverteer nie.

 

 

 

Dinge wat ek van Nederland gaan mis

Verlede jaar het ek ‘n post geskryf oor die dinge wat ek as beter ervaar in Suid-Afrika. ‘n Paar mense was hoogs die dinges in vir my (mens mag mos nie waag om ‘n goeie woord oor Suid-Afrika te rep nie) en ek’t sommer ‘n gevloek en dinge in my Facebook inbox gekry van mense wat vertel hoe ek lieg ens (die een persoon kom van Brakpan af – so ek vergewe maar — no offense) en ek wonder of sekeres van hulle al ooit in Nederland was om te kon bepaal of ek lieg en of hul net kwaad was omdat ek ook iets goeds van my eie land te sê gehad het. Sommige ander, veral Nederlanders, was weer ontsteld en het gevoel dat ek Nederland in ‘n slegte lig probeer stel het. Dit was egter geensins my bedoeling nie – ek wou bloot net wys dat daar ‘n paar goedjies is wat wel in SA beter is. Nietemin, ek het belowe om ‘n post te skryf oor Nederland se goeie punte ook. Oor die dinge wat ek gaan mis as ons oor 6 maande teruggaan, want daar is vir seker dinge wat ek baie gaan mis. Nederland was goed vir ons.

1. Seker obvious vir enige Suid-Afrikaner, maar ek gaan die veiligheid mis. Nooit hoef ek oor my skouer te kyk nie, ons sit ons woonsteldeur net op knip (granted – hulle het by die meisie onder ons ingebreek), ek hoef nie my handsak vas te klem nie (behalwe in Amsterdam — maar dis nie die Nederlanders se skuld nie). Ek’t al baie keer laat gewerk (tot middernag soms) en kon met gemak alleen huistoe stap. Iets wat ek nooit ooit in SA sal waag nie. Ek en Adi gaan stap ook gereeld in die aande in die stad – ek’s mal oor die atmosfeer dan, en ons het nog nooit bedreig gevoel nie. Die enigste misdaad wat ons wel ervaar het is dat twee fietse gesteel is. Dit blyk ook ‘n nasionale sport hier te wees – Nederland het meer fietse as mense, tog het jy twee slotte nodig as jy nog jou fiets wil behou.
2. Die fietskultuur. Dalk gaan ek dit nog meer mis as die veiligheid. Ek’t eintlik lief geraak vir my fiets en dink ek mag dalk ‘n traantjie pik die dag as ek haar moet agterlaat. Ek’t hom gepimp – turkois gespray-paint, met kleurgoedjies in die speke en ‘n mandjie. Nooit sou ek vroeër kon dink dat ek 10km fiets sou ry om by iemand te gaan kuier nie – hier is 10km nie ver nie en raak dit al 2de natuur. Fietsry is ook die vinnigste vervoermiddel vir kort afstande aangesien busse se roetes baie keer so is dat dit langer vat en karre nie altyd parkeerplek kan kry nie. Nederland is ook natuurlik uitstekend ingerig vir fietsry. Nie net is dit plat nie, hier is uitstekende fietspaaie wat ook sorg dat jy meeste van die tyd nie die pad met motoriste hoef te deel nie, en as jy wel die pad moet deel, is jy in die veilige posisie dat indien ‘n ongeluk gebeur dit altyd die motoris se skuld is. Baie sal dalk meen dis onregverdig, maar daardie reël het my ook baie meer selfvertroue gegee omdat ek weet dat motoriste juis daarom versigtiger ry en uitkyk vir fietsers. Een ding wat ek wel haat is scooters, oftewel brommers. Dis altyd hierdie vet volksvreemde mense wat op dit ry en jou byna uit die pad uit jaag. Jy weet daardie gevoel wat mens in die middestad kry as jy ‘n minibus taxi sien? Dis daardie selfde gevoel as ek ‘n brommer sien.
3. Sneeudae. Dit gebeur nie baie in Nederland nie, maar die twee dae ‘n jaar wat dit wel sneeu geniet ek baie. Dit is ongelooflik kalmerend om die sneeuvlokkies te sien val en die witte winter-wonderland is net te pragtig daarna. Dit maak die koue weer darem so bietjie meer die moeite werd.
4. Kringloopwinkels! Dit is tweedehandse-winkels. Man, het ek nou al bargains raakgeloop. Nog nooit het ek enige klere nuut gekoop vandat ons hier woon nie. En waarom sal ek? Ek kan nie glo SA het nie ook sulke winkels in elke dorp nie. Mens kan letterlik enigiets by die kringloop koop en baie van die dinge is nog in top kwaliteit vir ‘n fraksie van die prys wat jy nuut sou betaal. Ek’t al ‘n paar keer ons gaste soontoe gevat en ek dink hul het die inkopies nog meer geniet as wat ‘n hele mall in SA sou kon bied.
5. Publieke vervoer. Ons het die afgelope 2 jaar nie ‘n kar nie en het ook nog nie een keer gevoel dat ons dit mis of nodig het nie. Met die treinkonneksies en busse is als gefix en soos ek al vroeër genoem het is fietsry die ding om te doen. Nederland se treine is ook baie goedkoper as bv Duitsland s’n en dis moontlik om retoerkaartjies van enige plek in die land vir so €7 te koop (dit werk so bietjie met ‘n loophole, so as jy nie weet hoe om dit te koop nie, laat weet my en ek sê jou). Ook kan jy by baie winkels soos Blokker en Kruidvat dagkaarte koop van ongeveer €15 waarmee jy dan vir ‘n hele dag onbeperk in Nederland kan reis.
6. Jy moet als self doen. Nou hierdie punt het ek ook in my vorige blog genoem in ‘n negatiewe lig. Maar dit het ook ‘n positiewe kant. Nie net het ek geleer dat ek als self kan doen, ek kan nou my huis self skoonmaak en trots wees daarop. Ook is ek nou al ‘n pro as dit by inkopies inpak kom, al trek my keel nogsteeds styf as dit voel ek kry nie klaar gepak voor die persoon na my se goed al opgelui word nie. Ek hoop as ons teruggaan SA toe dat ek ook sal kan volhou om als self te doen. Ek weet mos nou dat ek kan.
7. Herwinning. In die begin is dit iets waaraan ons Suid-Afrikaners nie gewoond is nie, maar dit word nogals ‘n lewensstyl. Papier, glas, plastiek, komposhoop, tekstiel, ou batterye, ou gloeilampe, gebreekte elektriese ware en die res. Als geskei. Sommige goed soos die papier en tekstiel word by jou huis opgelaai op sekere dae. Die kompos gebruik ons self in ons balkon-tuin (waar als heeltyd vrek, maar dis ‘n ander storie), die plastiek en bierbottels kan ons terugvat winkel toe en geld terugkry, vir die glas is daar spesiale bakke orals in die stad waar jy dit kan ingooi – weereens moet jy dan ook skei – groen, bruin en witglas. Ook is daar spesiale plekke vir die gloeilampe, batterye en elektriese goed waar jy dit kan ingooi. Ek’t ook besluit om te probeer om ons baba met lapdoeke groot te maak en het soveel meer positiewe reaksies van Nederlanders gekry as die Suid-Afrikaners wat dink ek is mal — nogal jammer dat die idee so vreemd vir my mede-volksgenote is. Ek sou dink hul sal ook ons mooi land met minder rommel wil sien…maar self doen (soos klere was) is mos maar iets wat nie maklik kom nie.
8. Reguit-geit. Nederlanders draai nie doekies om nie. Hul sê ‘n ding soos dit is en dis nou so. Niemand neem aanstoot nie en almal is eerlik. Ek’s mal daaroor. Dink ek’s self bietjie so…
9. Swangerskapsorg. Ek was nou nog nooit swanger in SA nie, maar maak maar my eie afleidings nalv wat ek hoor en sien met vriende en familie. In Nederland gaan jy nie na ‘n ginekoloog toe as standaardpraktyk nie. Slegs as daar ‘n probleem opgetel is en jy meer intensiewe hulp benodig. Swanger wees is nie ‘n siekte nie. Dus het jy ‘n vroedvrou wat jou die hele swangerskap deur begelei. Omdat jy nie siek is nie, is hospitaal ook nie juis ‘n groot ding hier nie. Meeste vrouens het tuisbevallings. Soms betaal die medies nie eers als as jy kies vir ‘n hospitaalbevalling sonder goeie rede nie. Ons huis voldoen nie aan die vereistes vir ‘n tuisbevalling nie, so ek gaan wel hospitaal toe, maar wat bekend staan as poli-klinish. Nou basies huur ek net ‘n kamer by die hospitaal. As ek in kraam sou gaan, sal die vroedvrou eers by die huis my vordering kom dophou en eers as ek byna aan die einde is sal ons hospitaal toe gaan vir die geboorte self. Ook daar is dit die vroedvrou wat my begelei die heeltyd tensy daar een of ander noodgeval sou insluip waar ‘n ginekoloog dan sal oorneem. As die baba klaar gebore is en als het goed gegaan, kan ek ook verwag om na twee ure ontslaan te word.
10. Kraamsorg. Elke vrou wat ‘n baba kry is geregtig op 8 dae kraamsorg waar iemand jou tuis kom help. Die medies betaal ook daarvoor. Die kraamversorgende kyk dan om na jou en die baba se gesondheid, help met tips en om die nuwe ouerpaar te laat gewoond raak, help in die huis (skoonmaak, koskook) en as jy nog ander kinders het, sal die kraamsorg selfs daarmee help. Bargain!
11. Borsvoeding. Niemand knip ‘n oog as jydie beste keuse vir jou kind se voeding maak nie. Regtig ‘n bargain veral as mens kyk na die negatiewe houding wat Suid-Afrikaners (lees: wit Afrikaners) daaromtrent inneem. Jammerte dat ons ou volkie so deur die formulemelk maatskappye gebreinspoel is om te dink dis iets immoreels of sleg.
12. 

    

    Tradisies soos Sint Maarten en Sinterklaas. Sint Maarten vind plaas middel November. Die kinders maak dan lanterntjies en gaan dan in die buurt by al die huise om en gaan sing liedjies. Die mense gee dan vir hulle lekkers of vrugte. In ‘n sin seker baie dieselfde as die Amerikaanse trick-or-treat minus die gross stuff. En Sint Maarten het ook ‘n mooi storie daaragter van ‘n belangrike man wat barmhartigheid aan ‘n behoeftige man bewys het deur sy mantel met die man te deel. Sinterklaas is ook ‘n tradisie wat afkomstig is van ons kerkgeskiedenis van Sint Nikolas. Eintlik ‘n merkwaardige verhaal – Sint Nikolas het by die “counsel of Nicea” vir Arius deur die gesig geslaan omdat Arius dit gewaag het om Jesus se goddelikheid te bevraagteken. Ek ken ook nie al die details nie, maar soos ek verstaan het hy ook slawe wat gevlug het vanaf hul Marrokkaanse of Turkse slawedrywers ingeneem en gehelp – vandaar die Zwarte Pieten wat ook deesdae uit verband geruk word deur die vervelig rassisme deuntjie wat elke tweede poepol deesdae sing. Sinterklaas se intog in die stad is dan ook altyd ‘n prettige feesdag, veral vir kinders. Hy en sy Pieten kom op die bote aan met ‘n gesing en gejubel voor hy dan op sy wit perd (Amerigo) klim en deur die stad ry. Die tradisie is om op 5 Des (in Noord-Nederland) of 6 Des (in die Suide) aan die kinders klein presentjies uit te deel. Dit gaan ook gepaard met speletjies en kruidnoten is ‘n egte Sinterklaas koekie wat mens net die tyd van die jaar in die winkels te koop kry — en wat heerlik is! Waarskuwing: Dis verslawend!

13. 

    

    Nog ‘n lekker tradisie is Koningsdag. Dit vind plaas op die koning se verjaarsdag. Almal kan dan hul wit olifante op ‘n vlooimark smous. Daar is natuurlik ook oranje gekte met almal wat oranje aantrek vir die dag.

14. Dis naby ander Europese lande. Dus is dit maklik om te reis en meer van die wêreld te kan sien. Ook is inter-Europese vliegkaartjies spotgoedkoop en hoef jy ook nie ‘n plaas se prys te betaal om nog ‘n land by jou “places-to-see” lysie af te merk nie.
15. 

    

    

    Lente-tyd. Natuurlik het ons ook lente in Suid-Afrika, maar mens sien nie die verandering so kwaai soos wat mens dit in Nederland sien nie. Al die blomme en bloeisels en klein diertjies ens ens! Te pragtig vir woorde.

16. Die Nederlandse taal. Sommige dinge sê net ongelooflik lekker. En hul idiome en gesegdes is baie kreatief. Ek gaan vir seker die Nederlandse ondertitels mis – soms is die vertalings skreeusnaaks…en natuurlik klink baie woorde soos vloekwoorde… Poes is ‘n kat en kont is jou boude. En kak is nie ‘n vloekwoord nie. Moet net nie jouself verskoon vanaf die etenstafel nie!

Nou is my brein moeg – dink die swangerskapshormone maak ook nou dat ek nie verder aan nog iets kan dink nie. Ander Saffas in Nederland kan gerus comment as hul nog iets het wat ek by die lysie kan voeg!

The American dream – ‘n nagmerrie by die konsulaat

Tydens die Somer van 2015 is ek en Adi bietjie na Amerika gewees waar ons van ons Facebook vriende in persoon gaan ontmoet het en waar Adi vir 4 Sondae by ‘n klein kerkie gaan preek het. Maar meer oor ons trippie later. Eers wil ek my ervaring met die visum-aansoek deel.

Ek wou al lankal vertel, maar was so bang ek word gearresteer of assassinate as ek uitpraat voor ons trippie dat ek dit vir ‘n rukkie eers uitgestel het, haha.

Eerstens as jy op die internet jou afspraak maak, moet jy ‘n vraelys invul. Die vreemdste vrae onder die son. Vrae soos: “Do you plan on being a prostitute” of “do you plan to engage in terrorist activities?” Imagine nou ek tick “no” en gaan blaas ‘n bank of iets op… Gaan hul dan met my raas en sê “Jy’t BELOWE jy sal nie!!!”

Op die website sê hul dat as mens jou selfoon saambring, dit dalk jou afspraak kan vertraag weens sekuriteitskontrole. Maar aangesien ek die middag weer terug in Groningen moes wees om die oppaskinders by die skool op te tel en ek nie geweet het hoe lank dit gaan vat nie (die treinrit alleen is 2 ure lank), kon ek nie regtig my foon tuis los nie aangesien ek die kinders se ouers sou moes bel as ek nie betyds kon terug wees nie. Dus beplan ek toe om ‘n uur vroeër al vir my afspraak daar op te daag.

Daar gekom staan daar een norse man voor die konsulaat. Ek gaan na hom en wys my papiere. Hy sien ek’s vroeg en stuur my toe weg. “Come back at your appointed time.” Nou ja, ek stroll toe maar daar op Amsterdam se museumplein rond, drink ‘n koffie’kie en eet ‘n stroopwafel. So 5 minute voor my afspraaktyd gaan ek terug. Die keer verloor die meneer dit en skree op my “I told you to come back at your appointed time!!!!” F****t ou, haal die boeing uit jou hol, dis net 5 minute!!! (Ek’t dit net gedink – nie hardop gesê nie, maar ek wou).

Ek’t maar weer vir 5 minute gaan stap en toe teruggekom. Terug daar, vra hy of ek my selfoon by my het. Ja ek het. Ek het dit ook al die eerste keer wat ek soontoe gegaan het vir hom gesê. Baie nors word ek na ‘n ander ry gestuur. Die ry van die “stout kinders” wat hul selfone by hul het.

Daar staan ons toe vir seker ‘n driekwartier en wag tot ‘n sekuriteitswag uitkom en vir ons vertel dat die konsulaat nou gaan sluit en dis nou sleg vir ons maar ons moet re-schedule want hul het nie tyd om ons selfone deur die security check te sit nie. Maar….hy sê toe ook: “If you can get rid of your phone within the next 10 minutes, you can go right in.” Ek en die een Hollander daar dink dadelik dieselfde ding en ons hardloop na ‘n blombedding aan die oorkant van die plein en gooi ons fone sommer daar in. Ons het besluit ons vat die kans vir ons fone om gesteel te word — myne was toe net ‘n ou Blackberry en dit sou my inelkgeval meer gekos het om te re-schedule. Terug by die konsulaat kom daar ‘n shitload sekuriteit uit. “You have committed an act of terrorism by planting electronic devices in front of a US consulate, this is a felony.”

Kyk, ek bevuil amper myself en bars in trane uit. Ek sê vir die mense “do I look like a terrorist??? You told us to get rid of our phones, that’s what we did!” Ons word toe beveel om ons fone te gaan haal, hul sal gou die check doen. Ek glo nie hul wou ons regtig arresteer nie, net weer bietjie hul eie magsgevoel boost deur ons te intimideer.

Hollandertjie word beveel om sy foon se battery uit te haal. Ek wil nie tyd mors nie en haal my battery ook uit. Die offisier ontplof. “I did not tell YOU to take out your battery, I need to see it on!!!!” Okay okay, ek sit weer die battery in. Nou ek weet nie of jy weet hoe lank ‘n Blackberry vat om aan te gaan as jy die battery insit nie. Laaaaaank. Offisier verloor weer sy cool en dinges my uit omdat my foon so lank vat. Ek kan mós die foon aanjaag. Op die ou end is hy te ongeduldig om te wag tot die foon aangaan en word ek gevra om die battery uit te haal. Nou weet julle wat is die sekuriteits check wat apparently so lank vat??? Dis so wit papiertjie dingetjie wat hy net so oor my foon waai. Vat 2 sekondes tops!!!

Binne die gebou moet ons ook deur een van daardie scanner goed loop. Stupid kaaskop het toe ‘n broodmes in sy tas! Ja, dis nou een ding van die Hollanders. Hul pak nie ‘n klaargemaakte broodjie vir die dag in nie. Hul pak ‘n halwe brood, mes en grondboontjiebotter in en maak dan deur die dag broodjies wanneer hul honger is.

Eerste balie waar ek moet aanmeld daar binne kry ek toe ‘n baie vriendelike man wat my help. Toevallig is hy ‘n Nederlander. Baie opgewonde toe hy my SA paspoort sien en wil net hê ek moet asseblief bietjie Afrikaans met hom praat. Hy’t my nogals gehelp om te kalmeer na my “felony” van vroeër.

In die onderhoud ry hoor ek die gesprek met die meisie voor my. Sy word haar visum geweier. Sy’s oppad na ‘n konferensie in die VSA, maar het pas klaar studeer en nog nie werk in Nederland nie, toe figure die beampte dat sy nie genoeg bewyse het dat sy gaan terugkom nie. O donner, ek gaan nie my visum vandag kry nie, is al waaraan ek kan dink.

My beurt. Nog ‘n nors Amerikaner. Hy val weg met klomp name wat hy opnoem en vra of ken ek die mense. Ek ken niemand nie. Hy kyk my aan asof hy nie ‘n woord uit my mond glo nie met “are you sure you don’t know them?” Hy vra toe wat ek in Nederland doen vir ‘n werk. Ek’s ‘n nanny. Nee ek het nie ‘n kontrak nie. Maar geluk (prys die Here) het ek ‘n brief van my werkgewers wat my vakansiedatums uitstippel en wanneer ek weer moet begin werk. Volgende vraag: hoe ken ek my vriende in die VSA? Okay, so ek kon net nie vir hom sê dat ons hul op Facebook ontmoet het nie. Dan gaan ek mós die visum kry. Ek sê “networking”. Hy kyk my weer weird aan. Dit lyk nie of ek die visum gaan kry nie. Hy vra my “What are you going to do at thát church?” Nou omdat daardie kerkie nog bitter klein is en nog nie geregistreer is as ‘n kerk nie het ek heeltemal niks daaroor gesê of so nie. Bloot net dat ons vir vriende gaan kuier. Dus het hul op ‘n manier goed op my gespy om goed te weet wat ek nie vertel het nie. My tong knoop amper soos wat ek iets probeer uitdink “we are Christians and planning to attend church on Sundays.”

Skielik kry ek die brainwave om te sê dat Adi al die mense ontmoet het. Hy was vroeër die jaar in Florida vir ‘n konferensie. Ek sê dit vir die man. “Did we issue his visa?” Yes. Gelukkig het ek op die laaste minuut voor ek die oggend by die huis weg is, sy paspoort saamgevat en kon ek vir hom wys. Toe wou hy weet wat ons in Korea gesoek het… Net bietjie gaan geld maak ou.

Die man kyk my stip in die oë. Ek dink “o shit.” Hy sê: “Enjoy your stay in the United States of America.” Ek glo dit nie. Ek vra hom “so is my visa approved????” “Yes.”

All’s well that ends well, maar dit was vir seker een van die mees stresvolle dinge wat ek nog gedoen het. Oppad terug Groningen toe tjank ek van verligting in die trein. Drie dae later word my paspoort met die visa by my afgelewer. 10 jaar geldig. Dankie tog!! Nou weet ek darem vir seker ek hoef die volgende 10 jaar nie deur dieselfde stront te gaan nie.

Nou wonder ek… julle Amerikaanse boikies, gaan julle my blog vertaal en lees? Watch my lekker hoor!

 

 

Pro-lewe, selfs in die moeilike gevalle.

Diegene wat my goed ken, weet dat die hele pro-lewe kwessie een groot passie van my is en ek sal myself seker ook as aktivis kan beskryf. Ek dink dis absurd dat vrouens die keuse mag hê om hul kind te vermoor. Moord mag nooit ‘n reg wees nie. In kort, ek dink dis walglik as jy jouself soos ‘n slet gedra het en dan toelaat dat ‘n babatjie met sy lewe daarvoor moet boet.

Maar nou ja. Sonder om die mees algemeenste rede vir aborsie (naamlik “choice”) in ag te neem, gaan ek bietjie my standpunt verduidelik oor die moeiliker kwessies. Ek begryp dat baie mense nie met my oor my standpunte gaan saamstem nie, maar voel steeds welkom om my iets te vra in die comments en om my sieninge te “challenge”. As daar egter vloek en skel en persoonlike aanvalle by jou comment betrokke is, sal hy nie geplaas word nie. Ek gaan eers net ‘n stuk met my opinie oor die betrokke kwessies skryf, en sal dan later skakels inplaas om van my stellings te steun.

Verkragting:

Hierdie is seker die argument wat altyd eerste opgebring word as mense aborsie wil verdedig. Verkragting is ook ‘n verskriklike traumatiese gebeurtenis en iets wat elke 17 sekondes in Suid-Afrika plaasvind. Dus is dit baie relevant vir ons en voel ek dis die een om eerste aan te spreek aangesien meeste Suid-Afrikaners aborsie in hierdie geval steun sonder om ‘n oog te knip.

Eerstens is dit ‘n ongelooflike klein persentasie van mense wat ‘n aborsie ondergaan wat wel verkrag is. Dit gebeur dat iemand swanger kan raak na verkragting, dit sal ek nie ontken nie, al is die kans baie skraal. ‘n Vrou se liggaam is so in ‘n veg-of-vlug toestand vol adrenalien as verkragting plaasvind dat die kans op bevrugting baie klein is. Dus, selfs al sou ons aborsie slegs toelaat op grond van verkragting, is dit nogsteeds nie ‘n rede om aborsie te wettig vir enige rede nie, aangesien hierdie maar so ‘n klein persentasie is.

Tweedens. ‘n Lewe is ‘n lewe. En moord is moord. Die Engelse het die gesegde “two wrongs don’t make a right.” Ook is daar al baie verhale van meisies wat meen dat die aborsie vir hul meer traumaties was as die verkragting en dat hul ‘n ongelooflike skuldlas na die tyd gevoel het. Hoekom sal mens iemand wat alreeds deur hel is, deur nog meer hel wil sit deur ‘n aborsie aan te beveel? Daar is ook vele gevalle van kinders wat die resultate van verkragting was, wat wonderlike mense uitgedraai het. Hoekom sou mens hul ‘n lewe, lewe wat deur God gegee is, ontneem?

Derdens. Dis nie net die verkragter se kind nie. Elke kind het twee ouers. Dus is jý, die mamma van hierdie babatjie. Onthou dit! Dis JOU kind. Mens kry baie slegte ouers, hulle is nie noodwendig verkragters nie. Omdat iemand ‘n slegte ouer is, beteken nie hul kinders verdien die dood nie. As onderwyseres het ek geleer dat mens nooit ‘n kind mag kwalik neem indien hy simpel ouers het nie. Maak nie saak hoe kwaad die ouers jou gemaak het nie, jy mag nie die kind anders hanteer nie.

Wat is jou opsies sal jy dan vra?

1. Werk deur jou trauma en laat iets goeds daaruit kom. Laat jou kind vir jou ‘n nuwe begin wees. Hou jou babatjie en wees die beste mamma vir die kindjie wat jy ooit kan wees.
2. Gee jou babatjie op vir aanneming. So kan jy ‘n ander paartjie gelukkig maak, sonder dat jy die skuldlas van moord ook op jou skouers moet dra.

Omdat hierdie so ‘n relevante onderwerp in SA is, het ek self ook al baie gewonder wat ek in so posisie sou doen. Ek weet ek sal vir seker nie met myself kan saamleef as ek ‘n babatjie se lewe geneem het nie. Aanneming klink soos ‘n baie beter opsie, alhoewel ek ook nie weet of ek dit oor my hart sal kan kry om die babatjie weg te gee nie. Dis dan mý kind! Dalk is dit te maklik vir my om te sê omdat ek juis nie ooit in hierdie posisie was nie, maar ek glo ek sou my kind gehou het en die beste van ‘n slegte saak probeer maak het.

Getuienisse deur mense wat dmv verkragting gebore is of wat swanger geraak het na verkragting:

https://www.lifesitenews.com/news/we-are-not-cannon-fodder-woman-conceived-in-rape-calls-out-pro-lifers-over

https://www.lifesitenews.com/news/woman-who-chose-life-after-brutal-rape-at-12-has-no-regrets-says-her-daught

 

Down sindroom

Om een of ander rede dink Suid-Afrikaanse Christene dit is okay om gestremdes te vermoor. Ek’t nog nooit een van my Amerikaanse of Nederlandse Christen-vriende hoor sê dat hul aborsie sal steun in hierdie geval nie, maar om een of ander rede verwag Suid-Afrikaners dat mens moet aborteer as down sindroom opgetel word by ‘n ongebore baba. Ek blameer die kerke in SA, asook die ou regering wat vroeër die standpunt gehuldig het dat aborsie okay is onder sekere omstandighede. Nou glo Afrikaners dat dit ook okay is. Dit is nie okay nie! Moord is nooit okay nie. Om gestremdes as minderwaardige lewens te beskou is nie okay nie!!!! Daar is NIKS Christeliks daaraan nie. As jy aborsie steun is jy nie ‘n Christen nie. Hier is van die selfsugtige redes wat voornemende ouers meestal gebruik: https://www.lifesitenews.com/pulse/real-couples-who-plan-to-abort-down-syndrome-babies-defend-their-choice. Die aaklige waarheid is dat 90% van babatjies wat met down sindroom gediagnoseer word, die doodsvonnis opgelê word.  Soms lyk dit vir my dat diere beter moeders is as mens sien hoe hierdie chimpanzee vir haar downs babatjie gesorg het.

Opnames het al gewys dat meer Down sindroom mense hulself as gelukkig beskou as ‘normale’ mense. So hoekom sal mens wil redeneer dat jy dit ter wille van die kind wil doen en meen jy wil die kind so ‘n lewe ‘spaar’? Is dit nie eerder jou eie gemak waarvan jy praat nie? Ook meen baie van die ouers dat hul lewe meer verryk is met hul down sindroom kind.

Mens kan hoë hoogtes bereik, selfs al het jy Down’s. Bloemfontein se eie Sheri Brynard is bewys daarvan. Google haar bietjie. Wat ‘n inspirasie!!

Natuurlik gaan mens baie hindernisse op die pad ervaar met ‘n gestremde kind. Dit sal ek nie ontken nie. Maar is dit die spyt en verwyt werd wat jy die res van jou lewe gaan ervaar omdat jy jou eie kind se lewe geneem het? Ek ken nou al ‘n paar mense wat kindertjies het met Down’s. Ek kan jul belowe dat hul soveel liefde en vreugde uit hul kindertjies put. Amerikaanse vriende het selfs 3 aangenome Down’s boetie en sussies. Ek haal my hoed af vir hul ouers wat dit op hul geneem het om so ‘n taak heeltemal vrywillig aan te pak.

Weereens, as jy regtig nie self kans sien om jou eie kind groot te maak nie, is aanneming nogsteeds die meer liefdevolle keuse. In die VSA is daar selfs ‘n waglys van ouers wat bereid is om ‘n Downs babatjie aan te neem. Onthou, dit is nie ‘n doodsvonnis nie, moenie dit een maak nie!

Ongelukkig is daar ook baie hartelose dokters daarbuite wat dalk selfs gaan weier om jou gestremde kind te behandel. Bid asb vir die ouers van gestremde kinders vir hoop en krag, bid ook vir mediese personeel sodat hul harte kan verander. Bid vir die algemene populasie om hul houding teenoor gestremdes te verander sodat hul ook sal besef elke lewe is waardevol, ongeag gestremdheid.

Onvereenigbaar met die lewe

Baie dokters sal dalk afwykings vooraf optel en dan aborsie aanbeveel aangesien die baba heel moontlik nie na geboorte sal oorleef nie. Dit kan waar wees. Maar dokters is nie altyd reg nie. Ek’t al gehoor dat babatjies 100% normaal gebore word na ‘n vreeslike diagnose. Ek’t ook gehoor dat babatjies ook met erge gebreke gebore word en tog oorleef en ‘n seëning aan hul ouers is. Ek’t vanoggend hierdie artikel oor baba Jaxon gesien wat nie eers ‘n hele brein het nie, wat so pas sy eerste verjaarsdag gevier het en al woordjies soos “hello” kan sê.

Self 23 weke swanger en ek kan nie eers begin om te imagine waardeur ‘n ouer moet gaan wat so ‘n slegte diagnose kry nie. In hierdie week het ek gehoor van ‘n vriendin se familielid wie se babatjie ook met net een breinlob gediagnoseer is. Ook 23 weke. Dit het aan my hart geruk. Dit het my aan die dink laat sit. Wat sal ek in so ‘n situasie doen? My konklusie is dat as mens weet jy net ‘n kort geleende tydjie saam jou kind mag oor hê, sal jy die tydjie wil verkort of die meeste daarvan wil maak? Nog soveel moontlik skoppies voel, nog jou babatjie vashou? Dalk is die uiteinde soos baba Jaxon? Dalk sterf jou kindjie na geboorte. Maar dan kan jy darem jou kindjie vashou, afskeid neem. Foto’s neem. ‘n Afdruk van die voetjie maak. Ietsie oor hou. Begrafnis hou. Waar laat aborsies meestal gepaard gaan met ledemate uitmekaar ruk, met niks om vas te hou nie. Dalk net jou baba se organe vir navorsing en die vervaardiging van kosmetiese produkte gebruik? Die onlangse Planned Parenthood videos bewys dat hierdie dinge gebeur.

Nog ‘n rede om liewers met so swangerskap voort te gaan is omdat babatjies wat onder 26 weke gebore word en sterwe, volgens Suid-Afrikaanse wet nie op ‘n begrafnis geregtig is nie en dus as “mediese afval” gesien word.

Gaan kyk ook deur die foto’s van Genevieve Edman van hul seuntjie wat met Acrania gediagnoseer was. Hulle het gekies om die swangerskap te laat voortgaan al het hulle geweet dat sy geboortedag ook sy sterfdag sal wees. So kon hul vir 9 maande lank tyd saam hul seuntjie spandeer, hom vashou na geboorte en vir hom ‘n waardige begrafnis bied. Persoonlik dink ek dit was baie minder traumaties vir hulle as wat dit vir iemand sou wees wat self verantwoordelikheid vir hul kind se dood geneem het.

Lewe van die moeder is in gevaar:

Beslis ‘n baie moeilike keuse! Ook, net soos verkragting, is dit net ‘n baie klein persentasie van swangerskappe waar dit gebeur, tog word dit ook heeltyd as argument gebruik om aborsie te wettig. Hier moet mens egter onthou dat dit soms anders as die ander gevalle kan wees. As dit ‘n uitgemaakte saak is dat die vrou gaan sterf indien ‘n aborsie nie gedoen word nie, dan is die beeindiging van die swangerskap geoorloof. Soos in die geval van buisswangerskappe. Dus sal die vrou en kind sterf. 2 Lewens. Indien die swangerskap beeindig word, red jy dalk een lewe. Jy neem dus nie ‘n lewe  net om te moor nie, maar om ‘n lewe te red. Dit is die verskil. Gevalle soos kanker is anders dink ek. Ek verstaan nie die argument dat jy ‘n baba doodmaak omdat die kanker-behandeling hom dalk kan doodmaak nie. Indien die babatjie wel doodgaan agv die behandeling, is dit nie omdat jy hom doodgemaak het nie, dit was ‘n nagevolg van die kanker.

Ek hoor pre-eklampsie kan ook as rede gebruik word, maar ek het self nie genoeg kennis daaroor om enigsins my opinie te gee nie. Dus sal die argument wat ek ook gebruik het met die buisswangerskap hier van toepassing wees. As dit wel ‘n toestand is wat andersins onder beheer gebring kan word, dan moet dit eers probeer word. Aborsie moet altyd die heel heel laaste uitweg wees.

Hoe kan jy betrokke raak by die pro-lewe beweging?

Ek moet erken dat ek in SA nog nie meer as net ‘n Facebook-aktivis was nie. Dis eers vandat ek in Nederland woon dat ek meer aktief in daardie opsig geraak het. Ek kry wel gereeld navraag van Suid-Afrikaners oor hoe hul betrokke kan word.

• Facebook is ‘n baie handige en nuttige ‘tool’. Gaan volg blaaie soos African Christian Action en Abort97 om op hoogte te kom van wat in SA aangaan.
• Share gereeld jou opinie. Baie mense sal jou delete. Maar baie sal jou later inbox en vertel hoe jy hul lewe verander het. Dit is baie bevredigend!
• Woon die March 4 Life en LifeChain Sundays by. Inligting word jaarliks op African Christian Action se page gegee. Daar word verskeie aksies in verskeie dorpe geloods.
• Indien daar nog nie aksies in jou dorp of stad is nie, begin iets. Staatshospitale en Marie Stopes klinieke doen aborsies. Die maklikste is om literatuur in die hande te kry (ek’s seker Africa Christian Action sal bereid wees om te help) en dit dan uit te deel aan mense wat die kliniek of hospitaal wil binnegaan. Dit sal jou ook meer vrymoedigheid gee om ‘n gesprek te begin.
• Motiveer jou predikant om meer oor hierdie kwessie te praat.
• Betoon liefde aan gestremdes. Moenie hul minderwaardig ag nie.
• Bied hulp aan enkel-moeders aan.
• Moenie vir politieke partye stem wat aborsie ondersteun nie. Kyk op www.savotersguide.org om te sien watter partye nog Bybelse beginsels navolg.

Ek hoop om hierdie blog nog aan te vul met links na artikels en foto’s en dies meer. Ek hoop dat dit vir iemand iets kan beteken.

Ekstra vir die Mandela-aanbidders: Aborsie is deur hom gewettig in SA. Dr Peter Hammond vertel van sy ontmoeting met Mandela om hom te vra om nie aborsie te wettig nie. Kyk die video hier.

Kragtige getuienis van aborsie oorlewendes: https://www.lifesitenews.com/news/abortion-survivors-story-goes-viral-after-she-testifies-in-congress.

Indien jy wel self al ‘n aborsie ondergaan het, vir welke rede ookal. God se vergifnis is vir jou ook beskikbaar. Stort jou hart voor Hom uit. Bely skuld. Ontvang vergifnis. Gaan en sondig nie meer nie. Ek sal jou dan ook aanmoedig om vir pastorale berading te gaan. Jy hoef nie alleen hiermee te worstel nie.

Griekeland: Kos it’s lekker!

Na 3 jaar van getroude lewe het ons ‘n regte egte honeymoon gekry! Ons het besluit op Griekeland en is voort na die reisagent. Die goedkoopste opsies was Kreta en Kos. Ja ja, ons is al goed suinige Nederlanders. Ek’t nog nooit voorheen in my lewe van Kos gehoor nie, maar het besluit om te gaan google en het op ‘n ekspat-groep gevra vir aanbevelings. Kos het loshande gewen en ons het bespreek. Jippie!!! Met bietjie google het ek ook gesien dat Kos in die Bybel voorkom. Handelinge 21:1. Nogal pretty cool om op ‘n plek te kon wees waar die ysters van die geloof ook was baie baie lank terug.

EN nadat ons ons van hulle losgeskeur het, het ons afgevaar en reguit koers gehou en by Kos aangekom, en die volgende dag by Rhodus en daarvandaan by Pátara.

Dis net ‘n week gewees, maar was so so nodig. Ons het besef met die wat ons so oorsee bly het ons eintlik lanklaas net ‘n gewone vakansie van rus beleef. Ons wou natuurlik soveel moontlik van Europa sien en het elke keer baie intense toere gedoen wat ons eintlik meer uitgeput as uitgerus gelaat het na die tyd. Ek het verlief geraak op Kos-eiland en sou ons langer in Europa woon of ooit weer dit kan bekostig, sal ek weer en weer en weer op ‘n Griekse eiland wil gaan vakansie hou.

Ons het Sondag 10 Mei vanaf Schiphol gevlieg. Terwyl ons wag vir ons vlug het ‘n snaakse mannetjie na ons geloop en vir Adi kom sonroom aansmeer. Gingers en ‘n son-vakansie is gevaarlik… Ons vlug met Arke was heerlik en dit was ‘n direkte vlug. Ons is vanaf Kos se lughawe weer met ‘n bus opgelaai wat ons tot by Imperial Hotel gebring het. Ons het die goedkoopste opsie vir ‘n kamer gekies maar later gedink dat dit dalk meer ekonomies sou wees as ons liewers ‘n duurder kamer met kombuisapparaat gekies het want op die ou end moes ons elke ete gaan uiteet het wat maar mens se geld vinnig opvreet. Die aand het ons so bietjie in die dorpie gaan rondloop en vir ons elkeen ‘n hoed teen die son gekoop. Ons het heerlike skaaptjops by La Strega Restaurant naby ons hotel geëet. Die baklava was ook van die beste wat ek nog geproe het.                     Die Grieke was ontsettend vriendelik en oral is geselsies aangeknoop en die verbasing was vir hul super groot om Suid-Afrikaners daar te kry. Ek dink nie dis ‘n algemene gesig nie.

Maandag 11 Mei: Ons het besluit om ons onmiddelike omgewing te gaan verken en het na al die bouvalle gaan kyk. Dit was nogals indrukwekkend, veral om te dink dat sommige pilare en mosaïekwerk al voor Jesus se tyd ontstaan het.                                            Ons het na ‘n bitter lang winter in Nederland ook die warmte van die son ingedrink.   Ons het ons eerste gyros pita geëet en dit was byna elke middagete se storie siende dat dit so vullend en goedkoop is. Ons het ook die boom van Hippokrates gesien wat glo een van die oudste bome in Europa is. Hippokrates is op Kos gebore en het daar gepraktiseer. Ons het vir ons ‘n kopie van die eed gekoop en ek was nogals verbaas hoe spesifiek dit sê dat geen geneesheer vir ‘n vrou iets mag gee wat tot ‘n aborsie sal lei nie en hoe ‘n geneesheer ook geensins euthanasie sal toepas, selfs al word daarna gevra nie. Deesdae vee meeste geneeshere hul bloot daaraan af. Geen trots meer in die beroep om te GENEES ipv dood te maak nie.

Nor shall any man’s entreaty prevail upon me to administer poison to anyone; neither will I counsel any man to do so. Moreover, I will give no sort of medicine to any pregnant woman, with a view to destroy the child.

Dinsdag 12 Mei: Die dag was bietjie reënerig en nie juis ‘n strand-dag nie, so ons was bly dat ons die vorige dag vir die ekskursie na Nisyros-eiland bespreek het. Ons het ‘n ferry geneem en vriende gemaak met ‘n ouer Britse paartjie. Die vertel ons toe dat hul baie graag SA sou wou besoek maar dat dit vir hul net te duur is. Dit was aanvanklik vir my ‘n skok want ek was altyd onder die indruk dat SA goedkoop is. Die ander kant is seker dat ek nog altyd SA se plaaslike fooie betaal het en nie as buitelander uitgebuit word deur hotelle en plekke nie. Ek weet wel dat die Gautrein belaglik duur is in vergelyking met treine en subways in Europa. Die vulkaan op Nisyros was nogals indrukwekkend. Ons het in die groot krater afgeklim en kon die hitte onder ons voete voel. Ook kon mens die stink-eier-reuk van die swael ruik en rook by gate sien uitkom en water hoor borrel. Daar is ‘n legende dat Poseidon glo met een of ander god baklei het en ‘n stuk van Kos-eiland afgebreek het en toe op die god gegooi het. Dis nou glo hoe Nisyros ontstaan het en die vulkaan is eintlik die ander god wat kwaad is en probeer uitkom. Ons het verder in die dorpie rondgestap wat te skattig is met sy blou en wit huisies, katte orals en mosaïek vloere.         

Woensdag 13 Mei: Die dag het ons heerlik op die strand spandeer, getan en geswem. Die water is super helder en ons kon die vissies saam ons sien swem. So wow!!               En natuurlik het ons die cocktails-op-die-strand ding gedoen! Die een waiter by die restaurant kan vlot Nederlands praat en ons het nogal lekker gelag vir hom. Hy’t perongeluk vir ‘n Nederlandse omie gesê goede morgen ipv goede middag en die oom het dadelik op sy horlosie gekyk en gereken dat hy die jong man moet reghelp. Die Griek was sommer geïrriteerd en het om “mureneuker” toegesnou. Glad nie ‘n mooi woord nie, maar ek en Adi het uitgebars van die lag. Ons het lekker met hom gesels oor al die snaakse gewoontetjies wat die Nederlanders soms kan hê. Wat ons glad nie van Kos-eiland verwag het nie, was hoe Nederlands dit is. Die restaurante adverteer vir kelners wat Grieks, Engels en Nederlands magtig is, daar is tot Nederlandse vlae en posters van die Koningsgesin oral op en natuurlik ‘n paar Hollandse restaurante vir die Nederlanders wat doodbang is om enige vreemde kos te probeer. Byna ‘n Nederlandse kolonie!

Met sonsondergang het ons gaan perdry by Salt Lake Stables. Ek was die een in die groep wat die beste kon perdry en was voor-in-die-koor saam die Griek terwyl die ander doer ver agter gebly het omdat hul te bang was vir gallop. Ek’t nogals spesiaal en super cool gevoel. Een van ons beste besluite gewees! Hulle het ons by die hotel kom op-en-aflaai, die perdry langs die strand met die son wat oor die water sak was amazing en ons is boonop deur die Grieke genooi om saam hulle te kom braai. Die vark is die middag geslag en ons kon seker nie vir varser vleis gevra het nie. Drinkgoed was op die huis. Ek wonder of hulle nie eintlik teen ‘n verlies gewerk het nie — ek dink die Grieke se gasvryheid is dalk ‘n goeie eienskap wat hul nou in ‘n ekonomiese krisis gekry het. Interessant van die aand — ons was ‘n baie diverse Europese groep met mense o.a. vanuit Holland, Denemarke, Tseggië, Duitsland ens, maar tog was die voertaal meestal Duits en nie Engels soos wat mens so maklik aanneem dit sal wees nie. Ons het lekker met die ou Griekse omie gesels — hy was super polities inkorrek en ek sal dit liefs nie herhaal wat hy als gesê het nie…ek wil nie deur die menseregtekommissie ondersoek word nie en netnou kry die omie ook grief as een of ander Afrikaanse libtard hier kan lees. Ek’t dit weer baie geniet om met iemand te gesels wat nie doekies omdraai as daar oor die realiteit gepraat word nie.

Donderdag 14 Mei: Ons het vir die dag ‘n karretjie gehuur om die hele eiland te kan volry. Snaaks genoeg wou hul my internasionale lisensie eerder as Adi se SA lisensie hê, maar tog moes hy bestuur. Ek weet nie hoe dit gewerk het nie, maar anyways! Dit was toe ook nou ‘n eerste vir Adi om aan die regterkant van die pad te ry en ook goeie oefening vir ons Amerika-trippie later vanjaar.

Ons is eerste na Thermes waar daar natuurlike warm water is weens ‘n vulkaan. Ek’s bly ons het vroeg gegaan want dit was toe nog taamlik stil daar. Die warm water was heerlik al het die swael-reuk maar erg gestink. Toe ons oppak en terug kar toe gaan, toe kom daar massas mense aan, so ons het dit goed getime.

Ons volgende stop was Zia, ‘n dorpie baie hoog in die berge. Ons kon pragtige uitsigte van daar bo kry al was die paadjie soms senutergend.                                             Daar was klomp stalletjies en Adi het vir hom heuningrum gekry en ek ‘n paar olyf-sepies. Ek was super tempted om van die skattige Griekse babarokkies te koop, maar aangesien ons nog nie enige vooruitsig vir kinders gesien het nie, het ek dit maar gelos. Nou is ek lekker spyt!

Van Zia af het ons gery tot by Paradise Beach en dit is nou sowaar paradys! Wit sagte strande, nog helderder water, see wat baie lank vat om diep te word. Selfs die ginger wat gewoonlik son vermy en nie juis swem nie, het dit geweldig baie geniet.

Vandaar na Agios Stefanos, ‘n vervalle tempel en toe na Kefalos waar ons ‘n melkskommel gaan drink het. Ons het maar tussen plasies in die omgewing gery en die landskap herinner ontsettend baie aan Oos-kaap Karoo. Selfs die skape wat daar wei! By Kefalos se hawe het ons die helderste turkoois water beleef en kon ons ook die visse sien swem. Wow wow wow! Van daar is ons weer terug na Kos-stad.

Vrydag 15 Mei. Ons het die dag weer heerlik in die son en op die strand deurgebring en net gechill. Die aand is ons na ‘n Griekse kultuur-aand. Daar is Griekse danse gelewer met ‘n ete en onbeperk wyn. Wat ‘n bliksem! My glas is heelaand opgetop en vir iemand wat basies nooit drink nie, was dit nie goed nie. Ek kan niks meer van die aand onthou nie, maar het glo vir die Britte aan tafel gesê ons Suid-Afrikaners like hulle niks. Hoe ek by die hotel gekom het weet ek ook nie. Ek weet net die volgende dag was sleg. Hoekom mense ooit vrywilliglik wil dronk word, sal ek nooit verstaan nie. Ek sak my kop in skaamte.

Saterdag 15 Mei. Babbeleer. Later die dag het ons wel na ‘n kissing-fish plekkie gegaan waar jy met jou voete in die water sit en die visse aan jou voete knibbel. Dink dit het dalk gehelp deur my bloedsomloop weer mooi aan die gang te kry. Dit was erg kielierig in die begin — veral as hul so tussen jou tone suig, maar my voete was nog nooit ooit so skoon en mooi nie. Iets wat ek definitief elke Somer wil laat doen.

Sondag 16 Mei. Ons laaste tydjie op die eiland. Ons het uitgeboek en toe strand toe gegaan. Daar het ek ‘n lekker rugmassering deur ‘n Chinese vroutjie gekry. Aangesien ons geld na die week bietjie aan die min kant was, het ek haar erg afgestry en toe sy my deur die massering (wat mal lekker was) vertel sy’t ‘n man en kind by die huis en sy’s vir 6 maande in Griekeland om geld bymekaar te maak omdat hul regtig swaarkry, toe voel ek nogals baie sleg dat ek haar so kwaai afgestry het. Maar aan die ander kant, sy’t darem iets gekry waar ek die normale prys nie sou kon betaal nie. Die middag het ons by die hotel se swembad deurgebring en net gechill tot ons bus wat ons lughawe toe geneem het ons kom oppik het.

Van daar is ons weer op die vliegtuig Schiphol toe. Ons het so bietjie genip toe ons bagasie vreeslik lank vat om te kom. Ons het ampertjies die laaste trein na Groningen gemis en sou op die stasie moes slaap tot die volgende oggend indien ons hom nie betyds gevang het nie. Dank die Here ons kon op hom kom.

Dit was werklik een van die lekkerste vakansies in my lewe. Vir ‘n keer het dit gevoel of daar niks is wat my jaag en my opstres nie. Ons het elke dag net gevat soos dit kom. Selfs Adi wat dit moeilik vind om totaal en al te ontspan en weg van die studies te wees, het ek vir die eerste keer werklik sien ontspan. En die ontspanning het ons goed gedoen. Na dese verwag ons ons eersteling! Made in Greece.

Dankie Here, Oscar is vry???

So breek die nuus vandag dat Oscar Pistorius in Augustus op parool vrygelaat word, terwyl hy nog nie eers ‘n jaar in die tjoekie gesit het nie. http://www.news24.com/SouthAfrica/News/Pistorius-parole-confirmed-athlete-out-in-August-20150608.

My eerste gedagte is: “BELAGLIK!” Wat egter vir my meer belaglik was as die feit dat hy na hy iemand vermoor het, soveel ondersteuning kry. En nog meer belaglik as dit, is die feit dat die mense die Here se Naam misbruik deur te maak of dit Sy wil is dat moordenaars vryelik rondloop. En natuurlik word daar vir jou vertel hoe “judgemental” en “hipokrities” ek nou kamma as Christen is omdat ek meen dit is nie regverdig nie.

Dis laat in die aand, en ek’s moeg, so ek gaan nie ‘n lang ding hieroor skryf nie, maar wil net ‘n paar goed noem:

1. Voel hierdie ondersteuners dieselfde opgewondenheid en dankbaarheid teenoor die Here wanneer ander moordenaars binne ‘n jaar vrygelaat word? Ek sien gereeld mense kla oor ons regstelsel wat te vinnig parool gee, maar lyk my in Oscar se geval is dit okay? Ek vra my af hoekom? Is dit omdat hy wit is? Is dit omdat hy ryk is? Is dit omdat hy ‘n sportgod is? Is dit omdat mense hom jammer kry omdat hy nie ‘n been het om op te staan nie (Excuse the pun)…

2. As ons nie moordenaars mag oordeel nie, stem julle dan saam dat ons álle howe, polisiediens ens moet afstel? Dit is dan nou tog verkeerd volgens die persone om oor misdade te oordeel? Hoekom sukkel ons dan om reg en orde in die land te probeer handhaaf?

Ek sien die mense gebruik (lees:misbruik) dan sommer die Bybel om hul ondersteuning te regverdig: soos onder andere dat ons nou nie mag oordeel nie want Jesus het die moordenaar vergewe aan die kruis. Hieroor wil ek graag noem:

1. God het die wet ingestel. Moord word as so ‘n vreeslike sonde gesien dat dit selfs in die 10 gebooie opgeneem is as die 6de gebod. Die straf vir moord is teregstelling.

2. Ons mag oordeel. Ja gaan lees verder as daardie 3 woordjies wat almal so graag aanhaal (moenie oordeel nie). Ons oordeel moet wel altyd regverdig wees.

3. Aanhaling wat ek onlangs gelees het: we are free to make choices, but we are not free of the consequences of our choices.” Dieselfde geld vir Oscar.

4. Jesus het die moordenaar langs hom vergewe nadat die moordenaar bekeer het. Dit het egter nie die moordenaar sy kruisdood vir sy moord vrygespreek nie. Hy is wel gered van die hel, maar moes steeds verantwoordelikheid neem vir sy misdaad. Dus, die Here sal enige sonde al is dit hoe groot wel vergewe, maar dit maak jou nogsteeds nie vry van die gevolge van jou sonde nie. Net soos ‘n losbandige persoon kan VIGS kry as gevolg van hul lewensstyl, kan die persoon natuurlik bekeer en deur God vergewe word, maar hy gaan steeds aan die siekte ly.

Dan is daar natuurlik die redenasie waar mense meen dat hy nie ‘n moordenaar is nie aangesien hy skuldig bevind is van manslag. Waar, hy is nie aan moord skuldig bevind nie. Maar ek sukkel maar om te byt daaraan dat jy iemand vir ‘n dief gaan verwar op die toilet. En dat 4 skote nodig is. En dat jy nooit kon agterkom dat jou meisie nie langs jou op die bed gelê het voor jy die geweer gegryp het nie. Dan moet mens ook nie vergeet van die voorafgaande bakleiery wat gerapporteer is, die vuurwapen wat hy in ‘n restaurant afgevuur het ens nie. Ek’s jammer, ek koop nie sy storie nie. Sover ek weet is die staat ook besig met ‘n appèlsaak?

Dan… ek hoop van harte dat Oscar berou het vir wat hy gedoen het. Ek hoop dat hy werklik sal bekeer en ‘n beter mens sal wees na dese. Ek wens hom nie kwaad toe nie, wel dat geregtigheid sal geskied en hy soos ‘n man sy straf sal dra. Mag die Here hom vergewe. Mag die Here ons ook bewaar om nooit ooit sonde goed te keur nie.

Dinge waar Suid-Afrika vir Nederland oortref

LEES EERS: HIERDIE IS NIE “N POST WAT DIE TWEE LANDE IN ALLE OPSIGTE MET MEKAAR VERGELYK NIE. DIT IS INELKGEVAL ONMOONTLIK. EK SÊ NIE SA IS BETER OF NL IS BETER NIE. EK KLA OOK NIE OOR WAAR EK TANS WOON NIE. EK VERGELYK SLEGS SEKERE DINGE MET MEKAAR. HIERDIE IS MY EIE ERVARING. DUS, KAN ONS ERVARINGE OOK VAN MEKAAR VERSKIL. DANKIE DAT JY MY BLOG LEES!

Ek woon nou al vir byna 3 jaar oorsee waarvan 18 maande in Nederland is. Alhoewel ek dit geniet om in Europa te woon en soms bly is ek woon hier as ek almal se Facebook statusse lees oor bv loadshedding en misdaad, raak ek mettertyd bewus van dinge wat beter in onse elektrisiteitslose land is. Ek’t besluit om bietjie meer hiervan te vertel en sal ook die lysie mettertyd aanvul soos wat ek nuwe dinge ervaar en dit moontlik raak om te vergelyk. Dit is in geen spesifieke volgorde nie, ek skryf bloot soos ek onthou.

1. Die weer. Daar’s nie ‘n ander manier om dit te stel nie, maar Europese weer SUCK! Veral in Nederland is die weer ook baie onvoorspelbaar. Die een oomblik skyn die son en die volgende oomblik reën jy sopnat. Nou die oggend voor ek my oppas-kinders skool toe vat, toe skyn die sonnetjie heerlik by die eetkamer in. Ek het met blydskap verklaar dat dit soos ‘n goeie dag lyk tot die kiddie my herinner dat ek nie moet opgewonde raak  nie. En sowaar die res van die dag was in ‘n grou wolk met ‘n pisreëntjie gehul. Die winter is nou nie doodgaan koue nie, maar hou ook ontsaglik lank aan. Dit is nou byvoorbeeld al einde Mei en ons maksimum temperature die week oorskry nog nie eers 15 grade nie. Dis nou as dit ooit by 15 uitkom die dag. Ek verlang regtig na die Afrika son! Ek weet my skoonfamilie sing altyd “prys die Heer met blye galme” as dit reën op die plaas. Ek sing daardie selfde lied sodra die reën ophou in Nederland. Voordeel: die dae wat die son skyn, waardeer jy dit wel opreg. Ook is dit dan heel gesellig om na die park toe te gaan en is daar ‘n opgewonde atmosfeer in die lug.
2. Ruimte/ spasie. Ek dink nie Suid-Afrikaners besef hoe geseënd hul is met al die oop ruimtes en groot huise nie. My huisie in Nederland is dalk nou wel maklik om skoon te maak, maar ek’t al vir my bloukolle gestamp net in ‘n poging om te stort. En ek’s nie eers ‘n groot persoon nie! My arme boetie het met sy kuiertjie ook ‘n harde tyd gehad om hier te beweeg. My kombuis is ook net groot genoeg vir een persoon om op ‘n slag daar in te pas. Ek weet regtig nie hoe die Nederlanders, die langste mense in die wêreld, dit regkry om in hierdie klein spasies te oorleef nie. As jy wel in ‘n klein dorpie kan woon, is die huisies effens groter.
3. Huurgeld: Dit is ongelóóflik duur om ‘n plek te huur. Ons bly in ‘n 1-slaapkamer woonstel. En dan moet ook in ag geneem word dat ons kombuisie en badkamer piepklein is en daar letterlik net 1 mens op ‘n slag kan inpas. Huur is 875€ per maand. Dit teenoor ons R2000 p.m in Bloemfontein vir ‘n groter woonstel. Ek sit dit maar in Euros, want jy gaan in jou oggendkoffie stik as jy dit in Rand moet oorsit. Ek doen dit nie eers meer nie, dit maak my net depressief!! Hul manier om ‘n huurhuis te bekom is ook heel anders. Waar mens in SA net na ‘n agent gaan en ‘n plek kry, moet jy hier eers op ‘n website jouself inskryf (dit kos natuurlik ook geld per jaar) en dan moet jy punte opbou, voor jy ‘n lekker huurhuis kan kry. Ons sou dalk kon goedkoper kry, maar sommige van ons Nederlandse vriende moes vir 5 jaar lank punte opbou voor hul eers ‘n plek kon kry. En so baie tyd het ons nou ook nie. Koop is ook nie altyd maklik nie. Sommige huise kan wel goedkoop (Nederlandse goedkoop) gekry word, maar dan kom daar ook soms baie ander reëls by, soos dat jy byvoorbeeld nooit die huis mag uitverhuur nie. Dus, as jy trek, kan jy nie altyd jou huis as belegging hou en ‘n inkomste genereer daarmee nie. Dit is wel net in bepaalde gevalle en hang ook af van jou dorp se eie reëls.
4. Mediese dinge: Alhoewel ek baie daarvan hou dat die dokters in Nederland nie net links-en-regs antibiotika voorskryf nie en dat hul selfs ‘n natuurlike pad kies, is daar tog dinge wat my vreeslik frustreer. Soos wanneer jy oor iets bekommerd is, en die dokter nie juis vir jou ‘n antwoord gee nie en iets sê soos “kom terug as dit vererger.” Ek weet vriende wat ‘n babatjie het, is ook al moedeloos om dit te hoor, veral as hul regtig bekommerd is oor hul siek kind. Adi het ook een keer oor iets gaan uitvind, toe sê die dokter vir hom “ek’t nooit eers vir myself vir so iets getoets nie” Wat de hel het dit te make of die dokter al homself daarvoor getoets het of nie??? Die ander ding is, die feit dat jy altyd ‘n verwysing van die dokter benodig om na ander spesialiste of so te gaan. Jy kan byvoorbeeld nie direk na ‘n pediater of ginekoloog of fisioterapeut gaan nie, dus is dit soveel ekstra moeite. Gepraat van fisio!! Dalk is ek baie bederf met my moeder wat self ‘n fisio is (een van die bestes), maar die fisio hier in Nederland is nie naastenby op dieselfde vlak nie. Die hele behandeling is maar slegs 15min lank (in teenstelling met ‘n uur in SA). En dan is dit natuurlik ook dubbeld so duur. Dit het ook gevoel of die fisio net hier bietjie druk en daar bietjie druk en toe is hy klaar. Ek voel dis iets wat ek self ook sou kon doen en dat die fisio uitstappie net ‘n mors van 15 minute en baie geld was.
5. Boerdery: in Nederland mag ‘n boer nie self ‘n dier vir eie gebruik slag nie. Ook mag die boer nie self medikasie aan ‘n siek dier toedien nie, maar moet ‘n veearts uitgeroep word. My vader wat ‘n bemarker vir Cipla Agrimed in SA is, sou byvoorbeeld nie hier kon werk nie. Boerderygrond is ook ongelooflik duur hier en dan is dit ook nogsteeds moeilik om ‘n lewe van die piepklein stukkie grond te maak. Selfs met al die moeilikhede wat SA boere het, dink ek hulle het dit vir seker makliker as in Nederland.
6. Haarkappers: My gunsteling ding vir as ek vir ‘n haarsny in SA gegaan het, was daardie hare was en kop massering wat mens voor die sny gekry het. ‘n Blaas was ook meestal ingesluit by die baie ordentlike prys (R70 vir ‘n sny-en-blaas by HEADS salon in Bloemfontein – Presidentstraat 5).**Ek’s intussen ook in kennis gestel dat pryse in SA ook al redelik gestyg het. Ten minste kry julle nog ‘n kopwas!**  In Nederland is daar nie so iets nie. Nee outjies, hier gebruik hul ‘n spuit kannetjie, spuit jou haartjies so stukkie-vir-stukkie nat en sny dan. En as jy wil blaas moet jy ekstra betaal. Vir ‘n vrou om hare te laat sny kos ongeveer 25€ of meer. Ek’t onlangs my oppaskind vir ‘n haarsny gevat (seuntjie) en dit was alreeds 14€ vir 3 minute se werk.  En ek is vas oortuig dat SA haarkappers BAIE meer talentvol is as die in Nederland. Ek’t wel ‘n staaltjie om te vertel…. een van die opleidingskole in Nederland het ‘n meisie een keer op ‘n FB groep gevra vir modelle om op te oefen. Omdat ek altyd kans sien vir iets wat verniet is, het ek dadelik vir haar ‘n boodskap gestuur. In die boodskap vra ek verskoning vir my gebroke Nederlands omdat ek van Suid-Afrika is. Ek kry toe die boodskap terug dat sy jammer is, maar ongelukkig nie weet hoe om met kroesies te werk nie!!! En dit terwyl ek ‘n baie wit profielfoto van myself op het! Ek het dit maar daar gelaat en nou het ek iets om te vertel. Ai ai!
7. Troues. Hier trou mens eers voor die wet en dan in die kerk indien jy ‘n gelowige is. Die kerkdiens is ook net ‘n normale diens (met ouderlinge en als wat instap) en glad nie ‘n spesiale diens vir die paartjie nie. Die paartjie staan nie eers daar voor soos ons in SA doen nie, maar sit ook in die banke soos die res van die mense. Dit is ook nie ‘n gegewe dat daar gaan kos wees nie. Veral as die troue na 6 plaasvind (Nederlanders eet almal, op die kop, om 6 uur aandete. Niks vroeër nie en niks later nie). Ek en Adi is gewoond mens kry so groot ete by ‘n troue dat ons onsself een keer uitgehonger het die heeldag vir die ‘groot eet.’ Daar was toe egter nie ‘n ‘groot eet’  nie en ons het amper doodgegaan so honger was ons! Ek sien wel op ander uitnodigings dat daar genoem word dat daar restaurante in die omgewing is, sou jy iets wou gaan eet (vreemd né??). Maar dit lyk nie of ‘n ete saam jou uitnodiging hier aan die orde van die dag is nie.  Hulle dans ook glad nie. Verál nie as jy in ‘n Gereformeerde kerk is nie. Ek’t een keer vertel van my en Adi se troue waarop daar gedans is en die een man was verskriklik geskok dat ons, wat Christene is, aan sulke dinge meedoen. Dan kos die troue dieselfde as wat my en Adi s’n met 200 gaste met ‘n ete en ‘n dans gekos het. * Ek’t intussen terugvoer gekry dat nie alle troues in Nederland is soos ek beskryf nie en dat daar vele is wat glo net soos die in SA is. Ek sal meer moet vriende maak met verloofdes….
8. Kerk: Ek het baie kritiek vir die kerke in SA en ek ontken nie dat daar ook groot goggas daar is nie. Maar ek mis die kerk vreeslik. Dit is baie moeilik om middle ground hier in Nederland te vind. Onder baie streng gereformeerdes, glo hul byna soos ‘n sekte dat slegs mense in hul kerk ‘ware gelowiges’ is en sal hul nie eers ‘n troue of ‘n doop van vriende in ‘n ander kerkdenominasie gaan bywoon nie. Dit is nou as hul ooit vriende in ‘n ander kerkverband het. Selfs al is dit ook ‘n gereformeerde kerk, maar in hul oë nie die ‘enigste ware kerk’ nie. Christene in ander kerke is ook nie hierdie mense se ‘broers of susters in Christus’ nie. Ek vind dit bietjie belaglik. Kerkmusiek: ek hou nie juis van ‘n band in die kerk nie, alhoewel ek die band in ons Korea-kerk vreeslik geniet het en ook ‘n voorsanger is. Maar die Psalms in Nederland het die aakligste wysies en word super stadig en trekkerig gesing. Veral “sing vrolik” is ‘n dolk deur my hart soos wat dit hier as ‘n begrafnislied gesing word. Vele konserwatiewe kerke sing dan ook nie gesange nie. Ek ervaar dat die Nederlanders glad nie musiektalent het nie. Dink bietjie…van hoeveel bekendes en klassieke komponiste van Nederland het jy al gehoor? André Rieu tel nie, hy’s van Maastricht wat byna in België of Duitsland is. Nederlanders moet maar by prentjies teken bly (dink Rembrandt van Rhyn, Johannes Vermeer, Vincent van Gogh…). Ek moet wel toegee, dat ten spyte van die aaklige Geneevse wysies, die Nederlanders wel sing! In Suid-Afrika het ons regtig mooi kerkmusiek en Totius het so ‘n goeie job gedoen met die Psalms dat dit eintlik ‘n skande is dat lidmate skaars hul monde oopmaak. Die kerke wat dan minder streng is, is óf heeltemal van die pad af, óf is Baptiste wat ons wil gedoop kry. Ons was eers lidmate van ‘n konserwatiewe kerk, maar hul het beswaar gemaak en ons is deur die ouderlinge aangespreek omdat ons ander kerke se dienste bygewoon het (hoe durf ons met súlke Christene wat nie deel is van die ‘ware kerk’ nie meng). Ons het besluit dat ons nie weer lidmaat van ‘n kerk hier sal word tot ons tyd klaar is nie. Intussen besoek ons gereeld verskillende kerke en ons het twee kerke waar ons tans die gemaklikste voel en meer gereeld as ander besoek (Vrijgemaakte kerk en ‘n meer internasionale CCG)
9. Kersfees. Kersfees is niks besonders in Nederland nie. Soos glad nie!! Hulle vier wel vroeër in Desember Sinterklaas, maar Kersfees self bestaan dalk uit ‘n kerkdiens en niks meer nie. Ons eerste Kersfees hier het ek ‘n Kersboom opgesit en die ouderling het vir my mooi kom vertel dis nie hoe gereformeerdes dit moet doen nie. Nou gaan ons Desembers Duitsland toe, waar Kersfees amazing is! Ons was die laaste Kersfees ook by ‘n Lutherse Kerk gewees en dit was ongelooflik om met daardie kerkmusiek die Here te kon loof. Die Duitsers het weer hope talent gekry as dit by musiek kom. Ook het hul orals oor Duitsland Kersmarkte waar jy versierings, glühwein, warm sjokkolade of enige oulike goedjies kan koop. ‘n Winter-Kersfees is ook heeltemal overrated. Meestal sneeu dit nog nie teen Kerstyd nie en daar’s niks lekker aan koudkry nie. SA se warm Somerkersfeeste is baie meer ‘festive’ waar die kinders kan buite speel en Ou Kersaand ook sommer buite langs die braai en swembad gevier kan word.
10. Braai. Ek was nogals verstom om te sien hoe baie die Nederlanders braai. Maar, slegs binne seisoen!! Die koerante kondig selfs aan wanneer die braaiseisoen begin en dan sal jy die volgende week kan kole koop by die supermark. Moenie dink om kole te kry voor dan nie. Die Nederlanders eet ook die vleis soos dit van die braaier afkom en dus eet niemand saam nie. Anders as wat ons in SA al die vleis in die braaibak sit en dan almal saam die ete geniet. Ek vind SA se manier baie meer “gezellig” as in Nederland. En natuurlik het hul nie pap en sheba soos ons nie. Maar die kan ek darem self maak met geel meel.
11. Restaurante. Restaurante is baie duur in Nederland. Ek vind wel dat dit wissel van plek tot plek. Volgens my ervaring (nie dat ek juis baie in hierdie area het nie) is die restaurante in Groningen byvoorbeeld duurder as in Amsterdam or Rotterdam. Ek dink ons eet baie meer uit in Suid-Afrika as hier in Nederland. Maar dalk is dit ‘n goeie ding! Tuis-etes is gewoonlik gesonder!
12. Jy moet als SELF doen. Self huis skoonmaak, self petrol ingooi, self jou inkopies inpak ens. Nou hierdie puntjie is nie noodwendig vir my ‘n slegte ding nie en is dalk juis ‘n goeie ding. Dalk het ons Suid-Afrikaners te veel in gemak geval deurdat ons nooit meer self iets doen nie. Hierdie een sal dalk weer op die lys vir ‘n volgende beplande blog waar ek oor die goeie dinge in Nederland wil skryf, kom.
13. Rook. Die mense hier is nie juis bedagsaam as hul rook nie (alhoewel ek tog ‘n paar onbedagsame rokers in SA ook ken). Rokers sal maklik sommer ‘n sigaret aansteek terwyl jy met ‘n baba langs hul staan. Of by uitgange (soos bv die kerk of ‘n besigheid) staan en rook sodat jy noodgedwonge deur die stank moet loop om in/uit te gaan. In my ervaring rook Suid-Afrikaners ook uit respek nie by die kerk nie en sal kinders, selfs al weet hul ouers dat hul rook, ook uit respek nie voor hul ouers rook nie. In Nederland staan die 14-jarige sommer buite die kerk ook en rook en dis ook geen probleem nie. As ek dit sou waag….
14. Laster. In Suid-Afrika sal jy nie sommer die Here se naam net misbruik nie. Altans, waar ek vandaan kom is dit erger as vloek en dis net gewoon nie iets wat mens doen nie. Ja ons hoor dit baie in Hollywood films en so, maar ek was regtig nie voorbereid op hoe die Nederlanders (moet sê dis nie die gelowiges nie) laster nie. Hulle “Jezus” die hele tyd! Dit offend my BAIE. Ek hoop ten minste as Nederlanders hier lees wat dit doen, dat hul daaroor sal dink dat dit super disrespekvol is om die Almagtige God se Naam sommer net so rond te slinger.

Verder kan ek nie aan nog goedjies op die oomblik dink nie, maar ek is taamlik seker die lys sal nog aangevul word. Indien jy ook ‘n Suid-Afrikaner is wat in Nederland woon, is jy welkom om kommentaar te lewer van dinge wat jy ook ervaar het. Bogenoemde dinge is als my eie ervaring en ek’t niks gaan navors nie. So jy is welkom om my te korrigeer! Dan wil ek ook noem dat ek nie blind is vir SA se foute nie, maar tog ook net wou noem watter dinge wel beter in onse mooie land is.

PS. Hierdie is ook GLAD nie ‘n poging om Nederland te probeer sleg maak nie. Hier is ook hope dinge wat lekker en beter mag wees. Ek wil bloot net wys dat ALS nie altyd beter is nie en dat daar ook ‘n paar dinge in SA is waarvoor ons dankbaar moet wees. Ek het belowe om ook ‘n stukkie nog oor die goeie dinge in Nederland te skryf. Daar is egter nogals baie goeie dinge, so ek sal eers bietjie meer tyd op hande moet hê. xxx

Die Groblers val Europa binne

Desember was ek in die bevoorregte posisie dat my hele familie by ons kon kom kuier het vanaf SA. Nooit gedink mens sal 6 mense in ‘n piepklein 1-slaapkamer woonstel kon inprop vir byna ‘n maand nie, maar ons het dit reggekry! Ek gaan sommer bietjie van ons tydjie hier met julle deel.

Die hele kuiertjie het aanvanklik stresvol begin toe ek die vliegkaartjies vir my familie geboek het, en Standardbank my kaart gevries het aangesien dit so ‘n groot bedrag was. Dit is seker goed van hulle kant af, want sou dit ‘n skelm wees, sou ek seker baie dankbaar gewees het vir hierdie optrede. Dit het egter gemaak dat ek nie die kaartjies geboek kry nie en eers vir Standardbank moes bel. Die agentskap waardeur ek die kaartjies bespreek het was egter pateties. Vluchten24.nl (ook beken as Travel24.com). Moet hulle nooit ooit gebruik om vliegkaartjies te bespreek nie. Ek kon hul na vele pogings en meer as 10€ se belgeld nie in die hande kry op die foon nie en hul antwoord nooit hul emails nie. Eers toe ek vir hul ‘n belediging of twee op hul Facebook-blad skryf, het hul na my teruggekom en is my vliegkaartjie nommers sommer via Facebook se messenger gestuur (baie professioneel, né)??? Gelukkig het die res van die admin baie glad verloop.

Die hele familie was saam op die groot vlug tussen Johannesburg en Parys, maar vanaf Parys het my ma en Bernard byna direk na Amsterdam gevlieg en my pa en Cornelis so 12 ure later. Pa en Cornelis het toe bietjie Parys verken terwyl ek vir ma en Ber by die lughawe gekry het en bietjie in Amsterdam rondgewys het. Ek’t sommer die oggend ‘n lift gevang saam iemand wat ek op Facebook gevind het. Die treinkaartjies so vroeg in die oggend is baie duur, so toe waag ek die kans. Baie vriendelike vroutjie gewees, al het sy my goed laat verstaan hoe onverantwoordelik ek is om saam met vreemdelinge in ‘n kar te klim.

 

Na ek hul by Schiphol opgetel het, het ons ‘n free walking tour met Sandeman’s tours gedoen in Amsterdam. Ons het egter net die helfte gedoen want die mensies was maar moeg na die vlug. Ons is toe na Groningen. Intussen het ons ook plek op ‘n toer vir pa en Cor bespreek in Parys, maar hul toergids het toe nooit opgedaag nie. Nogals ‘n teleurstelling vir hulle gewees.

Ek moes weer kinders oppas die aand. Ma en Ber is saam met my na die familie toe en het my help kook en sommer ook daar geëet. Intussen het pa en Cor teen 11pm in Groningen aangekom. Ek moes by die kinders bly tot 2am aangesien die ma laat gewerk het. Die manne het die volgende dag die “hoge bed” wat ek 2de hands gekoop het opgeslaan sodat ons almal ‘n bed kon hê. Ma en pa in die slaapkamer, Bernard en Cornelis op die sleepercouch en ek en Adi op die hoge bed wat bo-oor die sleepercouch opgeslaan was.

Die volgende dag is pa vroeg die oggend saam met Adi Universiteit toe. Oppad terug verdwaal hy egter — en ons is rasend van bekommernis. Pa se foon werk nie. Uiteindelik na 2 ure sien ons hom verby die woonstelgebou stap. Bernard sien hom eerste en roep: “Daar’s die poepol!!” (in ons familie is dit soms meer ‘n troetelnaam as vloekwoord)… Die res van die week het hulle maar in Groningen spandeer en die stad leer ken. Ek moes nogsteeds in die middae werk.

Ons is die Vrydag 12 Desember bietjie na Gouda se Kersfees-fees. Dit was ook weer ‘n reënerige dag, maar ons kon gelukkig in die kerke skuil waar pragtige koor en orkes uitvoerings gegee is. Ons kon ook bietjie kaas proe en mens kon sien my familie is niks gewoond nie nalv die hande vol kaas blokkies hul op ‘n slag geproe het!!     

 

 

 

 

 

Ons het frikadelle (gehacktballen) by die een kerk gekoop. Die tannies het gedink dit is ongelooflik snaaks dat ons dit ‘n frikkadel noem. In Nederland is ‘n frikkadel ‘n lang worsie-agtige vleisigheid.  Daar was 3 Laerskoolmeisies wat “Rudolph the red nose reindeer” in Nederlands gesing het. Dit was super cute! Wens ek’t hul record.

Die volgende week het ons maar net lekker in Groningen gekuier. Die weer was ongelukkig regtig mislik gewees en ek is nogals jammer dat hul nie beter weer kon geniet nie. Die een dag is hulle na Ark van Noach in Dordrecht gewees en het hul dit ook baie geniet.Ons was die een daggie bietjie na Delfzijl en Appingedam. Ons weet dis die omgewing waar oupa Dijkema vandaan kom en wou bietjie ons ‘roots’ gaan soek. Dit was ongelukkig net ‘n aaklige nat pisserige dag gewees dat ons maar moeilik gevind het om dit te geniet. Ons kon darem vir ‘n paar minute skuiling by ‘n kunsuitstalling gevind het waar ons ook kon koffie drink.

Ek het van 19 Desember af verlof gehad en het ons ons tassies gepak en vroeg opgestaan en die trein na Düsseldorf geneem vir ons week in Duitsland. Die weer was ongelukkig nogsteeds nie beter nie en het dit byna die hele tyd gestortreën. Pa was so siek soos ‘n hond. Ons het by die hostel gaan inboek na ons ver moes stap soontoe en soortvan verdwaal het.

Ons het gewag vir die reën om op te klaar en het toe probeer om Düsseldorf te verken. Pa het maar in die hostel in die bed gebly. Die uitstappie was egter nie juis suksesvol nie weens die weer wat so sleg was. Ons kon eintlik maar ook in die bed gebly het. Van Düsseldorf het ons dus nie juis goeie memories gemaak nie.

Die volgende dag het ons vertrek na Keulen (Köln/ Cologne).

Ons wag vir ons lift na Keulen.

In ‘n poging om geld te spaar het ons basies geryloop. Darem nou nie heeltemal duim gegooi nie, maar op die website blablacar.com kon ons mense kry saam wie ons lifts kon vang. Dit het mooi uitgewerk en ons het saam ‘n baie oulike jong man gery. Hy en Cornelis het nou nog kontak. Altyd goed om internasionaal vriende te maak! Ou pappie het net nog sieker geword en is ons ook maar so gou as moontlik na die hostel om in te boek. Oppad soontoe loop ons hoeka toe nog deur die gay Kersmark. Ek dink dis wat my dalk die meeste van die gay pride-gemeenskap afsit. Hul totale obsessie met seksualiteit en geslagsdele. Waar al die ander Kersmarkte oulike goedjies en kersversierings verkoop was daar by die gay Kersmark net T-hemde met suggestiewe slagspreuke en sjokkolades in die vorm van penisse of vaginas. Regtig gross!! Ons het maar weer vir paps by die hostel gelos en bietjie gaan rondloop by ‘n ander Kersmark daar naby. Te pragtig!! Al die stalletjies is versier asof dit van die outydse Duitse geboue is.

Voor die grote Keulner Dom.

Daar was ook oulike dinge verkoop soos Kersversierings, houtspeelgoed waar as jy deur dit blaas ‘n geluid maak soos ‘n uil, skaap of padda; sjokkolades wat lyk soos egte gereedskap en natuurlik glühwein en warm sjokkolademelk om die koue weg te hou.

Die aand was pa weer reg om bietjie saam uit te kom en is ons na die Engel-Kersmark en ook die mark reg langs die Keulner-Dom (katedraal). Die markte was egter ongelooflik besig en ons het mekaar op ‘n tyd verloor en nogals gesukkel om mekaar weer te vind.

Die volgende dag het ons weer vertrek, eers na Marburg en toe na Kassel. In Marburg het ons ons bagasie in die lockers gesit en toe na die Altstadt en kasteel gaan kyk. Dit is ook die dorp waar die Grimm-broers ‘n baie groot rol gespeel het. Dit is sprokiesmooi daar en ons het die Kersmark in die Altstadt ook geniet. Daar was so ‘n gypsie wat trekklavier gespeel het met ‘n hoender op haar kop. Nogals iets gewees om te sien. Ons kon ook ‘n wonderlike uitsig oor die stad beskou. Ons het ‘n koeldrank in ‘n kafee’tjie gedrink teen skemer voor ons weer op die trein geklim het tot in Kassel. Pa was gelukkig heel gesond en beter en kon die dag saam met ons geniet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In Kassel het ons 2 aande oorgeslaap. Die hele stad was omtrent ‘n Kersmark en dit was selfs ‘n belewenis om net met die tram deur die stad te ry oppad na ons hotel toe. Omdat dit al redelik laat was, het ons nie weer uit gegaan nie en liewers slaap probeer inkry sodat ons die volgende dag kon geniet. Pa was egter die volgende dag weer hondsiek en ons het ‘n dokter gaan soek. Kon een kry naby die hotel, maar sy kon nie ‘n dooie woord engels praat nie. In my gebroke Duits het ek probeer help en as ons nie dadelik gesnap het nie, het sy so bietjie haar moer gestrip. Geduld is duidelik nie die Duitsers se sterk punt nie. Die rekening was egter belaglik duur en het ek nie eers genoeg kontant gehad nie, waarna die Duitser my weer uitgevreet het…maar wat dink sy?? Mens loop mos nie met 80€ in jou gatsak rond nie?? Ek het hul wel belowe om die res die volgende dag te kom betaal waarna hul dit aanvaarbaar gevind het. Pa is maar weer terug hotel toe om te gaan slaap en ek, Adi, ma en die broers is na die Wilhelmshohe Park. Lieflike plek. Ons het tot by die Wilhelmshohe kasteel gestap en ook na die eendjies gekyk by die dammetjie. Die reën het ongelukkig weer begin en het ons maar weer reg gemaak om terug te gaan hotel toe. Die manne was natuurlik weer al drie laf en het van die grasheuwel tot onder gehardloop…en geval… en met modderbroeke opgeeindig. Dit was dalk nie die slimste ding om op ‘n toer te doen nie… Ek en ma het besluit ons is nog lus vir die Kersmark en het die manne hotel toe gestuur. Hoe lekker was dit nie!! Ons het lekker op die Big Wheel gery en het dit geniet om oor die stad en Kersmarkte uit te kyk. En stalletjies kyk is tog soveel lekkerder as daar nie mans is om mens die heeltyd aan te jaag nie!

 

 

Die volgende dag (23 Des) het ons die doktersrekening gaan vereffen en toe kon ons almal, pa inkluis, weer na die Wilhelmshohe Park gaan. Die keer het ons verder gestap tot by die Löwenburg kasteel. Die kasteel is gebou met die doel dat dit soos ‘n ruïne moet lyk…toe kom die oorlog en nou is dit ‘n ware ruïne! Dit was regtig pragtig en ons het die uitstappie ook vreeslik geniet. Die reën het ons ook bietjie meer toegelaat om buite te kon wees. Ons het wel nie na die Hercules standbeeld gestap nie, ons wou nie vir pappie ooreis nie en ons wou maar probeer om nie te laat by die Klein-familie in Lübbecke aankom nie. Dit was ‘n langerige treinrit aangesien ons goedkoop treinkaartjies gekoop het en dan net op die stadige treine mag wees. Ons moes by die laaste oorklim ‘n ruk gewag het vir die volgende trein en het toe gaan koffie drink in ‘n kroeg daar by die stasie. Die kroegdame was ook maar ‘n regte bedonnerde Duitser wat geen geduld met ons gebroke Duits of Engels gehad het nie. Die Duitsers en die Nederlanders is darem nou werklik twee teenoorgestelde nasies!!

Ons het darem veilig in Lübbecke aangekom en bederf met lekker aandete en lieflike gasvryheid. Die ouers het by hulle in die huis gebly en ons jonges is na ‘n kothuisie daar naby, die Hexenhause (hekse huis).

 

                                                  Die Klein-familie het ons regtig op die hande gedra en is vir seker die vriendelikste Duitsers wat ek ken. Elke oggend kon ons ‘n heerlike ontbyt verwag en hul het regtig moeite gedoen om dit vir ons lekker te maak. Uiteindelik kon ons net rus en kuier sonder vele inspanning. Vir Ou Kersaand is ons saam met hulle kerk toe gewees 6pm, toe het ons die Kersete geniet en geskenke oopgemaak en Kersliedere gesing en weer 11pm na die volgende kerkdiens gegaan. Al kon ons nie juis veel van die preek verstaan nie, was die ongelooflike mooi Kersfees musiek en die Kersbome in die kerk die moeite werd gewees. Dit het regtig Kersfees ekstra spesiaal gemaak en ons kon as gesin saamstem dat dit die hoogtepunt van die hele toer was. Ek is regtig bly die Duitsers kon darem ook bietjie die Afrikaanse gesange beïnvloed…ons gesange en psalms is baie vroliker as die Nederlanders s’n!

Ons het die volgende dag of wat lekker in Lübbecke in die woud gaan stap. Heerlik mistig – dit voel of mens in ‘n sprokie is. Cornelis en Bernard het ook gou gou ‘n stok of twee beet gekry en in ‘n Lord of the Rings-fantasie-wêreld verdwaal. Verder het ons die aande kaartspeletjies gespeel saam Nora, Luise en Valk. Dink dit was dalk die langste wat die Groblertjies sonder ‘n TV was (sedert ons gesin ‘n TV gekry het so 10 jaar terug).

Die 27ste het ons weer op die trein geklim terug na Groningen. Ons het die sneeu net-net gemis in Nederland en dit het glo net begin sneeu in Duitsland toe ons daar weg is. Nogals ‘n teleurstelling vir my familie wat nog nooit sneeu gesien het nie en gehoop het op ‘n wit Kersfees. Dit was ysig koud in Groningen toe ons terugkom. Hul kon darem na die mense kyk wat geysskaats het op die ysskaatsbaan wat by die Grote Markt opgeslaan was.  Die paaie was ge-ys en kon ons selfs ‘n ongeluk voor ons woonstelblok beleef soos wat ‘n kar in ‘n ander een ingegly het. Ons het bietjie in Noorderplantsoen gaan stap. Die dammetjies was almal gevries en ons het onsself lekker vermaak deur sade en klippies op die ys te gooi dat dit sulke interessante geluide maak. Dit was ook kostelik om die eende dop te hou as hul op die dammetjie land en dan eers ‘n entjie moes ysskaats. Ook het ons van die ysskerwe opgetel en dan teen die dam verpletter. Groot pret gewees!

Ons sing bietjie ‘n kerkliedjie in die kerk wat heel moontlik ook die kerk van oupa Reint Dijkema was.

Rein en Gerrie Kooi

Lugfoto van die plaas

Die res van die dae was ons baie rustig gewees en het basies net gechill. Twee ouer mense, Rein en Gerrie Kooi, wat baie geïntereseer is in ons Nederlandse bloed, het baie moeite gedoen om bietjie meer oor oupa Reint Dijkema uit te vind. So het hul selfs uitgevind waar die plaas is waar hy grootgeword het en ook die kerk waar hy heel moontlik sou kerkgaan. Hulle was so gaaf om ons bietjie daarna toe te neem. Die plaas is tans ‘n tipe diere-rehabilitasie sentrum. Maar erg verwaarloos. Die mense wat nou daar bly was baie gaaf en het vir ons koffie aangebied. Die huis was egter so vuil, ons het maar net duim vasgehou dat die koppies waaruit ons gedrink het, darem skoon was. Ek is self baie lief vir honde en katte, maar moet sê, ek het die diere wat so orals op al die banke en stoele sit en lê, so bietjie een te erg gevind! Daar was wel die mooiste perde en ook ‘n mak wildsbokkie. By die kerk het meneer Kooi vir ons laat sing. Hy’t spesiaal ‘n Duitse lied uitgekies aangesien hy seker weet ek dink nie veel van die Nederlandse kerkmusiek nie.                                                                 Ons klompie het toe heerlik saam in die kerk bietjie gesing.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vir Oujaarsdag is ons vir die dag na die stad Zwolle, wat net so uur met die trein van ons af is. Daar het ons ‘n stadswandeling deur die stad gedoen en oliebollen geëet.

Vir Oujaarsaand is ons eers vroegaand na die kerk en toe het ons later na vriende wat so entjie van ons bly gegaan. Orals in die stad was daar bonfires soos wat die mense hul Kersbome verbrand (en ook sommer enige meubels, fietse, of watookal die vuur groter kon maak). Om 12h het ons op ‘n verkeerssirkel gaan staan en vonkelwyn gedrink terwyl ons klappers skiet. Een van my boeties het perongeluk ‘n klapper in die fietspad gegooi. Gelukkig is geen fietser beseer nie! Nuwejaars is nogals iets om te beleef in Nederland. Nog nooit het ek so baie vuurwerke aanskou  (en ‘n lawaai) nie. Die hele stad was skoon blou van die rook. Ek glo dit was ook ‘n interessante ervaring vir my familie gewees.

Ek’t die een dag met die familie gaan fietsry. Ons kon twee fietse leen en het die tog aangepak. Die son het lekker geskyn en die reën was nie naby nie, maar die wind was mal! Ons het ons doodgetrap as die wind teen ons was en het vir meer as 100m glad nie getrap nie as die wind van agter ons ‘n hupstoot gegee het. Pa se fietswiel het egter ongelukkig pap geraak na so 7.2km en moes hy omdraai en terugstap huistoe. Nogal ‘n jammerte dat dit hom moes tref. Ongelukkig moes iets anders fout wees want ons kon nie die band weer opgepomp kry nie. Ons ander het toe verder fietsgery en byna 20km all in all gery. Ek dink my ma en boeties het dit vreeslik geniet. Ook om die skapies en windmolens en als dop te hou. As ek terugdink, dink ek moes ons meer dae gaan fietsry het, alhoewel ek besef dat daar nie juis veel geleentheid was nie as gevolg van die slegte weer.

Ons roete soos ons fiets gery het.

 

Saterdag 3 Januarie is ons na Delft gewees. Dit is ‘n lang treinrit maar het die pragtige kerke geniet. Ons tyd was egter baie beperk en kon ons nie te lank bly nie aangesien ons nog voor donker by Madurodam in Den Haag wou uitkom. In die winter word dit al 4pm donker en omdat die treinrit alleen tot in Delft alreeds 3 ure was, was ons nogals gedruk vir tyd. Ek kon darem ‘n delft suiker en melkpotjie koop — dis nou nie die “duur” Delft met ‘n reeksnommer en als nie, maar ten minste staan daar nie “Made in China” op die bodem nie.   

Madurodam was baie vermaaklik en ek sal dit vir seker aanbeveel vir diegene wat in Nederland kom toer. Dit is ‘n park waar hul Nederlandse landmerke op ‘n skaal van 1:25 uitbeeld. Dit is ook baie leersaam met TV-skermpies wat jy kan druk met inligting oor hoe baie dinge in Nederland werk. Daar is treintjies wat ry en vliegtuie wat opstyg. Die weer het ongelukkig weer mislik geraak en die water het deur my skoene gekom. Sopnat kouse in die winter is nie lekker nie! Gelukkig was my moeder so slim om 2 pare oor mekaar aan te trek en kon ek haar een paar kry. Ek was baie dankbaar!!

 

4 Januarie het die familie hul goedjies gepak en het ons vertrek na Amsterdam. Daar het ons hulle by die Meininger Hotel gaan inboek en toe saam deur Amsterdam gestap en ‘n kanaalvaart gedoen wat ons baie geniet het. Die dag het vinnig tot ‘n einde gekom en het ons ons familie-kuiertjie by ‘n restaurant gaan afsluit. Pa het ons gestick… dink net toe hy met sy kaart betaal dat ons nie die ZAR as geldeenheid moes kies nie…. dit lyk na soveel meer geld as wat mens dit net in Euros hou! Ons is saam die familie weer na die hotel en hul het ons toe weer by die stasie daar langsaan kom afsien. Tranedal!!! Die kuiertjie was so lekker gewees en alhoewel dit ‘n maand lank was, het dit tog so kort gevoel. Ek is dankbaar dat ons Kersfees kon spandeer  saam die mense vir wie ons lief is en wat ook vir ons lief het. Ek hoop dat ons gou weer so kan maak!

Op Damplein

Amsterdam Centraal stasie

Tuis was ons huis leeg… en het die woonstelletjie baie groter gevoel as voor hulle koms! Ek moet erken, al verlang ek my dood, is ek baie bly ek hoef nie meer op daardie “hoge bed” te slaap nie! Hy is sommer die volgende week al aan die volgende sucker verkoop….

Parys en die Islam-aanvalle – God se oordeel oor ‘n sondige samelewing?

Gister is die hele wêreld geskok oor die aanval op die Charlie Hebdo satiriese koerant waarin 12 mense deur Moslems vermoor is. Hier is ‘n koerantberig vir meer inligting: http://www.news24.com/Live/World/FOOTAGE-Paris-gunmen-shoot-and-kill-police-officer-20150107. ‘n Dertiende slagoffer, ‘n polisievrou, is vanoggend ook doodgeskiet by die Metro in Parys.http://www.telegraaf.nl/buitenland/23532738/__Agente_overleden__.html. Ek het net ‘n paar idees oor hierdie hele storie wat ek graag sal wil noem.

1. Dit is ‘n terrorisme-aanval wat al lankal wag om te gebeur. Ek weet nie wat dink die Europese lande dat hul net die Moslems toelaat om in groot getalle die plek toe te stroom nie. Deur die geskiedenis is daar mos al bewys dat dit geen geloof van vrede is nie. Ek veroordeel die aanval ten sterkste en meen dat teregstelling van die oortreders in orde sal wees. Verder moet Frankryk sy grense sluit vir enigeen vanuit Moslem-lande en ook enige immigrante (ongeag geloof) summier deporteer sodra hul hul skuldig maak aan misdaad. As hul dubbele burgerskap het, moet hul hul Franse burgerskap ook verloor. Alleen Franse burgerskap? Dan stem ek sommer saam met Geert Wilders van die politieke party PVV in Nederland dat hul steeds hul Europese burgerskap moet verloor en  maar vir IS moet gaan vra vir ‘n paspoort. http://www.blikopnieuws.nl/2014/pvv-jihadist-nederlands-paspoort-afpakken. https://www.youtube.com/watch?v=6viE70_C6a0.
2. Ek hoop dat hierdie aanval die Europeërs se oë sal oopmaak – om hul eie sondes te sien sodat hul kan bekeer, asook om die gevaar van Islam raak te sien.
3. Ek dink Charlie Hebdo het vir moeilikheid gesoek, en toe gekry ook. Vryheid van spraak is daar in Frankryk wel, maar jou vryhede kom saam met verantwoordelikheid. En hier was hul meestal nie juis verantwoordelik nie. Eintlik plein stupid as jy my vra.
4. Ek sien die aanvalle as deel van God se oordeel oor die sondige Frankryk en spesifiek ook oor die satiriese koerant. Ek verwag dat hierdie stelling baie geskok sal laat, maar gaan dit juis ook nou verduidelik.
5. Ek voel wel jammer vir diegene wat onskuldig onder die tragedie gely het.

Eerstens. As Christen glo ons mos dat God in alles in beheer is? Reg? Dus, Hy het tog gekies om nie in te gryp en die terroriste te keer nie. Maak dit Hom liefdeloos? Nee, net regverdig en Hy hou sy Koninkryk in stand.

Met so ‘n vieslike cartoon wat impliseer dat God die Vader, Seun en Heilige Gees sodomie pleeg, het ek nie veel simpatie met die koerant na die aanval nie. Ek glo vas dit was God se oordeel oor hul.

Tweedens. God is ‘n jaloerse God en laat nie met hom spot nie. Nie net het Charlie Hebdo met Allah gespot nie, maar ook met die Joodse god en met ware Drie-enige God van die Bybel.

Soms gebruik God tragedies om die sondige mens weer terug te bring aarde toe. Om jou nietigheid en afhanklikheid van Hom te besef. Ek dink nou terug aan die ingenieur van die Titanic se woorde: “Not even God can sink this ship”. Ek hoef seker nie uit te brei wat verder gebeur het nie.

Derdens. God straf ook sonde. Op verskeie maniere. Soms gebruik Hy selfs ongelowiges as instrumente om te straf, soos wat nou die geval was: Islamitiese afgodsdienaars het immers liberale godslasteraars vermoor. Sodom en Gomorra is ‘n welbekende voorbeeld van hoe God ‘n hele stad kon uitwis. So ook waar die volk Israel telkens in ballingskap weggevoer is sodra hul van God weggekeer het.

Ek moet net bysê dat ek glad nie meen dat Christene ook reg in eie hande mag neem en links en regs ander mag uitmoor nie. Ek wil net beklemtoon dat dit maar net voorsienigheid was dat die Moslems hierdie vuilwerk vanuit hul sondige natuur gedoen het om God se koninkryk (onwetend) te dien. Wat die Moslems gedoen het is wel verskriklik en bewys dat Islam geen godsdiens van vrede is nie.

Kom ons almal gaan kyk weer terug na ons eie lewens. Ons almal is sondaars, maar ons moet ons bes probeer om weg te breek daarvan en die smal weg te volg. Ons kan alleen nederig voor God gaan staan en om vergifnis vra vir al ons verkeerde dade. Mag Hy ons genadig wees.